To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prawno - naturalna koncepcja praw jednostki Koncepcje prawno - naturalne stanowią zróżnicowaną wewnętrznie grupę. Przyczyną tego jest możliwość przyjęcia różnych uzasadnień dla poglądów prawnonaturalnych - uzasadnień o charakterze filozoficznym, religijnym, socjologicznym, historycznym czy wreszcie biologicznym. Cechą wszystkich koncepcji prawnonaturalnych jest uznanie, że ludziom przysługuj ą pewne prawa przyrodzone oraz, że są oni z natury swej równi i wolni. Prawo pozytywne jedynie deklaruje istniejące już prawa naturalne, a nie ustanawia je. Do jego zadań należy przede wszystkim ich ograniczanie w interesie współżycia jednostek zorganizowanych w społeczeństwo. Ma ono w tym ujęciu charakter wtórny, a prawa naturalne -pierwotny. Stanowisko to koncentrując się na jednostce nie uwzględnia tego, że prawo i państwo są jej potrzebne dla rozwoju, dla realizacji praw naturalnych. Stąd też niektórzy zwolennicy koncepcji prawno -naturalnych zauważają, iż nie negują one wcale potrzeby ochrony przyrodzonych praw jednostki poprzez prawo pozytywne. Koncepcje prawno - naturalne wywieraj ą często wpływ na rozumienie znaczenia poszczególnych praw jednostki zarówno w skali międzynarodowej, jak i w skali pojedynczych państw. Nie musi to wcale prowadzić do nihilizmu prawniczego i negowania litery prawa pozytywnego, choć nie ulega wątpliwości, że jedną z funkcji prawa natury - zwłaszcza w ujęciu amerykańskiej natura! law jurisprudence -jest zwalczanie pozytywizmu prawniczego. Należy dodać, że po znacznym ograniczeniu roli koncepcji prawno - naturalnych w XIX w. po II wojnie światowej przeżywały one swoisty renesans. Liberalna koncepcja praw jednostki XIX wieczne konstytucje regulacje praw jednostki powstały pod przemożnym wpływem liberalizmu (np.: konstytucja z Belgii z 1831 r.). Nie podkreślały już one prawno - naturalnego charakteru praw jednostki, ale traktowały je ,jako wyraz woli państwa, które jest w ich stanowieniu całkowicie suwerenne. Państwo miało być przy tym jedynie instrumentem zapewniającym porządek społeczny i bezpieczeństwo zewnętrzne, a dzięki temu chroniło ono i równocześnie stwarzało warunki dla tego, aby samo społeczeństwo i wchodzące w jego skład jednostki mogły się rozwijać. Jako regułę przyjęto, że prawa jednostki gwarantowane są tylko obywatelom danego państwa, a jedynie wyjątkowo osobom nie spełniającym tego wymogu. Postanowienia konstytucji stanowiły podstawę normatywnej regulacji praw obywatelskich, ale ze względu na swój ą ogólnikowość wymagały one rozwinięcia i konkretyzacji w ustawach zwykłych. U podstaw liberalnego katalogu praw jednostki leżała wolność osobista i swobodna inicjatywa gospodarcza, ochrona własności i posiadania, tolerancja religijna i ograniczanie wpływów Kościoła, wolność zrzeszania się, wolność słowa. Wolności te miały chronić jednostkę przed ingerencjami państwa, ale równocześnie liberalizm widział w państwie ich gwaranta przeciwko antyliberalnym siłom i zagrożeniom. Koncepcja liberalna traktowała jednostkę jako wyizolowane indywiduum. Jej podstawowym założeniem była teza o samoregulowaniu się wolnego społeczeństwa. Wyrażały ją wprost lub w sposób dorozumiały dzieła G. Helga, J. Benthama, A. Smłtha. Zakładała ona, że społeczeństwo składa się z równoprawnych, wolnych jednostek, które podczas realizacji swoich potrzeb i interesów napotykają na opór ze strony innych jednostek. Jednostki są przy tym skłonne do kompromisów i są w stanie same w sposób racjonalny oceniać problemy prawne, polityczne i gospodarcz
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)