To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KOMUNIKOWANIE SIĘ I MOTYWOWANIE.
Motywowanie podwładnych także wymaga od kierownika umiejętności komunikowania się. Kierownik, który potrafi motywować swoich podwładnych, nie tylko przekazuje im informacje, ale również jest dobrym słuchaczem, dzięki czemu orientuje się w potrzebach pracowników i nie, jak do nich trafić, aby wzbudzić chęć działania.
1.4.MODEL PROCESU KOMUNIKOWANIA SIĘ.
Dobre przekazywanie informacji innym ludziom i bezbłędne odbieranie tego, co mówią inni, jest pewną sztuką. Istotą procesu komunikowania się jest przekazywanie wiadomości. Proces ten przebiega między nadawcą a odbiorcą, a polega na (J. Kurcz 1975) przekazywaniu odbiorcy pewnego komunikatu, na podstawie którego dowiaduje się on czegoś o stanie nadawcy.
K. Balawajder (1996) twierdzi, że pełny proces komunikacji przebiega w dwóch kierunkach- nadawca przekazuje wiadomość odbiorcy, który reaguje w taki sposób, że zwrotnie przesyła „ swoją” wiadomość do nadawcy pierwszego komunikatu. Ta dwukierunkowość procesu komunikowania znajduje odzwierciedlenie w definicji komunikowania się proponowanej przez Z. Nęckiego (1996): „ komunikowanie interpersonalne to podejmowana w określonym kontekście wymiana werbalnych, wokalnych i niewerbalnych sygnałów (symboli) w celu osiągnięcia lepszego poziomu współdziałania”.
Proces komunikowania rozpoczyna się wtedy, gdy u pewnej osoby, zwanej nadawcą, pojawi się określona intencja, w postaci myśli, zamiaru czy też uczucia, którą nadawca pragnie podzielić się z inną osobą, określoną mianem odbiorcy. Intencja jest pewnym stanem świadomości i jest niewidoczna dla innych. Nadawca musi przekształcić intencję w taki sposób, aby uczynić ją dostępną odbiorcy poprzez zachowania. Konkretne zachowania nadawcy są nośnikami określonych wiadomości i to właśnie one pełnią funkcję znaków. Znakami mogą być zachowania werbalne (wypowiedzi nadawcy) lub zachowania niewerbalne (gesty, mimika itp.). Nadawca chcąc przekazać jakąś wiadomość musi przełożyć ją na określone znaki, czyli kodować. Nadawca podejmuje też decyzje dotyczące tego, za pomocą jakich znaków przekaże informacje. Te znaki muszą być w sposób aktywny odebrane przez odbiorcę, co wymaga koncentracji przez niego. Jeśli coś „puści się mimo uszu” lub nie zarejestruje gestu czy spojrzenia, to bywa, iż umyka nam ważna informacja. MODEL KOMUNIKOWANIA SIĘ NADAWCA- chęć przekazania czegoś odbiorcy
INTENCJA- myśl, zamiar, uczucie
kodowanie
INFORMACJA NADANA- zachowanie werbalne i niewerbalne
kanał komunikacyjny
(…)
… obserwatorem, a także mieć „otwarty umysł”, co pozwala na wolne od zniekształceń interpretowanie odebranej informacji. Umiejętność dobrego słuchania polega na skupieniu się na rozmówcy i podążanie za jego tokiem wywodu. Dobremu porozumiewaniu się ludzi służy upewnianie się, czy dobrze zrozumieli rozmówcę, czyli udzielanie informacji zwrotnej w postaci tak zwanej parafrazy. Polega ona na wyrażaniu za pomocą…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)