To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dr. Bogdan Buczkowski
Międzynarodowe Transakcje Gospodarcze
Wykład III – Klauzule kontraktowe
Tale quale – kupujący płaci za towar bez względu na jego stan i jakość.
Sound delivere – kupujący zapłaci tylko za to co przyjdzie w dobrej jakości.
Franszyza warunkowa - ubezpieczyciel nie odpowiada za szkody, których wartość nie przekracza przyjętego w umowie
minimum.
Franszyza bezwarunkowa - ubezpieczyciel bez względu na wysokość szkody obniża odszkodowanie o część określoną w
pieniądzu lub jako procent sumy ubezpieczenia.
Klauzula rewaloryzacyjna - cena i wartość kontraktu zmienia się w takiej proporcji w jakiej zmienia się kurs waluty kontraktu
od chwili jej zawarcia do chwili zapłaty.
Klauzula automatyczna z franszyzą - przewiduje, że cena i wartość kontraktu zostaną zmienione, gdy zmiana kursu przekroczy
określony procent.
Klauzula rewizji cen - zakłada zmiany ceny jednostkowej i wartości kontraktu jeżeli, np. nastąpi zmiana cen surowca który
jest używany do produkcji dobra finalnego.
Klauzula wejścia w życie kontraktu – należy kontrakt wchodzi w życie jak spełni się jakiś określony warunek np. dostarczenie
dokumentacji, otwarcie akredytywy.
Klauzula siły wyższej – systemy prawne poszczególnych państw przewidują pewne sytuacje w których strona naruszająca
umowę może być zwolniona z odpowiedzialności np. strajki, akty władzy państwowej itp.
Klauzula nadzwyczajnej zmiany okoliczności - umowa obowiązuje tylko dopóki stosunki istniejące przy jej zawarciu nie ulegną
zasadniczej zmianie, bardzo często taka zmiana okoliczności jest następstwem działania siły wyższej. W trakcie realizacji
kontraktów długoterminowcy taka nadzwyczajna zmiana stosunków następuje w związku ze zmianą warunków, które istniały
w momencie zawierania umowy lub zmieniły się warunki po jej zawarciu.
Klauzula rebus sic stantibus - celem nie jest na ogół zwolnienie czy ograniczenie odpowiedzialności kontraktowej stron, ale
doprowadzenie do zmiany warunków umowy i renegocjacji ceny.
Klauzula arbitrażowa - określa sposób rozstrzygania sporów wynikłych z realizacji kontraktu. Spory takie mogą być
rozstrzygane przez sądy powszechne lub sądy arbitrażowe. W związku z wysokimi kosztami postępowania przed sądami
powszechnymi, skomplikowaną procedurą i wieloinstancyjnością przyjęto oddawać spory do rozstrzygania przez sądy
arbitrażowe. W porównaniu z postępowaniem sądowym arbitraż ma wiele zalet:
spory rozstrzygają fachowcy
sprawy rozstrzygane są stosunkowo szybko
o wiele niższe koszty procesu
nie są wymagani obrońcy prawni
Aby jednak postępowanie arbitrażowe było skuteczne, konieczne jest uznanie orzeczeń arbitrażowych przez sądownictwo
poszczególnych państw, co jest niezbędnym warunkiem ich wykonalności. Istnieją w tej sprawie międzynarodowe
porozumienia, z których najważniejsze jest Konwencja Nowojorska z 10 kwietnia 1958r. Organizacja arbitrażu jest różna w
poszczególnych krajach. W większości krajów arbitraż ma charakter stały. W Polsce Sąd Arbitrażowy działa przy Krajowej Izbie
Gospodarczej w Warszawie.
Klauzula zakazanego reeksportu - eksporterowi zależy na tym, aby sprzedany towar nie był dalej odsprzedawany do innych
krajów. Może to być podyktowane różną polityką cenową prowadzoną przez eksportera na rynku krajowym i zagranicznym.
W ten sposób ten sam towar konkurowałby sam ze sobą. Klauzula zakazu eksportu bywa różnie formułowana i może:
Zakazywać reeksportu towaru do wszystkich krajów
Zakazywać reeksportu do wymienionych krajów
Określać kraje do których reeksport jest dozwolony
Określać warunki na jakich sprzedawca wyrazi zgodę na reeksport
Przewidywać kary umowne i odszkodowania za dokonanie reeksportu
Klauzula o wersji językowej obowiązującej w kontrakcie – mamy z nią do czynienia jeżeli kontrakt jest podpisywany w kilku
wersjach językowych, szczególnie przy eksporcie do krajów Wspólnoty Niepodległych Państw lub krajów, w którym językiem
urzędowym nie jest żaden z języków kongresowych.
Dr. Bogdan Buczkowski
Międzynarodowe Transakcje Gospodarcze
Wykład III – Klauzule kontraktowe
Klauzula kar umownych - przewiduję sankcje za niewykonanie zobowiązania, głównie za niedotrzymanie dostawy. Wysokość
tych kar może być różna i często zależy od rodzaju towaru będącego przedmiotem umowy. Dobra konsumpcyjne – niskie kary,
dobra inwestycyjne – wysokie kary. Stosowanie kary umownej jest ograniczona wieloma elementami:
kara umowna można zastrzeż jedynie na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania
niepieniężnego
powinna ona opiewać na określoną sumę pieniężną
w przypadku zastrzeżenia kary umownej nie można, w braku odmienny ustaleń zadąć od dłużnika zapłaty
odszkodowania przenoszonego wysokość zastrzeżonej kary, nawet chociażby wierzyciel poniósł w rzeczywistości
wyższą szkodę
kara umowna w określonych przypadkach może podlegać miarkowaniu
Klauzula reklamacji – strony powinny uzgodnić:
terminy i sposób zgłaszania reklamacji jakościowych i ilościowych
w jaki sposób reklamacje powinny być dokumentowane
kto ustala zasadność zgłoszonej reklamacji
sposób załatwienia reklamacji
Odstąpienie od umowy:
Konwencja Wiedeńska przewiduje możliwość odstąpienia od umowy, gdy sprzedawca dostarczy towar. Przy ustalaniu
początku terminu dla odstąpienia od umowy przez kupującego należy odróżnić dwie sytuacje:
1. w razie opóźnienia dostawy kupujący powinien odstąpić od umowy w rozsądnym terminie od chwili, gdy dowiedział
się o dokonaniu dostawy
2. w razie innego naruszenia umowy niż opóźniona dostawa, kupujący powinien odstąpić od umowy w rozsądnym
terminie tzn.
od chwili gdy dowiedział się lub powinien dowidzieć się o tym naruszeniu
po upływie jakiegokolwiek dodatkowego terminu wyznaczonego przez kupującego lub po oświadczeniu
przez sprzedającego, że nie wykona swoich obowiązków w tym dodatkowym terminie
po upływie dodatkowego terminu wskazanego przez sprzedającego lub po oświadczeniu przez
kupującego, że nie przyjmie on wykonania
Konwencja określa również jakie będą skutki odstąpienia od umowy. Na skutek oświadczenia o odstąpienia od mowy strony
są zwolnione od obowiązków, które dotychczas realizowały. Wśród skutków odstąpienia od umowy konwencja wskazuje:
każda ze stron może domagać się zwrotu spełnionego już w całości lub części oświadczenia
strony zobowiązane są do przekazania sobie osiągniętych korzyści
dłużnik zobowiązany jest do kompensaty szkody, którą wierzyciel poniósł wskutek tego, że zamierzona wymiana
dóbr nie doszła do skutku
Wstrzymanie wykonania umowy:
1. Strona może wstrzymać się z wykonaniem swych zobowiązań, jeżeli po zawarciu omowy okaże się, że druga strona
nie wykona istniejącej części własnych zobowiązań z powodu:
poważnego braku w zdolności tej strony do wykonania lub wypłacalności
jej postępowania w czasie przygotować do wykonania lub w trakcie wykonania umowy
2. Jeżeli sprzedający wysłał towar, zanim ujawniły się przyczyny opisane w ustępie poprzednim, może on sprzeciwić
się wydaniu towarów kupującemu, nawet gdy kupujący posiada dokument upoważniający go do ich otrzymania.
3. Strona wstrzymująca się z wykonaniem powinna natychmiast, przed lub po wysłaniu towarów, zawiadomić drugą
stronę o wstrzymaniu wykonania oraz powinna kontynuować wykonie, jeżeli druga strona odpowiednio
zabezpieczyła wykonanie swoich zobowiązań.
Wstrzymanie wykonania zobowiązania wprowadza stan niepewności co do dalszego trwania umowy. Literatura wyróżnia się
następujące warianty likwidacji tego stanu:
dłużnik wykona zobowiązanie
dłużnik spełni świadczenie w terminie ale w sposób niezgody z umową
dłużnik nie spełni świadczenia terminie
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)