To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KATOLICKA NAUKA SPOŁECZNA W I POŁ. XX WIEKU Społeczna koncepcja „uwspółcześnienia” Kościoła, zapoczątkowana przez Leona XIII, została podjęta z całą konsekwencją dopiero w
latach sześćdziesiątych XX wieku
Najistotniejsze problemy Kościoła w I połowie XX wieku
- gwałtowna laicyzacja życia politycznego, połączona z upowszechnieniem się republikańskich i demokratycznych form
państwa (np. koncepcje rozdziału kościoła od państwa)
- ostra walka z religią władz radzieckich w ZSRR
- w samym Kościele rozwinął się ruch modernistyczny, który podważał niezmienność dogmatów
- moderniści kwestionowali monopol Kościoła na interpretację wiary
- zakwestionowano tradycyjną, hierarchiczną strukturę Kościoła
Krytyka systemów totalitarnych - komunistyczny, faszystowski, nazistowski (i liberalizmu też, a co - Starosta)
- komunizm - zredukowanie człowieka do wymiaru materialistycznego, podział społeczeństwa na klasy
- zaprzeczenie idei solidaryzmu społecznego
- gloryfikacja rewolucji, oficjalna ateizacja państwa
- faszyzm i nazizm - Układy Laterańskie (powstaje państwo watykańskie)
- teoria rasowa (podział na rasy)
- kult wodza państwa i narodu, koncepcja boga narodowego
- socjaldarwinizm społeczny (kult silniejszego)
- Pius XII nie wydał żadnej encykliki na temat Holocaustu
- klasyczny liberalizm
- wolność ekonomiczna - Kościół wskazuje, ze regulacje rynkowe nie mogą zapewnić sprawiedliwości społecznej
- idea sprawiedliwej płacy (nie zapłaty!) - liberałowie za sprawiedliwa uważają taka, jak ja wycenia rynek 1931 r. - Encyklika „ Quadragesimo Anno ” - jedna z najważniejszych encyklik okresu międzywojennego wydana przez Piusa XI
- papież potwierdził w niej, że rozważając ustrój sprawiedliwości społecznej należy wyrzekać się zarówno indywidualizmu, jak i
kolektywizmu
- krytykował zarówno elementy kapitalizmu, np. wyzysk, jak i socjalizmu, np. koncepcje własności społecznej
- formułował zasadę subsydiarnej roli państwa w sferę ekonomiki
- Pius XI opowiadał się za korporacjami, stanami zawodowymi, jako formami organizacji społeczeństwa
- aprobował stosunki kapitalistyczne, jednak praca powinna być słuszna, nie mogła rujnować przedsiębiorstwa ani zwiększać
bezrobocia
- państwo miało obowiązek organizowania sprawiedliwego porządku społecznego, miało jednak pełnić rolę subsydiarną
- naturalnymi formami organizacji społeczeństwa są korporacje
- stany zawodowe łączące ludzi nie na zasadach klasowych, ale przez fakt, że wykonują wspólnie pewne usługi czy
(…)
…, że wykonują wspólnie pewne usługi czy
wytwarzają pewne dobra
- w drodze dobrowolnego akcesu obu stron
- inaczej niż w praktyce gospodarczej faszyzmu i nazizmu - korporacjonizm zakłada 3 strony - pracowników,
pracodawców i państwa kontrolującego
- stanowczo sprzeciwiał się wszelkim ideom socjalistycznym, nawet reformistycznym
Zasada subsydiarności (pomocniczości)
- współcześnie w administracji…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)