Instytucjonalizacja partii politycznych-opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 1498
Wyświetleń: 3640
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Instytucjonalizacja partii politycznych-opracowanie - strona 1 Instytucjonalizacja partii politycznych-opracowanie - strona 2 Instytucjonalizacja partii politycznych-opracowanie - strona 3

Fragment notatki:

Instytucjonalizacja partii politycznych
Instytucjonalizacja - proces związany z rozwojem/ewolucją organizacyjną partii politycznej od momentu jej narodzin do chwili, w której staje się dojrzałą organizacją, tj. funkcjonuje w otoczeniu politycznym (reaguje i odpowiada na płynące z niego sygnały)
Instytucjonalizacja partii to proces, w którym staje się ona instytucją
Instytucjonalizacja prawna - uregulowania prawne funkcjonowania partii politycznych Instytucjonalizacja partii to przekształcanie stowarzyszeń w większym lub mniejszym stopniu ustrukturyzowanych w organizacje o wyraźnym celu zdobycia i utrzymania władzy państwowej
Instytucjonalizacja tak rozumiana oznacza występowanie elementów „obiektywnych” (powstanie partii jako silnej instytucji) i „subiektywnych” (społeczna akceptacja partii, uznania jej legitymacji)
Organizacja - trwałe, celowe uregulowanie ludzkich działań i zachowań
Instytucje - wyposażanie ludzkich działań i zachowań w sens i znaczenie, oparte na odnoszących się do tych zachowań normach, wartościach, symbolach
Proces instytucjonalizacji partii ma konsekwencje dla niej samej ale także dla otoczenia, w którym funkcjonuje - staje się jego stabilnym i przewidywalnym elementem.
Organizacja nabywa swoistej, wyjątkowej charakterystyki, wynikającej ze sprecyzowania jej funkcji, celów, norm i wartości
Utrwalenie organizacji, wzmocnienie jej spójności, rozwój lojalności jej członków i zwolenników
Instytucjonalizacja według K. Jandy
Instytucjonalizacja charakteryzuje się trzema zmiennymi
Wiekiem partii
Poziomem depersonalizacji jej organizacji i ostrością konfliktów w łonie elity przywódczej Wyborczą i parlamentarną stabilnością
Poziom instytucjonalizacji partii pozostaje wypadkową jej wieku - tak więc również wieku samego państwa i instytucji demokratycznych
Ustabilizowane partie polityczne dążą do panowania nad rynkiem wyborczym i jego zorganizowaniem i zamykaniem
Utrudnia to instytucjonalizację nowych partii Pojawianie się nowych, relewantnych partii politycznych wiąże się najczęściej z istotną transformacją istniejącego systemu partyjnego i zasad gry politycznej (Francja po roku 1958, Włoch początek lat 90.);
Ukształtowaniem się nowych podziałów socjopolitycznych (zmiany ilościowej - silna klasa średnia, zmiany jakościowej: postmaterializm czy neokonserwatyzm ) Ocena poziomu instytucjonalizacji wiąże się ze zjawiskiem depersonalizacji
Efektywność partii w sensie jej trwałości zależy od umiejętnego ukształtowania w świadomości zbiorowej wyborców tożsamości partii jako niezależnej, odrębnej, autonomicznej struktury organizacyjnej od jej założyciela/lub jej wybitnego lidera


(…)


Stres społeczny (sytuacja kryzysowa) sprzyja postrzeganiu lidera jako osoby o niespotykanych kwalifikacjach Proponuje on program ocalenia lub nową wizję społeczeństwa Lider taki nie musi mieć nic wspólnego z czystą charyzmą (właściwościami mesjanistycznymi) - powoduje charyzmatyczną reakcję - charyzma sytuacyjna
Instytucjonalizacja jako proces stabilizacji
Instytucjonalizacja postrzegana…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz