To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Instytucje bezpieczeństwa regionalnego. USA - początkowo plany utworzenia organizacji analogicznej do NATO, ale nie pasowałaby taka organizacja do specyfiki regionu. Zamiast tego utworzyły one - subregionalne sojusze : ANZUS (Australia, Nowa Zelandia) i SEATO
Amerykańsko-Japoński Pakt Bezpieczeństwa oraz układy o wzajemnej obronie z Filipinami, Tajwanem i Republiką Korei. To tak zwany „System San Francisco”. Ten system nie jest wystarczający - państwa same szukają rozwiązań gwarantujących większe bezpieczeństwo. Konieczność odchodzenia od bilateralizmu na rzecz multilateralizmu. Zastąpienie dwubiegunowości USA-ZSRR przez nową dwubiegunowością, tj. relacja Azja Wschodnia - Ameryka Północna. Największym wyzwaniem w instytucjonalizacji bezpieczeństwa w regionie jest pogodzenie wymogów bezpieczeństwa zbiorowego z bogatą różnorodnością regionu we wszystkich dziedzinach, co przejawia się w odmiennych potrzebach i interesach bezpieczeństwa państw. Koncepcja wspólnego bezpieczeństwa kładąca naciska na wojskowy wymiar ma ograniczone zastosowanie, lepsza wydaje się więc koncepcja całościowego bezpieczeństwa (comprehensive). Duży w tym udział ASEAN gdzie bezpieczeństwo traktuje się je jako bezpieczeństwo wewnętrzne, subregionalne, oraz obejmująca państwa ASEAN i cały region Azji i Pacyfiku. Zmniejszenie roli czynnika wojskowego na rzecz takich komponentów jak dialog, współpraca i współzależność. Współpraca ta nie jest skierowana przeciwko danemu zagrożeniu lub państwu lecz opiera się na zasadach wzajemności, równości, wzajemnych korzyści i przejrzystości. Istniejący system sojuszy dwustronnych musi więc być uzupełniany. Celem wielostronnego systemu bezpieczeństwa jest przeciwdziałanie skutkom podziały regionu na Azję Wschodnią i Ameryką Północną z Australią i Nową Zelandią. Integrował by więc to co reprezentowane przez państwa Azji Wschodniej i to co „zachodnie”. Specyfika takiego systemu wg D.Balla:
Traktowanie polityki w szerszej perspektywie i horyzoncie czasowym aniżeli myślenie i planowanie Zachodu w tej dziedzinie. Poleganie na bilateralnym podejściu bardziej niż na multilateralnym, W azjatyckim pojmowaniu wojny większy nacisk kładzie się na formy hegemonizmu wojskowego, gospodarczego i kulturowego niż na zdobycze terytorialne.
Poleganie w podejmowaniu decyzji na nieformalnych strukturach. Pragmatyczne podejście w rozwiązywaniu zadań politycznych.
Zasada konsensusu nad procedury większościowe.
Zasada nieinterwencji.
Integracja sfery cywilnej i wojskowej. Obecnie istnieją następujące formy instytucji bezpieczeństwa:
Bilateralne instytucje bezpieczeństwa: dwustronne układy i traktaty o normalizacji stosunków. Dwa bieguny współpraca Australia - Indonezja i sojusz USA - Japonia. Najwięcej sojuszy ma USA, sporo też Chiny.
(…)
… nieinterwencji.
Integracja sfery cywilnej i wojskowej. Obecnie istnieją następujące formy instytucji bezpieczeństwa:
Bilateralne instytucje bezpieczeństwa: dwustronne układy i traktaty o normalizacji stosunków. Dwa bieguny współpraca Australia - Indonezja i sojusz USA - Japonia. Najwięcej sojuszy ma USA, sporo też Chiny. Tymczasowe i ad hoc np. Tymczasowa Władza Narodów Zjednoczonych w Kampuczy w latach 1990-93.
Subregionalne instytucje bezpieczeństwa jak ASEAN i ANZUS. Pozarządowe instytucje bezpieczeństwa (trochę ponad 20). Regionalne Forum ASEAN - jedyna międzyrządowa o wielostronnym charakterze.
Instytucje ograniczające zbrojenia i wyścig zbrojeń - tylko dwa takie porozumienia: - 1985 - Układ o Denuklearyzacji Południowego Pacyfiku; - układ o Strefie Bezatomowej w Azji Południowo-Wschodniej. Druga część będzie dziwna zawiera braki, bo nasza fantastyczna uczelnia posiada tylko książkę niepełną tzn. z brakującymi stronami. 1992 4 Spotkanie ASEAN: - utworzenie strefy wolnego handlu ASEAN.
- uzupełnienie poministerialnych konferencji o problematykę bezpieczeństwa
- spotkania co 3 lata
1992 Deklaracja o Morzu Południowochińskim - spory mają być rozwiązywana metodami pokojowymi. 1993 Powołanie Regionalnego Forum…
… w operacjach pokojowych ONZ. Australia : szerszy kontekst niż NZ - dotyczy Azji Poł-Wsch, Azji Półn-Wsch, Oceanu Indyjskiego. 1987 - „Obrona Australii 1987”. Program działania np. udział w operacjach pokojowych ONZ. Zapobieganie transferowi technologii rakietowych i broni masowej zagłady. Demilitaryzacja Antarktyki. Główny sojusznik USA w regionie po „wyrzuceniu” NZ z ANZUS. Przesłanki :
Siły zbrojne…
… „po dykaturowego”
Wzrost aktywności ASEAN w latach 90 wynika z :
Zakończenia wojny domowej w Kampuczy
Zmniejszenia obecności militarnej USA z Azji południowo-wschodniej. Wzrost potęgi CHRL. 1992 utworzenie Strefy wolnego handlu ASEAN. 1993 Stałe forum ASEAN - Japonia.
1993. Regionalne forum ASEAN. Piąty szczyt - strefa wolna od broni atomowej w Azji Poł-Wsch. 1997 + Laos i Birma
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)