Hierarchia norm zobowiązań w prawie międzynarodowym-opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 49
Wyświetleń: 595
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Hierarchia norm zobowiązań w prawie międzynarodowym-opracowanie - strona 1 Hierarchia norm zobowiązań w prawie międzynarodowym-opracowanie - strona 2 Hierarchia norm zobowiązań w prawie międzynarodowym-opracowanie - strona 3

Fragment notatki:

Hierarchia norm (zobowiązań w prawie międzynarodowym).
Przez termin „źródło prawa” rozumie się formę, w jaką ujęte są „normy prawne”.
Art. 2 ust. 4 Karty Narodów Zjednoczonych
„Wszyscy członkowie powstrzymają się w swych stosunkach międzynarodowych od stosowania groźby lub użycia siły przeciwko całości terytorialnej lub niepodległości któregokolwiek państwa”. Norma prawna (której treścią jest zakaz używania siły zbrojnej w relacjach między państwami) wynika ze źródła, jakim jest umowa międzynarodowa (tj. Karta Narodów Zjednoczonych). W prawie międzynarodowym spotkać się można z przypadkami, w których pewne normy, niezależnie od tego z jakiego źródła wynikają, przeważają w razie kolizji nad innymi normami. Taki szczególny charakter mają dwie kategorie norm (zobowiązań).
Zobowiązania, wynikające z Karty Narodów Zjednoczonych dla członków ONZ
Art. 103 KNZ: „W razie sprzeczności pomiędzy obowiązkami członków Narodów Zjednoczonych, wynikających z niniejszej Karty, a ich obowiązkami wynikającymi z jakiegoś innego porozumienia międzynarodowego, pierwszeństwo będą miały ich obowiązki wynikające z niniejszej Karty”.
Zważywszy, że prawie wszystkie niepodległe państwa (oprócz Watykanu i Kosowa) są członkami ONZ, stwierdzić trzeba, że zobowiązania wynikające z Karty mają nadrzędny charakter dla całej społeczności międzynarodowej. Podkreślić należy tu dwie kwestie:
sformułowanie „zobowiązania wynikające z Karty” oznacza także zobowiązania wynikające z wiążących rezolucji Rady Bezpieczeństwa.
zobowiązania wynikające z Karty przeważają nad innymi zobowiązaniami członków ONZ, bez względu na źródło tych ostatnich.
Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie sytuacji w Kosowie (nr 1160 z 31 marca 1998 roku)
W związku z zaostrzającą się sytuacją w Kosowie (ataki terrorystyczne ze strony Armii Wyzwolenia Kosowa + brutalne rozpędzanie pokojowych demonstracji Albańczyków przez serbskich policjantów) RB ONZ wydała wiążącą państwa członkowskie ONZ rezolucję, na podstawie której miały one powstrzymać się od dostarczania do Jugosławii (w tym do Kosowa) broni oraz amunicji. „[Security Council] Decides that all States shall, for the purposes of fostering peace and stability in Kosovo, prevent the sale or supply to the Federal Republic of Yugoslavia, including Kosovo, by their nationals or from their territories or using their flag vessels and aircraft, of arms and related matériel of all types, such as weapons and ammunition, military vehicles and equipment and spare parts for the aforementioned, and shall prevent arming and training for terrorist activities there”.
Wobec powyższego postawić należy następujące pytanie: co w przypadku, gdy dane państwo członkowskie ONZ zobowiązało się wcześniej, wobec Jugosławii bądź kontrahenta indywidualnego na terytorium Jugosławii, do dostarczenia przedmiotów objętych embargiem?

(…)

…, notwithstanding the existence of any rights granted or obligations conferred or imposed by any international agreement or of any contract entered into or any license or permit granted prior to the entry into force of the prohibitions imposed by this resolution”
Normy ius cogens (normy peremptoryjne)
Mogą wynikać z różnych źródeł prawa międzynarodowego ( prawo obyczajowe, traktatowe itd.). Są to normy…
…, społecznego i kulturalnego rozwoju, zaś każde państwo ma obowiązek szanować to prawo zgodnie z postanowieniami Karty”. Podkreślić należy, że prawo do samostanowienia narodów nie obejmuje uprawnienia do utworzenia własnego państwa z części terytorium państwa już istniejącego, a zatem prawo do samostanowienia nie oznacza prawa do secesji.
Przypadek Abchazji
Dnia 18 listopada 2006 roku parlament Abchazji…
… portugalski statek Santa Maria (napastnicy zaokrętowani byli jako pasażerowie). W czasie incydentu jeden z członków załogi statku zginał, a inny został ranny. Napastnicy przedstawili się jako stronnicy gen. Delgado, który był przeciwnikiem ówczesnego prezydenta Portugalii Salazara. Wskazywali na polityczny kontekst napaści.
? Czy byli oni piratami w rozumieniu prawa międzynarodowego?
Brazylia - na terytorium której schronili się później napastnicy - nie uznała ich za piratów stwierdzając, że napaść nie była dokonana z powodów osobistych, lecz politycznych. Inna rzecz, że pogląd ten może być kwestionowany.
Sprawa Castle John i inni v. Mabeco (1986 rok, sądy belgijskie)
W sprawie tej za akt piractwa uznano działanie przedstawicieli organizacji Greenpeace, którzy zniszczyli belgijski statek w ramach pro-ekologicznej…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz