Analizy genetyczne Aspergillus: Rekombinacje mejotyczne i mitotyczne:
3.1 Rekombinacje mejotyczne:
U A.nidulans częstość rekombinacji mejotycznych jest bardzo wysoka.
Przydatna przy sekwencjonowaniu genomu - oznaczania kolejności genów
Mapa genetyczne- 4000 jednostek
Rekombinacje mitotyczne zachodzą w czasie cyklu paraseksualnego u Aspergillus:
1) Spotkanie się dwóch haploidalnych homokarionów
2) fuzja cytoplazmy 3) Zjawisko anatomozay zachodzi: kanalik się tworzy, przez który zachodzi wędrówka jąder (jedne jądra przechodzą do drugich) - tworzy się heterokarion.
4) Jądra w strzępce heterokariotycznej mogą ulegać fuzji i powstają diploidy (jądra diploidalne).
5) Jeżeli powstaje jądro diploidalne, może w nim zachodzić rekombinacja
6) W efekcie jeśli szczep heterozygotyczny wejdzie w mitozę to będzie dawał jądra białe i czarne, ale też częściowo jądra białe i częściowo czarne (rekombinowane) (czyli 4 typy jąder powstają)
7) Po mitozie jeśli odtworzony będzie stan haploidalny, powstają znów homokariony haploidalny.
3.2 Rekombinacje mitotyczne:
Mitotyczny crossing-over zachodzi tylko w komórkach diploidalnych.
Aby badać mitotyczny crossing-over należy uzyskać szczep diploidalny.
Mapowanie chromosomów można wykonywać nie tylko stosując segregację mejotyczną, ale też za pomocą segregacji mitotycznej.
Mapowanie mitotyczne można stosować do każdego grzyba, który jest haploidalny, choć zawsze pierwszym etapem jest selekcja diploidów które powstaną spontanicznie po fuzji jąder (od 107 na każdą mitozę).
Pierwsze badania wykonywano na haploidalnym grzybie strzępkowym A.nidulans.
Selekcja diploidalnych szczepów w przypadku Aspergillus jest łatwa, ponieważ jego konidia są zawsze jednojądrzaste.
Jeżeli więc chcemy badać rekombinacje mitotyczne to lepiej jest znaleźć zarodnik konidialny (haploidalny) z konidioforu i go potem przeprowadzić w organizm haploidalny
Konidia diploidalne i Aspergillus w naturze występują rzadko, tak więc łatwo je wyizolować z dużej populacji spor otrzymywanej z heterokarionu (selecka fenotypu heterozygotycznego),
Konidia diploidalne są 2 x większe od haploidalnych i posiadają też 2x więcej DNA.
Jednojądrzaste spory nie mogą być heterokariotyczne, tak więc konidia, które mają fenotyp heterozygotyczny muszą posiadać obydwa homologi przynajmniej 1 pary chromosomów.
Krzyzówka heterokarionu pochodzącego z 2-ch recesywnych auksotrofów = tylko diploidalne spory będą rosły na podłożu minimalnym.
Bardzo dobrą metodą selekcji
(…)
… diploidalnych zachodzą 2 rodzaje rekombinacji:
Mitotyczny crossing-over (pomiędzy chromatydami niesiostraznymi chromosomów homologicznych). Częstość występowania 103 Haploidyzacja
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)