To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Funkcje języka wg R. Jakobsona NADAWCA:
- funkcja emotywna (stosunek nadawcy do komunikatu)
ODBOIRCA:
- funkcja ko natywna (stosunek odbiorcy do komunikatu)
KOMUNIKAT:
- funkcja poetycka (estetyczny stosunek komunikatu względem samego siebie)
KONTEKST (treść komunikatu):
-funkcja przedstawieniowa (denotatywna, stosunek kodu do rzeczy)
KONTAKT (kanał fizyczny i psychologiczny komunikatu)
- funkcja fatyczna (podtrzymanie lub przerwanie kontaktu, obiektywny stosunek komunikatu do samego siebie)
KOD (gramatyka i słownik)
- funkcja metajęzykowa (stosunek komunikatu do kodu)
Model aktu mowy R. Jakobsona metajęzykowa
KONTAKT KONTAKT
fatyczna fatyczna
przedstawieniowa
Znak językowy Ferdinand de Saussure ( Kurs językoznawstwa ogólnego, 1916) doprecyzował pojęcie znaku, który w jego ujęciu ma charakter binarny (dwudzielny): złożony ze strony oznaczającej (signifiant) i oznaczanej (signifié) Znak językowy:
- jest konwencjonalny ( oparty na ,,umowie")
- jest dowolny (arbitralny) w relacji obrazu akustycznego/graficznego (signifiant) do pojęcia (signifié)
- obraz akustyczny/graficzny znaku (signifiant) ma charakter linearny
- wartość znaku językowego jest określana w jego relacji do innych znaków Język - system znaków , służący do porozumiewania się w obrębie danej społeczności
wykład 2. 20.10.2009r.
Model aktu mowy K. Bühlera Funkcje języka wg Bühlera: - przedstawieniowa (kognitywna, symboliczna, denotatywna, referencjalna, reprezentatywna)
- ekspresywna (emotywna)
- impresywna (apelująca, imperatywna, ko natywna)
- (Jakobson wyróżnił jeszcze funkcję fatyczną, poetycką i metajęzykową)
Podział języków - typologia morfologiczna
Morfem:
-najmniejsza niepodzielna cząstka znaczeniowa wyrazu
- najmniejsza grupa fonemów, która niesie za sobą określone znaczenie i której nie można podzielić na mniejsze jednostki znaczeniowe. Jest elementarną jednostką morfologii
- wyróżniamy dwa rodzaje morfemów:
semantyczne
synaktyczne
Fonem:
- najmniejsza jednostka mowy rozróżnialna dla użytkowników danego języka
(…)
… gramatyczne za pomocą całych form wyrazowych, w których nieostro oddzielają się elementy odsyłające do świata zewnętrznego i sygnalizujące relacje składniowe
- morfemy wielofunkcyjne
- wszystkie języki słowiańskie (250 mln ludzi), j. łaciński oraz np. j. czeczeński
- przykłady z j. polskiego: jedna końcówka - wiele funkcji np. morfem -e
palce - mianownik l.mn, Boże - wołacz l.p, kobiecie - celownik i miejscownik l.mn
Jedna funkcja - wiele końcówek np. ,,celownikowość": ptakowi, chłopu, kobiecie, kobietom
alternacyjne (alternacja - naprzemienność)
- funkcję leksykalną pełnią połączenia spółgłosek, a alternacje samogłosek sygnalizują funkcje gramatyczne
- języki semickie: arabski i hebrajski oraz języki berberyjskie (np. na Wyspach Zielonego Przylądka)
- przykład z języka arabskiego:
rdzeń d-r-s oznacza ,,uczenie się". Poprzez alternację samogłosek otrzymujemy następujące wyrazy:
dars - lekcja
adrus - uczę się
mudarris - nauczyciel
madrasa - szkoła
języki polisyntetyczne
- wykładniki znaczeń gramatycznych są inkorporowane (wtłaczane) w syntetyczne struktury i doraźnie tworzone zdania - wyrazy
- mówiący tworzy nazwę całej sytuacji, jednocześnie musi wziąć pod uwagę sporą ilość znaczeń zgramatykalizowanych, i to niezależnie od swej woli
- języki: niektóre (ponad połowa) języki Indian północnej Ameryki, języki eskimoskie, niektóre języki kaukaskie
- przykład z języka sachalińskiego
an - e - raj - ki - śći ,,oni cię zabiją"
an - 1. i 3. osoba; e - ty; raj - umrzeć; ki - spowodować; śći - liczba mnoga (podmiot jest mnogi)
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)