prof. dr hab. Edmund Morawiec. Notatka składa się z 2 stron.
Filozofia chrześcijańska Filozofia chrześcijańska - ,, określenie to jest samo w sobie uzasadnione, nie należy go jednak błędnie rozumieć: nie powinno ono błędnie sugerować, jakoby istniała jakaś oficjalna filozofia Kościoła, gdyż wiara jako taka nie jest filozofią. Ma ono raczej oznaczać chrześcijańską refleksję filozoficzną, spekulację filozoficzną powstałą w żywotnym związku z wiarą ” (76). Wypowiedziane są tutaj dwie ważne tezy:
istnieje „filozofia chrześcijańska” posługiwanie się tym terminem jest zarówno uzasadnione, jak i prawomocne. Powstaje problem, jak rozumieć ów ,,żywotny związek z wiarą”? Dokładniejsze wyjaśnienie następuje w dalszych partiach omawianego tekstu, odróżniającego dwa aspekty „filozofii chrześcijańskiej”: subiektywny (negatywny) - Jak należy rozumieć owo oczyszczenie. Papież przytacza w tym kontekście nazwiska dwu wybitnych myślicieli: Pascala i Kierkegaarda. Każdy z nich był namiętnym przeciwnikiem takiego posługiwania się rozumem, który albo ograniczał, albo przekraczał jego kompetencję. Pascal nie protestował - jak się sądzi powszechnie - przeciw Kartezjuszowi; jego głównymi przeciwnikami byli „pirrończycy”, czyli sceptycy spod znaku Montaigne'a; to właśnie w polemice z nimi ukazywał właściwy użytek z rozumu. Innego rodzaju oczyszczenie było zamiarem Kierkegaarda: ukazywał ułomność ludzkiego rozumu, przeciwstawiając się absolutnemu statusowi filozofii jako poznania Wszystkiego. „ Istnieje też aspekt obiektywny , dotyczący treści filozofii: objawienie ukazuje wyraźnie pewne prawdy, których rozum, być może, nigdy by nie odkrył, gdyby był zdany na własne siły, choć nie są one niedostępne dla jego naturalnego poznania ” (76). Jakie są to zagadnienia, których odkrywanie uwarunkowane poprzez objawienie religijne, dokładniej mówiąc objawienie biblijne. Wchodzą tutaj w grę: pojęcie Boga Stwórcy osobowego i wolnego („jestem, który jestem” u Księgi Wyjścia). Dalej koncepcja osoby jako istoty duchowej, a w związku z tym ukazanie godności i wolności człowieka jako osoby. Niezmiernie ważna dla europejskiej filozofii była biblijna koncepcja czasu linearnego, a w związku z tym pojęcie historyczności bytu i człowieka. Bez problemów, jakie stwarzał tekst biblijny, nie rozwinęłaby się hemeneutyka. Wymienić także należy wielkie i złożone pytanie und e malum , któte na gruncie monoteizmu nabiera szczególnie dramatycznego charakteru. 1. Trzeba z całą mocą stwierdzić: nie ma religii neutralnej ontologicznie . Jest to prawdziwe dla każdej tradycji religijnej, także i tradycyjnych religii Wschodu, w których w zasadzie nie został przeprowadzony rozdział religii i filozofii. Tezy filozoficzne - tak ontologiczne, jak epistemologiczne czy antropologiczne są tutaj wypowiadane w kontekście religijnym, na przykład soteriologicznym. Hinduistyczna tradycja Upaniszad głosi jako kierunek pracy wiodącej do ocalenia odkrycie takiej oto tożsamości: atman jest brahmanem, czyli duch indywidualny jest tożsamy z duchem całości świata. Wszystko jest Jednym, innymi słowy u podstaw wszystkiego jest zasada pan-en-henizmu. Nie jest neutralna filozoficznie buddyjska negacja bytu substancjalnego z czego wynika apersonalizm tej tradycji religijnej.
(…)
… inspirację. Nikt rozsądny nie zaneguje znaczenia dla filozofii faktu, iż Lćvinas był wierzącym i praktykującym żydem. Wiara jest przyjęciem objawienia (auditus fldei), która następnie jest rozwinięta przez pracę rozumu, zgodnie ze sformułowaniem św. Anzelma - fides quaerens intellectum. Jaka ma być relacja filozofii i teologii Czytamy w encyklice: ,,filozofia musi się kierować własnymi regułami i opierać…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)