Edukacja wczesnoszkolna w polskim systemie oświatowym

Nasza ocena:

3
Pobrań: 994
Wyświetleń: 5810
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Edukacja wczesnoszkolna w polskim systemie oświatowym - strona 1

Fragment notatki:



W niniejszej notatce poruszone zostały następujące zagadnienia: nauczanie i wychowywanie, etapy rozwojowe, Maria Przetacznikowa, nauczanie propedeutyczne, dziecko, nauczanie systematyczne, nauczanie początkowe. Ponadto notatka zawiera również zagadnienia takie jak: rozwój, funkcje rozwojowe i poznawcze, metody nauczania, metody wspierania aktywności edukacyjnych dziecka, metody informacyjne i metody heurystyczne. Dołączony jest także schemat Ryszarda Więckowskiego prezentujący metody pedagogiki wczesnoszkolnej.

3. Edukacja wczesnoszkolna w polskim systemie oświatowym.
W polskim systemie oświatowym edukacja wczesnoszkolna stanowi pierwszy etap kształcenia ogólnego. Obejmuje ona nauczanie i wychowywanie dzieci w młodszym wieku szkolnym.
Okres nauczania początkowego jest szczególnie ważnym etapem w rozwoju dziecka. W tym bowiem okresie dziecko przebywa drogę rozwoju od dzieciństwa po początek dorastania. Od tego, jaki poziom sprawności i umiejętności zostanie przez dziecko osiągnięty, zależy w dużym stopniu jego dalszy „bezkolizyjny” rozwój. Stąd też ranga pracy pedagogicznej z dzieckiem w młodszym wieku szkolnym powinna być umacniana w naszym systemie edukacyjnym.
Określone etapy w rozwoju dziecka nie są formalnymi strukturami. Dość często nie zależą od wieku jako takiego, lecz od konkretnych treści, jakie dziecko opanowuje w procesie własnego rozwoju. Tak więc dziecko w zakresie różnych treści może znajdować się na różnych etapach rozwoju. Każde dziecko ma bowiem indywidualną drogę własnego rozwoju.
Maria Przetacznikowa, powołując się na opracowania S. Szumana i M. Żebrowskiej, przyjmuje następujące etapy rozwojowe :
Niemowlęctwo (0 - 1 ;pierwszy rok życia);
Wiek poniemowlęcy (1 - 3 lata);
Wiek przedszkolny (3 - 7 lat);
Młodszy wiek szkolny (7 - 11 lat);
Wiek dorastania (12 - 17);
Wiek młodzieńczy (18 - 23 / 25 lat).
W różnych etapach rozwoju dziecka można wyróżnić pewne sympatyczne formy aktywności. Wśród wielu symptomatycznych form na uwagę w szczególności zasługują następujące : podstawową aktywności dziecka są jego własne doświadczenia; aktywność dziecka ma charakter czynnościowy, sytuacyjny;
myślenie dziecka ma charakter praktyczny, konkretno - obrazowy;
uwaga ma charakter mimowolny, uwarunkowany aktualną sytuacją;
procesy pobudzenia dominują nad procesami hamowania; w rozwoju fizycznym występuje zjawisko stałego „głodu ruchu”.
Czy edukacja wczesnoszkolna, jako zagadnienie pedagogiczne ma charakter swoisty ? Trudno w sposób precyzyjny określić odrębność czy swoistość edukacji wczesnoszkolnej. Niemniej jednak w pracy pedagogicznej z dzieckiem w młodszym wieku szkolnym można wyróżnić pewne preferencje, uzasadniające odrębność edukacji wczesnoszkolnej.
Stefan Wołoszyn pisze, że nauczanie początkowe, „ to nauczanie propedeutyczne, a więc nie ma charakteru wykształcenia samowystarczalnego, lecz pełni głównie funkcje kształcenia wprowadzającego i usprawniającego do dalszej nauki. Jest podbudową czy fundamentem, na którym dopiero można budować gmach wykształcenia przygotowującego do bezpośredniego użytecznego udziału w życiu. Z tego punktu widzenia im lepszą sprawność umysłową osiągnie dziecko na szczeblu nauczania początkowego, tym lepiej nauczanie to spełnia swoje zadania. Rozwijanie procesów myślenia dostatecznie różnorodnych i dostatecznie samodzielnych : budzenie żywych zainteresowań intelektualnych jako podstawy aktywności poznawczej, kształcenie umiejętności wyrażania swoich myśli w słowach i rozumieniu myśli cudzych jako niezb

(…)

… nieokreślone, nieznane dzieciom, budzą swoisty niepokój poznawczy, powodują swoisty dysonans poznawczy. W swej naturze mają na względzie przede wszystkim inspirowanie twórczych i niekonwencjonalnych działań edukacyjnych dzieci.
Podstawową metodą, należącą do kategorii metod heurystycznych, jest metoda problemowa. Dzieci znajdują się w pewnej sytuacji, której nie wszystkie elementy są im wiadome, to wspiera…
… pod uwagę sposób przekazywania uczniom wiedzy, metodę wyjaśniania, narracji i opisu. Informowanie, jako metoda wspierania aktywności edukacyjnej, to zwięzły sposób przekazania uczniom określonej wiedzy rzeczowej z myślą o stopniowym wychodzeniu dzieci „poza dostarczone informacje”. Przekaz informacji może odbywać się przy wykorzystaniu wyjaśniania, narracji i opisu.
Wyjaśnienie jest próbą formułowania…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz