To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dystrybucja jako przedmiot badań może być rozpatrywana z wielu punktów widzenia, zarówno w aspekcie mikroekonomicznym, uwzględniającym interes podmiotu tworzącego system dystrybucji, jak i w aspekcie makroekonomicznym, jako system podziału i udostępnienia dóbr. System dystrybucji określa się także jako wyodrębniony zbiór kanałów rynku oraz sprzężenia występujące między nimi. W jego analizie można stosować trzy kryteria: geograficzne, instytucjonalne i branżowe.
Decyzje dotyczące wyboru systemu dystrybucji należą do bardzo złożonych i kompleksowych. Tworzą względnie trwałe powiązania przedsiębiorstwa z innymi podmiotami rynku, przesądzają o stopniu penetracji rynku i mają wpływ na osiągane wyniki ekonomiczne. Wymagają uwzględnienia szeregu czynników, zarówno zewnętrznych, wynikających z otoczenia, jak i wewnętrznych mających swe źródło w potencjale i koncepcji działania przedsiębiorstwa. W zależności od przyjętych rozwiązań w sferze obsługi rynku, kształtowanie dystrybucji towarów może przebiegać w różnych układach organizacyjnych. Występuje współzależność między dystrybucją a pozostałymi instrumentami marketingu. Decyzje dotyczące dystrybucji są uwarunkowane ustaleniami odnoszącymi się do produktu, cen i promocji. Jednocześnie dystrybucja jest najmniej elastycznym narzędziem marketingu i może wywierać wpływ na pozostałe instrumenty marketingu mix. W ramach dystrybucji wyróżnia się na ogół dwa podstawowe obszary decyzyjne:
sposób sprzedaży, czyli określenie rodzajów kanałów dystrybucji,
sposób dostarczania (przemieszczanie produktów od producenta do ostatecznego nabywcy, tzw. dystrybucja fizyczna)
Decyzje w sferze dystrybucji zdeterminowane są przede wszystkim:
celami strategii marketingowej i wynikającymi z nich, celami strategii dystrybucji,
rodzajem produktu,
zachowaniami konkurentów w sferze dystrybucji,
stanem rozwoju sfery pośrednictwa (przede wszystkim przedsiębiorstw handlowych i usługowych - np. logistycznych),
potencjałem rzeczowym, kadrowym, finansowym przedsiębiorstwa tworzącego kanały dystrybucji,
wymaganiami, przyzwyczajeniami nabywców, ich przestrzennym rozmieszczeniem oraz siłą nabywczą, jaką dysponują.
W pierwszej fazie celowego kształtowania systemu dystrybucji (początek lat dziewięćdziesiątych) większość przedsiębiorstw przemysłowych stosowała strategię dystrybucji intensywnej. Polegała ona na włączaniu do systemu dystrybucji każdego pośrednika, który był gotów zakupić towar i dalej go sprzedawać. Wiele firm rozwijało również własne kanały dystrybucji. W konsekwencji stosowania intensywnej strategii dystrybucji producenci oferowali swoje produkty przez wiele kanałów o rozproszonej strukturze. Wiązało się to również ze zjawiskiem bardzo dynamicznego powstawania nowych podmiotów gospodarczych w sferze handlu hurtowego, jak i detalicznego. Kolejnym etapem w rozwoju systemów dystrybucji była weryfikacja licznych powiązań z odbiorcami, eliminowanie niesolidnych partnerów. W celu wprowadzenia strategii dystrybucji selektywnej, szczególnie na poziomie handlu hurtowego, zaszła potrzeba wypracowania kryteriów doboru pośredników. Niektórym z dotychczasowych kontrahentów proponowano nowe warunki współpracy o charakterze długookresowym. Jednocześnie przemiany w systemach dystrybucji nastąpiły pod wpływem rozwoju sieci handlowych tworzonych przez zagranicznych inwestorów.
(…)
… podstawowych funkcji logistycznych (spedycja, magazynowanie, kompletowanie) i pracujących na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw produkcyjnych i handlowych,
rozwiną się centra logistyczne organizowane i prowadzone przez wyspecjalizowane w tym zakresie przedsiębiorstwa, które na zlecenie realizują różnego rodzaju usługi (magazynowanie, oznaczanie kodem kreskowym, paletyzacja, zarządzanie zapasami itp…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)