To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Regulatywna idea osiągalności konsensu przez wszystkich zainteresowanych, jej aproksymacyjność - na niej opiera się interpretacja zdatności do bycia prawem na gruncie intersubiektywnej.
Dwie zasady Habermasa (w nawiązaniu do dwóch zasad Kanta):
do momentu a priori, który wskazuje na formę tego, co wysuwa roszczenie co do bycia prawem - formalne principium uniwiersalizacji (U; jest to zasada moralna - wymiar powszechnego prawodawstwa): „każda ważna norma musi spełnić warunek U: konsekwencje i skutki uboczne, które każdorazowo (prawdopodobnie) wynikają z jej powszechnego zastosowania dla zaspokojenia interesów każdej jednostki, mogą zostać zaakceptowane przez wszystkich zainteresowanych (a konsekwencje preferowane od znanych alternatywnych możliwości regulacji). moment syntetyczny - zasada etyki dyskursu (B) zakładająca uzasadnialność zasady U (cel tej zasady - poszukiwanie pojęcia autonomiczności, która jest podstawą autonomiczności moralnej): „Zgodnie z etyką dyskursu tylko wtedy norma może rościć sobie pretensje do ważności, kiedy wszyscy spośród możliwych wszystkich zainteresowanych jako uczestnicy praktycznego dyskursu i osiągną (względnie osiągnąć mogą) zgodę co do tego, iż ta norma jest ważna”. Gwarant bezstronność rozstrzygnięć normatywnych (zasada etyki dyskursu zawiera ideę bezstronności) - warunek konieczny racjonalnego dojścia do porozumienia.
Zakładanie tych reguł jest fundamentalne dla sensowności i efektywności aktów komunikacji. Kto argumentuje, ten implicite uznaje wszystkie roszczenia wszystkich uczestników wspólnoty komunikacyjnej, które mogą zostać uzasadnione przez rozumne argumenty, i zobowiązuje się również do tego, aby usprawiedliwić wszystkie własne roszczenie przez przedstawienie argumentów. Monologiczny rozum u Rawlsa, a dialogiczny - u Habermasa. Apel (odpowiednik imperatywu kategorycznego): „działaj zawsze tak, jak gdybyś był członkiem idealnej wspólnoty komunikacyjnej” (działania powinienen uzasadniać?). W każdej komunikacji możliwe jest dojście do porozumienia. Wspólnota komunikacyjna - to idea regulatywna. Idealne warunki komunikacji generowane przez reguły dyskursu:
Kontrafaktycznie zakładane reguły posiadają idealny charakter - nie występują w rzeczywistości. Mogą one pełnić funkcję krytyczną, także - aproksymacja idealnej sytuacji ufundowanej na idealnych zasadach jest możliwa. Habermas - każda zgoda, którą uzyskujemy, jest zawsze tymczasowa, obowiązywanie ani prawdziwych, ani fałszywych norm płynie ze zgody faktycznych ludzi - może zdarzyć się tak, że zechcą ją zmienić, jeśli znajdą dobre argumenty. Aleksego uzasadnienie principium uniwersalizacji, iż jest ono implikowane przez reguły ogólnego dyskursu praktycznego (a dla niego jest to przyczynek do sformułowania kodeksu rozumu praktycznego; stanowią konieczne założenia racjonalnej argumentacji praktycznej).
(…)
… praktycznej).
Reguły ogólnego dyskursu praktycznego dzielą się na: a) reguły podstawowe, które odnoszą się do reguł logicznych (w ujęciu klasycznym i deontycznym) mających nadto zastosowanie również do twierdzeń normatywnych, albo do szczerości wypowiedzi, która jest konstytutywna dla wszelkiego komunikowania się (jej brak jest destruktywny dla wszelkich typów kooperacji), albo do konsekwentnego sposobu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)