Typy ekologiczne drobnoustrojów
Pasożytniczy
Glebowy
Wodny
Org pasożytujące:
1) Bakteria: bakteriofag- najprostszy ukł
2) Bakteria: roś:
Charakterystyczna mikroflora dla danego org
Stan równowagi
Ochrona roś przed patogenami dzięki wytwarzaniu metabolitów
Przy uszkodzeniu roś r-ój zakażenia- zaburzenie równowagi
Roślinne subs bójcze np. footoncydy lub mechanizmy obronne np. nekroza
3) Zw, ludzie: bakterie:
Stan równowagi
Indywidualna mikroflora
Mechanizmy obronne
Zaburzenia równowagi- choroby, hormony- zakażenia
4) drobnoustroje niechorobotwórcze- w sprzyjających warunkach patogeny
Gleba jako środOWISKO drobnoustrojów
Dobre siedlisko
Nieciągłe w czasie (mikronisze) i przestrzeni (czas trwania optymalnych warunków jest krótki)
Składa się z:
- Części stałych (zw mineralne i subst org) ok. 50% gleby
- Powietrza glebowego ok. 35%
- R-ru glebowego ok. 15%
Mikroflora gleby:
Bardzo bogata
Zależy od skł odżywczych, pH, dostępności tl, wilgotności, temp, strefy geograficznej
Mikroflora:
Autochtoniczna- bytująca stale w glebie. Źr C i en są subst humusowe (zw powstałe z rozkładu i przetworzenia martwej materii org pochodzenia roś i zw)
Zymogenna- wprowadzana okresowo. Jej r-ój uzależniony jest od napływu z zewnątrz świeżej, łatwo przyswajalnej materii org, produktów rozkładu próchnicy prowadzonego przez autochtony.
Mikroflora gleby:
Rozmieszczenie drobnoustrojów nie jest równomierne
Najwięcej wokół korzeni roś (ryzosfera) oraz w warstwie próchnicy (część gleby o b. złożonym składzie)
Zdolność do wzrostu na granicy faz, na powierzchni koloidów Zaadsorbowane na powierzchni stałej mogą tworzyć kilkukomórkowe mikrokolonie (zasiedlają b. małe nisze)
Najliczniejsza gr- bakteri właściwe (od mln do kilku mld w 1g gleby)
Arthrobacter 65%
Bacillus 25%
Agrobacterium, Azotobakter, Nitrosomonas, Nitrobacter, Rhizobium, Pseudomonas, Achromobacter, Clostridium 10%
Grzyby, promieniowce, pierwotniaki, glony (do kilkunastu tys w 1g gleby)
Mikroflora wodna
Org zasiedlające dane środ (biotop) tworzą biocenozę
Biocenoza wodna:
Plankton roślinny (fitoplankton)
Plankton zwierzęcy (zooplankton)
Plankton bakteryjny (bakterioplankton)- żywe drobnoustroje unoszące się w toni wodnej.
(…)
… biofilmu na powierzchni wody (neuston):
Pseudomonas, Caulobacter, Hyphomicrobium, Nevskia, Flavobacterium, Alcaligenes, Micrococcus
2) Zespół poroślowy (peryfiton)- w strefie przybrzeżnej, błona na roś wodnych oraz martwej materii:
Okrzemki, zielenice, Leptothrix ochracea, Spheaerotilus natans, pierwotniaki
3) Strefa denna (bentos)- heterotrofy:
Bakterie i grzyby
Cechy:
Zdolność do przylegania (adhezji) do powierzchni stałych- heteropolimer glikokaliks, fimbrie
Zdolność do aktywnego przemieszczania się- rzęski purpurowe (bakterie siarkowe Chromaticum, Thiospirillum)
Bierne przemieszczanie w toni wodnej- wakuole gazowe (Lamprocystis, Amoebobacter, Thioolicyton, Thiopedia)
Mikroflora wodna:
Autochtoniczna- mało, ale zróżnicowana (bakterie wiążące azot)
Allochtoniczna- przedostaje się do wody z powietrza, gleby, ścieków bytowo- gospodarczych i przemysłowych.
Mogą to być drobnoustroje chorobotwórcze:
Vibrio cholerae (cholera)
Salmonella (dur brzuszny)
Shigella (czerwonka)
Mycobacterium (gruźlica)
Staphylococcus (gronkowiec)
Clostridium (beztlenowce)
Wirusy (WZW)
Jaja pasożytów
Cysty pierwotniaków
Zarodniki grzybów
Wskaźniki oceny sanitarnej wody
Drobnoustroje chorobotwórcze w wodzie nie namnażają się, ich liczba…
…
Enterobacter
Klebsiella
Citrobacter
Miano coli- najmniejsza ilość wody wyrażona w cm3, w której stwierdza się jeszcze obecność pałeczek z gr coli.
NPL- najbardziej prawdopodobna liczba bakterii grupy coli w 100cm3 wody. Inne bakterie wskaźnikowe:
Paciorkowce kałowe- świadczą o świeżym zanieczyszczeniu wody (giną szybciej niż E.coli)
Clostridia redukujące siarczyny- świadczą o starym, odległym w czasie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)