To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
DOSTĘP DO INFORMACJI PUBLICZNEJ 6.1.Europejskie standardy
Fundamentem budowy w Europie społeczeństwa informacyjnego jest gwarantowana Europejską Konwencją Praw Człowieka z 1950 roku wolność informacyjna (w tym: normatywna deklaracja swobody pozyskiwania i udostępniania informacji bez ingerencji władz publicznych). Granicami tej wolności są: ochrona autonomii informacyjnej jednostki (m.in. poprzez ochronę danych osobowych), ochrona przed nieuczciwą konkurencją (m.in. ochrona tajemnic przedsiębiorcy) oraz ochrona interesu publicznego. Ochrona interesu publicznego koncentrowała się tradycyjnie na ochronie tajemnic państwowych, służbowych i zawodowych oraz uszczuplaniu sfery tajemnic osób fizycznych i prawnych przez nakładanie na nie obowiązków informowania władz oraz inwigilację dla zapewnienia bezpieczeństwa publicznego. W drugiej połowie XX w. stwierdzono, że w interesie publicznym, m.in. dla eliminowania patologii administracji, leży także ruch w drugą stronę: zwiększanie obowiązków informowania przez władze i przyznanie obywatelom podmiotowego prawa do uzyskiwania - od władz publicznych i innych podmiotów realizujących zadania publiczne - informacji o sprawach publicznych, nazywane prawem do informacji. Można stwierdzić, że jest ono już Europie standardem wyznaczanym przez europejską konwencja o dostępie do dokumentów publicznych z 2009 r. (z Tromso) a w zakresie informacji o środowisku określonym przez Konwencję z Aarhus, 6.2. Podstawy konstytucyjne W Polsce istotę prawa do informacji jako obywatelskiego prawa politycznego określa art. 61 Konstytucji stanowiący, że obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje w szczególności dostęp do dokumentów. Tryb udzielania informacji określają ustawy i regulaminy Sejmu i Senatu. Ograniczenie prawa do informacji, w tym informacji przestrzennej, może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach: ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa.
Ponadto na mocy art. 74 Konstytucji, usytuowanego w katalogu wolności i praw ekonomicznych, socjalnych i kulturalnych, „każdy ma prawo do informacji o stanie i ochronie środowiska”.
W ten sposób w materii konstytucyjnej prawo do informacji nie jest tylko prawem politycznym przysługującym obywatelom. W zakresie informacji o środowisku, w której ramach istotne znaczenie ma informacja przestrzenna, staje się prawem powszechnym, niezwiązanym z polskim obywatelstwem, właśnie ze względu na ekonomiczne i socjalne uwarunkowania dostępu.
(…)
… w BIP. Przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej przewidują w tym zakresie, że informacja zostaje udostępniona „na wniosek” lub „bez pisemnego wniosku”, np. podczas rozmowy telefonicznej czy ustnie w trakcie bezpośredniego kontaktu w urzędzie z pracownikiem organu czy za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Złożenie wniosku na piśmie wszczyna natomiast formalną procedurę…
…
DOSTĘP DO INFORMACJI PUBLICZNEJ 6.1.Europejskie standardy
Fundamentem budowy w Europie społeczeństwa informacyjnego jest gwarantowana Europejską Konwencją Praw Człowieka z 1950 roku wolność informacyjna (w tym: normatywna deklaracja swobody pozyskiwania i udostępniania informacji bez ingerencji władz publicznych). Granicami tej wolności są: ochrona autonomii informacyjnej jednostki (m.in. poprzez…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)