Dokształcanie i doskonalenie zawodowe jako podstawowe zadanie oświaty dorosłych . Dokształcanie i doskonalenie zawodowe jako podstawowe zadanie oświaty dorosłych. Andragogika jest to nauka o celach, treściach, formach, metodach, technikach i zasadach kształcenia, wychowania, uczenia się, samokształcenia i samowychowania ludzi dorosłych, bada więc proces wychowania ludzi dorosłych z punktu widzenia znaczenia tego procesu dla przygotowania ludzi do pracy, nauki, twórczości, życia społecznego i kulturalnego w społeczeństwie (L. Turos Andragogika) . Jeżeli będziemy rozważali wychowanie ludzi dorosłych musimy mieć na uwadze proces kształtowania u nich takich cech intelektu i charakteru, zdolności i inteligencji, które umożliwiają im lepsze, bardziej wartościowe wykonywanie zawodowych, społecznych i rodzinnych zadań, ułatwiając im indywidualny awans. Człowiek dorosły uczy się coraz lepiej pełnić role społeczno-zawodowe. Wymaga to przewartościowania różnych wartości, zmiany strategii życiowej, eliminacji tych przyzwyczajeń, które utrudniają osiągnięcie wyższego poziomu świadomości i działania. Według W. Szewczuka człowieka dorosłego cechuje stabilizacja myślowo-działaniowa, co oznacza, że posiada on dostateczną orientację w rzeczywistości przyrodniczej i społeczno-kulturowej, umożliwiającej mu wykonywanie pracy produkcyjnej oraz rozwiązywanie problemów życiowych. W zachowaniu ludzi dorosłych przejawiają się trwałe tendencje co pozwala przewidzieć jego zachowanie, może to być pomocne do wzmacniania i utrwalania u ludzi dorosłych tych cech, które zwiększają ich przydatność dla społeczeństwa ( W. Szewczuk Psychologia ). Rozwój oświaty dorosłych w Polsce jest przykładem uzależnienia jej celów i zadań od warunków społecznych i politycznych: „- po wojnie oświata dorosłych pojmowana była jako czynnik przemian społecznych, których drugorzędną rolę odgrywał wąsko rozumiany interes państwa wyrażający się m.in. w jednolitej oświacie. Zasadą organizującą dorosłych w pierwszych latach po II wojnie światowej były przede wszystkim : walka z analfabetyzmem i ukazywanie wartości nowego systemu politycznego. - we wczesnych latach sześćdziesiątych ekonomiści zaczęli dowodzić, iż oświata jest głównym czynnikiem rozwoju ekonomicznego, a wykształcenie traktowano jako czynnik determinujący karierę. Głównym celem oświaty dorosłych w tym okresie staje się orientacja na karierę i pragmatyzm, a pomniejszona zostaje wartość uczenia się dla samoreali zacji, - w latach siedemdziesiątych w programach oświaty dorosłych pojawia się brak korelacji miedzy kształceniem, działalnością człowieka i warunkami jego życia. Oparcie gospodarki na nieracjonalnych zasadach degradowało wśród dorosłych zdobywanie wiedzy
(…)
… czynników, ludzie muszą podejmować prace o innym niż dotąd charakterze. Trudność polega na tym, że dorosły człowiek nie zawsze potrafi podjąć właściwą decyzję.
„Rozpoznanie, rozwijanie i wykorzystanie indywidualnych zdolności, wiedzy, kwalifikacji, umiejętności i aspiracji społeczno-zawodowych służą właściwemu gospodarowaniu zasobami pracy, zwiększaniu wydajności i jakości pracy. Racjonalne gospodarowanie…
… nie tylko struktury technicznej nowego zawodu, ale o fizyczne, psychiczne i zdrowotne możliwości optanta” (S.SUCHY, Kształcenie ustawiczne a poradnictwo wychowawczo-zawodowe dla dorosłych).
Literatura:
1. Lucjan Turos ANRAGOGIKA Warszawa 1976 PWN
2. Włodzimierz Szewczuk PSYCHOLOGIA CZŁOWIEKA DOROSLEGO Warszawa 1959 WP 3. Kazimierz Przyszczypkowski OŚWIATA DOROSŁYCH W SYSTE-MACH KOOPERACJI SPOŁECZNEJ W: WYBRANE…
… IWZZ
7. Józef Półturzycki SZKOLNICTWO DLA PRACUJĄCYCH. POTRZEBY I PERSPEKTYWY Warszawa 1970 Wyd.CRZZ
8. S. Suchy KSZTAŁCENIE USTAWICZNE A PORADNICTWO WYCHOWAWCZO-ZAWODOWE DLA DOROSŁYCH. W: PORADNICTWO WYCHOWAWCZO-ZAWODOWE. Praca zbiorowa pod red. Wojciecha Brejnaka Warszawa 1980 WSiP …
…:
Dokształcanie - „ proces podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych - w stosunku do poziomu posiadanego” (K. Czarniecki Rozwój zawodowy człowieka).
Doskonalenie zawodowe - „stopniowe dochodzenie do mistrzostwa oraz uzyskiwanie coraz to wyższego statusu społecznego i ekonomicznego w zawodzie bez konieczności wychodzenia z danej grupy społeczno- zawodowej” ( Słownik pedagogiki pracy…
…, w których do głosu dochodzą mniej lub więcej czynniki ekonomiczne i społeczne, a tylko w małym stopniu indywidualne skłonności. Zostać „więziennikiem”, a nim zostałem w wieku trzydziestu paru lat - było takim zbiegiem okoliczności. Podejmując służbę zdawałem sobie sprawę z konieczności podnoszenia swoich kwalifikacji.
Aby zostać funkcjonariuszem Służby Więziennej należy przejść poprzez cały ciąg szkoleń i kursów…
… (zaoczne i wieczorowe), szkoły mistrzów, uczelnie wyższe (studia zaoczne, wieczorowe i podyplomowe).
Zakłady pracy państwowe i spółdzielcze (szkolenia wewnątrz zakładowe, staże zawodowe, praktyki , kursy, konferencje, seminaria ).
Organizacje oświatowe i społeczne (Związek Zakładów Doskonalenia Zawodowego, Towarzystwo Naukowej Organizacji i Kierownictwa, Naczelna Organizacja Techniczna, Towarzystwo Wiedzy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)