Diagnoza i terapia pedagogiczna w procesie eliminacji niepowodzeń szkolnych
Mówiąc o niepowodzeniach szkolnych lub niepowodzeniach dzieci i młodzieży w nauce szkolnej, będziemy mieli na myśli sytuacje, w których występują wyraźne rozbieżności między wymaganiami wychowawczymi i dydaktycznymi szkoły a zachowaniem uczniów oraz uzyskiwanymi przez nich wynikami nauczania.
Tak rozumiane niepowodzenia w nauce szkolnej mogą mieć charakter bądź ukryty bądź jawny.
Niepowodzenia ukryte występują wówczas, gdy nauczyciele nie dostrzegają braków w wiadomościach, umiejętnościach i nawykach uczniów, mimo że braki tego rodzaju rzeczywiście istnieją. Niepowodzenia tego rodzaju, wiążą się z mniejszymi lub większymi brakami w opanowaniu jakiś wiadomości, umiejętności, nawyków i przyzwyczajeń, występują u wielkiego odsetka uczniów.
Niepowodzenia ukryte prowadzą zazwyczaj do niepowodzeń jawnych. Z tym rodzajem niepowodzeń szkolnych mamy z kolei do czynienia, gdy nauczyciel stwierdza określone braki w opanowywanej przez ucznia wiedzy i w rezultacie ocenia wyniki jego pracy jako „niedostateczne”. W przypadku, gdy ocena niedostateczna nie obejmuje całorocznej pracy ucznia, lecz odnosi się do rezultatów uzyskanych przez niego np. w ciągu pierwszego semestru nauki szkolnej, stanowi ona wskaźnik tzw. jawnego opóźnienia przejściowego. Wczesne wykrycie przez szkołę tego opóźnienia oraz podjęcie środków mających na celu zlikwidowanie go. Jeżeli ocena niedostateczna odnosi się do wyników całorocznej pracy ucznia, musi on na ogół powtarzać klasę- staje się uczniem drugorocznym.
Zjawisko drugoroczności i wieloroczności prowadzi dość często do odsiewu szkolnego, tzn. do całkowitego przerwania przez ucznia nauki w szkole przed jej ukończeniem.
Punktem wyjścia słabych postępów uczniów w nauce są więc niepowodzenia ukryte, tzw. drobne luki w wiadomościach lub umiejętnościach z jednego tylko przedmiotu lub nawet tematu lekcji. Luki te, jeżeli nie zostaną przez nauczyciela w porę dostrzeżone i usunięte, rozrastają się z biegiem czasu i powodują powstanie niepowodzeń jawnych. Te z kolei mają najpierw charakter przejściowy, a nastepnie- poprzez etap niepowodzeń względnie trwałych- w prostej już linii prowadzą do drugoroczności i odsiewu.
Przyczyny niepowodzeń w nauce szkolnej
Przyczyny niepowodzeń szkolnych są na ogół wielorakie i złożone. Należą do nich np. niechętny stosunek do nauki, nieodpowiednie zachowanie się w szkole, lenistwo a więc czynniki względnie zależne od dzieci i młodzieży, albo też zła atmosfera wychowawcza w rodzinie, długotrwała choroba, różnorakie niedostatki w dydaktyczno-wychowawczej pracy szkoły- tzn. czynniki od uczniów względnie niezależne.
Przyczyny społeczno-ekonomiczne:
- niedożywienie dzieci
(…)
… myślenia,
skłonność do powierzchownego uogólniania,
niestałość uwagi,
szybkie męczenie się wykonywaną pracą umysłową
ogólny stan zdrowia,
ewentualne wady fizyczne (niesprawne funkcjonowanie narządów zmysłowych, np. wady wzroku lub słuchu, zaburzenia mowy, leworęczność, itp.),
ogólny poziom rozwoju umysłowego ucznia,
ewentualne zaburzenia układu nerwowego (niestabilność emocjonalna, agresywność, apatia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)