To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Choroba Minamata - masowe zatrucia rtęcią, katastrofa ekologiczna W Japonii nad zatoką Minamata - do wód tej zatoki odprowadzane były ścieki z fabryki chlorku winylu, zawierały one niewielkie ilości rtęci (była katalizatorem przy produkcji). Rtęć gromadziła się w wodach zatoki, osadach dennych - tam dochodziło do przemian rtęci przez mikroorganizmy ze związków nieorganicznych do organicznych pochodnych metylowych. Związki organiczne (metylortęć, dimetylortęć) są znacznie lepiej przyswajalne przez organizmy, bardziej dostępne.
Wystąpiło zjawisko biomagnifikacji - metylowa pochodna była dużo bardziej dostępnym związkiem. Spowodowało to wzrost stężenia rtęci w rybach drapieżnych i owocach morza od 2,5 - 10 tys. razy. Stawała się pożywieniem dla ludzi spożywających ją z mięsem ryb.
Doszło do masowego zatrucia ludności - pierwsze w 1956r.
Rtęć działa neurotoksycznie, powoduje:
upośledzenie umysłowe
uszkodzenie nerwów drgawki, brak zachowania równowagi rtęcica uszkodzenie mózgu
zaburzenia wzroku
Może to prowadzić do śmierci Kot jest b. wrażliwy na neurotoksyny. Nad zatoką w pierwszej kolejności objawy zatrucia pojawiły się u kotów. Kot posłużył za materiał badawczy/laboratoryjny → karmiono je rybami i osadem dennym i analizowano, czy pojawią się u nich takie objawy jak u ludzi (uszkodzenie neuronów OUN, niezborność ruchowa, drgawki)
Urodziło się b. dużo dzieci z objawami zatrucia rtęcią, z niedorozwojem umysłowym, b. dużo dzieci narażonych na działanie rtęci z życiu płodowym.
Chorowało ponad 2 tys. osób, 1700 osób zmarło. Działanie teratogenne.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)