RTĘĆ (Hg) Podstawowe źródła: otrzymywanie chloru z solanki (*); przemysł elektrotechniczny, tworzyw sztucznych oraz celulozowy; zaprawy nasion (*), stomatologia Około 30-65% rtęci uwalnianej do środowiska jest pochodzenia cywilizacyjnego, reszta pochodzi z procesów geologicznych oraz działalności mikroorganizmów Rtęć uwalniana jest do środowiska w postaci elementarnej (Hg0), związków nieorganicznych oraz rtęcioorganicznych Związki nieorganiczne rtęci są słabo wchłaniane z przewodu pokarmowego (10%) i w niewielkim stopniu przekraczają bariery biologiczne Rtęć elementarna w postaci par łatwo przenika przez błony i ma zdolność do pokonywania bariery krew – mozg; działa neurotoksycznie Rtęć w środowisku wodnym ulega metylacji do metylortęci (CH3Hg+) i dimetylortęci (CH3-Hg-CH3) Metylortęć Metylortęć i dimetylortęć są związkami lipofilowymi, lotnymi, ulegają bioakumulacji, także wzdłuż łańcuchow pokarmowych Duże morskie ryby drapieżne zawierają w tkankach znaczne ilości metylortęci (do 1-2 mg/kg) Metylortęć bardzo dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego (95%), gromadzi się w mózgu oraz tkankach płodów Efekty toksyczne obejmują objawy ze strony układu nerwowego: zaburzenia czucia skórnego, równowagi, mowy, głuchotę i śmierć Za dawkę śmiertelną dla człowieka uznaje się 200- 300 mg metylortęci Metylortęć powoduje powstawanie wad rozwojowych układu nerwowego u płodow kręgowcow Japonia, zatoka Minamata (lata 60. XX w.) - zatrucie metylortęcią z ryb (do 11 mg/kg); około 80 zatruć, 7 ofiar Woda została zatruta siarczanem rtęci, ktory po przekształceniu w siarczek został poddany metylacji Irak (1971-2) – zatrucie zaprawą alkilortęciową zużytą do ziarna zboż; ponad 6500 zatruć, około 500 ofiar Zboże zostało użyte do wypieku chleba Szczepionki Tiomersal stosowany jako konserwant Obecny w szczepionkach na grypę, WZW typu B, przeciwtężcowych oraz przeciw meningokokom Zawartość rtęci 0,1-25 μg w jednej dawce Dawka śmiertelna etylortęci około 10 000x większa.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)