To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Chloroplasty
Chloroplast (ciałko zieleni) - otoczone podwójną błoną białkowo-lipidową organellum komórkowe występujące u roślin i glonów eukariotycznych. Są rodzajem plastydów. Zawierają zielone barwniki chlorofile pochłaniające energię światła słonecznego potrzebną do fotosyntezy. W nich zachodzi przemiana dwutlenku węgla oraz wody z wykorzystaniem energii świetlnej w glukozę oraz tlen.
Chloroplasty są otoczone dwiema błonami o różnej przepuszczalności, otaczającymi stromę wypełniającą wnętrze chloroplastu. Błona zewnętrzna dobrze przepuszcza jony. Wewnętrzna błona jest natomiast słabo przepuszczalna i tworzy liczne woreczki (zwane tylakoidami). W chloroplastach granalnych ułożone są one w płaskie stosy zwane tylakoidami gran. U chloroplastów bezgranalnych natomiast występują jedynie lamelle - tylakoidy stromy, czyli tylakoidy rozciągnięte wzdłuż całego chloroplastu (w komórkach pochew okołowiązkowych niektórych roślin przeprowadzających fotosyntezę C4 i glonów. (pytanie 57)
Wnętrze chloroplastu wypełnia białkowa substancja - stroma - koloid białkowy. W jej skład wchodzą m.in. niewielkie ilości DNA, enzymy biorące udział w fotosyntezie oraz rybosomy typu prokariotycznego (tzw. rybosomy małe, o stałej sedymentacji 70s), które biorą udział w produkcji białek, są one jednak mniejsze od rybosomów eukariotycznych o stałej sedymentacji 80s, znajdujących się w cytoplazmie.
Błona tylakoidów jest zbudowana głównie z galaktolipidów: monogalaktozylodiacyloglicerolu i digalaktozylodiacyloglicerolu, które stanowią 75% wszystkich lipidów chloroplastowych. Zawierają one dużo wiele nienasyconych kw. Tłuszczowych, takich jak kw. Linolowy i linolenowy. Błony tylakoidów zawierają stosunkowo niewiele fosfolipidów ich głównym przedstawicielem jest fosfatydyloglicerol - jego zawartość nie przekracza 15% wszystkich lipidów chloroplastowych. Wszystkie lipidy łącznie stanowią 35-40% zawartości błony tylakoidów. Dominującym składnikiem błon tylakoidów są białka. Oprócz białek i lipidów istotnym elementem, charakterystycznym jedynie dla błon transformujących energię świetlną, jest występowanie barwników fotosyntetycznych. Główne barwniki to chlorofile. Wszystkie organizmy fotosyntetyzujące, które produkują tlen zawierają chlorofil a. w chloroplastach roślin wyższych występuje ponadto chlorofil b, stanowiący ok. 1/3 ilości chlorofilu a. cząsteczka chlorofilu zbudowana jest z 5-pierścieniowej pochodnej porfiryny, zwanej feoporfiryną, oraz reszty 20-węglowego alkoholu - fitolu, dołączonej wiązaniem estrowym do reszty kw. Propionowego, która jest jednym z podstawników IV pierścienia pirogowego feoporfiryny. Fragmenty 4 połączonych pierścieni pirogowych oraz dodatkowego piątego pierścienia niepirolowego tworzą układ następujących po sobie kolejno wiązań pojedynczych i podwójnych. Nosi on nazwę układu wiązań sprzężonych i charakteryzuje się zdolnością absorpcji promieniowania świetlnego. Centralne miejsce w pierścieniu porfirytowym zajmuje atom magnezu, połączony z atomami azotu pierścieni pirogowych. Obok chlorofili w błonach fotosyntetycznych występują także inne barwniki np. karotenoidy i fikobiliny - są to barwniki pomocnicze. Karotenoidy są barwnikami pochodnymi izoprenu dzielą się na pomarańczowoczerwone karoteny, zbudowane wyłącznie z węgla i wodoru, oraz żółte i żółtopomarańczowe ksantofile zawierające również tlen. W związkach tych występują 2 pierścienie jonowe połączone długim łańcuchem węglowodorowym, w którym występujące na przemian wiązania pojedyncze i podwójne tworzą układ wiązań sprzężonych. Specyficzną grupą barwników pomocniczych są fikobiliny. Zbudowanie są z 4 pierścieni pirogowych połączonych w układ liniowy i nie zawierają magnezu ani fitolu. Fikobiliny w połączeniu z odpowiednimi białkami tworzą struktury antenowe zwane fikobilisomami, dostarczające energię wzbudzenia do chlorofili fotoskładu II
(…)
…, ściany zaś znajdujące się po przeciwnej stronie - cieńsze.
U roślin wyższych wyróżniamy dwa typy komórek szparkowych. U traw i kilku innych roślin jednoliściennych , np. u palm, komórki szparkowe mają charakterystyczny kształt gimnastycznych ciężarów , zakończonych bulwkami. Otwór szparkowy stanowi długą szczelinę, ulokowaną między dwoma „drążkami”. Takie komórki szparkowe otoczone są paroma innymi…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)