Charakterystyka średniowiecza.
pod wpływem chrześcijaństwa powstała nowa teoria prawa natury, nawiązująca do Arystotelesa (św. Tomasz) - Bóg został uznany (ściślej prawo wieczne) za ostateczne źródło prawa natury;
Wiele idei sformułowanych przez filozofów starożytnych nadal funkcjonowało jednak w formie przekształconej - systemy eklektyczne tzn. były wynikiem syntezy co najmniej dwóch już istniejących systemów. (św. AugustynႮchrześcijaństwo + Platon, św. TomaszႮchrześcijaństwo + Arystoteles) Filozofia przestała służyć poznawaniu świata, kierując swoją uwagę ku Bogu, teocentryzm (sprowadzanie całokształtu spraw ludzkich do Boga). Pojęcie cnoty nabrało nowego znaczenia - religijnego, a najdoskonalszą cnotą jest miłość do Boga. Powstało pojęcie stworzenia świata z niczego, a Bóg został pojęty jako osoba. Głoszono dualizm Boga i świata, dobra i zła. ocenianie zachodzących zjawisk w świetle moralnym (moralizm), rozciągając tę dziedzinę na całokształt problemów istnienia jednostkowego i zbiorowego;
odwoływanie się do autorytetów (święci, ojcowie kościoła);
Nowym źródłem poznania stała się wiara w Boga. Wprowadzone zostało także pojęcie iluminacji czyli nagłego rozjaśnienia umysłu człowieka w następstwie łaski Boga.
Miejsce wiedzy w średniowieczu zajmuje wiara w Boga. wzmocnione znaczenie człowieka jako jednostki;
Zasadniczym zagadnieniem staje się posłuszeństwo wobec władzy państwowej. Zostaje jej nadana sankcja Boża. Dominuje teoria teokratyczna (rządy kapłanów, duchownych)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)