To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Charakterystyka spirali milczenia oraz zjawisk pokrewnych
Elizabeth Noelle-Neumann sformułowała teorie spirali milczenia na początku lat 70. Podstawowa hipoteza jest taka, ze ludzie wyczuwają, jakie są dominujące poglądy w społeczeństwie i jeżeli mają poglądy podobne, to śmiało je wyrażają i zachowują się zgodnie z nimi, ale jeżeli maja poglądy przeciwne, to występuje tendencja do ich ukrywania. Szczególnie dotyczy to poglądów w sprawach kontrowersyjnych pod względem moralnym, a konsekwencja całego zjawiska jest stopniowa marginalizacja poglądu przeciwnego do tego, który uznaje się za dominujący (pozostaje tylko mała grupa ludzi, którzy nadal się do niego przyznają, tzw. twardy rdzeń). Gdy jakaś opinia (stanowisko w pewnej spornej sprawie) staje się tabu, to wygłaszający ja człowiek od razu przez otoczenie zaklasyfikowany jest jako osoba, z która lepiej się nie zadawać. Skutkuje to izolacja i dlatego ludzie obawiają się wygłaszać poglądy, o których wiedzą, że są sprzeczne z panującym klimatem opinii. Teoria spirali milczenia ukazuje świadomość posiadania poparcia opinii publicznej, która sprzyja wypowiadaniu zgodnych z nią poglądów, a w przypadku przeciwnym - ludzie zachowują milczenie. Następuje spiralny proces wyciszania jednych i wzmacniania innych opinii. Teoria ta wskazuje na wartość milczenia jako sposobu wyrażania opinii, może również tłumaczyć rozbieżności między sondażami opinii publicznej a wynikami wyborów. Media mogą wpływać na opinię publiczną, przyczyniając się do rozpowszechnienia wspieranych przez siebie opinii, poszerzając spiralę milczenia. Poglądy jednostki zależą w dużej mierze od postrzeganego przez nią nastawienia (klimatu), opinii dominujących w jej otoczeniu społecznym, które w dużej mierze zależą od poglądów prezentowanych w mediach masowych. Teoria spirali milczenia zakłada, że społeczeństwo - nie tylko grupy, które się znają - grozi izolacją i odrzuceniem jednostki, które sprzeciwiają się porozumieniu, i że z drugiej strony jednostki mają najczęściej nieświadomą, najprawdopodobniej zakorzenioną genetycznie obawę przed izolacją. Ta obawa skłania do ciągłego upewniania się, jakie opinie lub zachowania aprobuje się lub potępia w otoczeniu oraz które opinie i zachowania się nasilają, a które słabną. Jeśli ludzie sądzą, że są w mniejszości, stają się ostrożni i milczący, nasilając tym samym publiczne wrażenie słabości tej opcji, aż zmniejszy się ona do niewielkiego twardego rdzenia, które pozostaje przy dawnych wartościach, lub aż dana opinia stanie się tabu.
Zjawiska pokrewne:
efekt trzeciej osoby - polega na tym, że przekaz płynący z zewnątrz, będzie wpływał bardziej na innych, niż na mnie samego. Samych siebie oceniamy wyżej, innym przypisujemy większą uległość, oni są podatni na perswazję, my nie.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)