To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Charakterystyka osiedla obronnego kultury kalendenberskiej w Smolenicach- Molpir.
Gród Smolenice-Molpir powstał w HC2, a został zniszczonyw wyniku najazdu, czego potwierdzeniem są znaleziska grotów typu scytyjskiego. Istnieją dwie tezy dotyczące datowania upadku grodu, a pierwsza reprezentowana przez M. Duške, który datuje grociki na (HD1) i druga głoszona przez Z. Bukowskiego mówiąca o (HD2).
Smolenice to osada wyżynna, położona na najniższym paśmie wschodniej części Małych Karpat. Zamkowa ściana zajmuje powierzchnię 12 hektarów i jest do N i NE stopniowym spadkiem na cmentarz. Gród otoczony był wałami, które dzieliły go na 3 części: akropol o powierzchni 2,5 ha oraz dwa podgrodzia. Jego powierzchnia całkowita wynosiła ok. 12-14 ha. Na akropolu i górnym podgrodziu znajdowała się zabudowa mieszkalna i część gospodarcza. Na dolnym podgrodziu zlokalizowano cmentarzysko kurhanowe z epoki brązu oraz jeden kurhan halsztacki, który być może był współczesny grodowi. Według Duški to podgrodzie pełniło również funkcje refugialne oraz było wykorzystywane jako pastwisko ze względu na łagodne ukształtowanie terenu, co nie sprzyjało jego obronności i toteż zbudowano tam wały o różnych konstrukcjach. Dwa pierwsze od wschodu wykonane były z kamienia kładzionego na sucho. Odstępy między nimi wypełniała ziemia, a ich szerokość wynosiła 2 m. Znacznie bardziej masywny był wał III otaczający akropol. Mur ten składał się z kamieni podtrzymywanych przez drewnianą konstrukcje skrzyniową, która łączyła się z murem poprzecznymi brewionami. Konstrukcja nazywana jest murus gallicus. Domy połączone były bezpośrednio z tą drewnianą częścią murów, która tworzyła jedną ze ścian. Na terenie grodu znajdowały się cztery bramy. Brama znajdująca się pomiędzy akropolem a podgrodziem zbudowana była z dwóch drewnianych wież o prostokątnym przekroju i wymiarach 2x4 m. Dodatkowe wsparcie miała stanowić półokrągła, kamienna baszta znajdująca się na południowy-zachód. Akropol jako najważniejsza część grodu mieścił główną zabudowę. Prezentowane sa tu 24 domy z mur związany z drewna 3 bramy z 2 wieżami trzecia od zewnątrz. W jego najwyższej partii znajdowała się najprawdopodobniej siedziba księcia. Była to duża, trójskrzydłowa budowla kamienno-drewniana. Pozostałe budynki znajdujące się na wzgórzu były już dużo mniejsze, bo ich wielkość wahała się od 10 do 80 m2. Stawiano je przy północno-zachodniej i południowo-zachodniej części muru. Szerokość tych domów wynosiła 3 m., a długość od 6 do 10 m. Były to budynki proste, czyli jednoizbowe lub złożone posiadające dwie lub trzy izby. Domy nie przylegające do murów umieszczane były na sztucznych terasach. Wszystkie te budynki wznoszone były na kamiennych podmurówkach lub fundamentach zagłębionych w skale, w konstrukcji słupowej, bądź zrębowej. Wewnątrz nich ustawiane były kamienne, kopulaste piece, rzadziej paleniska. W sumie na akropolu odkryto ok. 55-60 budynków i przypuszcza się, że na terenie całego grodu mogło ich być ok. 100- 110. Prócz domów na akropolu znajdowały się również przy południowo-zachodnich wałach piece, a młodszej fazie grodu po przeciwnej stronie była cysterna na wodę o wymiarach 5,5 x 5,6 m oraz głębokości 1,2-1,5 m. Niecodziennym budynkiem była świątynia o powierzchni 120 m
(…)
… społecznie i ekonomicznie, co odzwierciedla również budowa grodu. Bogatsi ludzie mieszkali na akropolu i byli reprezentowani głównie przez rzemieślników i księcia. Ci pierwsi zajmowali się metalurgią, garncarstwem i przetwarzaniem zbóż, czego dowodem są liczne znaleziska kamieni żarnowych, młynów i pieców do suszenia zboża. Garncarstwo i metalurgia były produkowane nie tylko dla zaspokojenia miejscowych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)