Cechowanie termopary.

Nasza ocena:

5
Pobrań: 756
Wyświetleń: 3745
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Cechowanie termopary. - strona 1 Cechowanie termopary. - strona 2 Cechowanie termopary. - strona 3

Fragment notatki:


   Cechowanie termopary. I. WSTĘP  TEORETYCZNY. 1) Pasmowy model budowy ciał stałych    .  Elektrony wchodzące w skład atomu mówimy, że znajdują się w pewnych stanach  energetycznych   lub   na   pewnych   poziomach   energetycznych.   Przypisujemy   im   przez   to  określoną energię. W jednym stanie energetycznym mogą się znajdować co najwyżej dwa  elektrony o identycznych czterech liczbach kwantowych (zasada Pauliego).  Liczba   pasm   uzależniona   jest   od   liczby   powłok   izolowanego   atomu.   Przedział  wartości energii zawartych między pasmami nazywamy pasmem wzbronionym. Elektrony nie  mogą  przyjmować  energii  zawartych  w paśmie  wzbronionym.  Ostatnie  pasmo  zapełnione  elektronami walencyjnymi, biorącymi udział w wiązaniach sieci krystalicznej ciała stałego,  nazywamy pasmem walencyjnym. Przepływ prądu polega na przemieszczaniu ładunków. W ciele stałym ładunkami są  elektrony. Używając modelu pasmowego można powiedzieć, że oznacza to przedostawanie  się elektronów na coraz to inne poziomy w obrębie pasma. Elektrony mogą zajmować tylko  nie obsadzone poziomy. Zatem pasmo w którym odbywa się przewodnictwo, musi posiadać  pewną liczbę nie obsadzonych stanów energetycznych. Oczywiste   jest,   dlaczego   niektóre   ciała     tzw.   izolatory   nie   przewodzą   prądu  elektrycznego. Wystarczy, że ostatnie pasmo będzie zapełnione całkowicie, a najbliższe puste  oddalone jest o tak wielką przerwę energetyczną, że uniemożliwione jest przedostanie się  elektronów do niego. Trzecią   z   grup,   na   jakie   podzielono   ciała   stałe   pod   względem   przewodnictwa,   są  półprzewodniki. Wyobraźmy  sobie układ pasm taki jak w izolatorach, czyli  niech pasmo  walencyjne będzie zapełnione całkowicie, a położone wyżej pasmo przewodnictwa - puste.  Oba pasma są oczywiście oddzielone pasmem wzbronionym. W przybliżeniu taką właśnie  sytuację mamy w temperaturze zera bezwzględnego, w której elektrony zajmują możliwie  najniższe stany energetyczne. Rozważane ciało jest w tej temperaturze izolatorem.  Wraz ze  wzrostem temperatury elektrony są pobudzane energią cieplną kT. W temperaturze pokojowej  niektóre elektrony znajdujące się w paśmie walencyjnym  mogą “przeskoczyć” do pustego  pasma   przewodnictwa.   Zauważmy,   że   w   miejscu   brakującego   elektronu   w   paśmie  walencyjnym powstaje dziura - puste miejsce w wiązaniu sieci krystalicznej. Miejsce to może  zająć   inny   elektron   z   pasma   walencyjnego,   tworząc   nową   dziurę.   Poruszająca   się   w   ten 

(…)

…. Jeżeli dwa przewodniki połączymy tworząc obwód i złącza
pomiędzy metalami będą miały różne temperatury T1 i T2 ( T1 > T2 ) to w obwodzie pojawi
się siła elektromotoryczna ε AB zależna od różnicy temperatur i w obwodzie popłynie prąd.
Można zapisać:
ε AB = f AB ( T1 ) − f AB ( T2 )
(1)
gdzie f AB jest pewną funkcją temperatury, charakterystyczną dla stykających się metali A i
df AB
dT
B. Wielkość:
(2)
nazywana…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz