błędy diagnosty wg A. Kempińskiego
a) błąd postawy/błąd podmiotu do przedmiotu/błąd dominacji
- brak uwzględnienia perspektywy badanego
- przedmiotowe traktowanie diagnozowanego
b) błąd maski
- diagnosta zasłanie się swoją rolą, co ogranicza pole poznania badanego
- diagnosta nie jest człowiekiem, tylko diagnostą
c) błąd sędziego
- przyjmowanie postawy wartościującej, etykietyzującej
- diagnosta ocenia, szufladkuje
Inne błędy diagnosty
- skupienie się na negatywnych aspektach osoby badanej
- błąd skupienia się na skutkach
- błąd redukcji źródeł wiedzy + brak wykorzystywania różnych możliwości poznania (wiedza gorąca - potoczna, nieobiektywna; wiedza zimna - obiektywna, naukowa)
Rodzaje nastawień/postaw diagnosty wobec diagnozowanego
1) nawyk oceniania
2) nadmierne poczucie odpowiedzialności
3) tendencja do dominacji nad badanym 4) nastawienie lękowe wobec badanego
5) postawa znudzenia spowodowanego pozorną nadmierną wiedzą diagnosty
6) postawa zimnego naukowca
7) postawa sztywnego dydaktyka
8) postawa obojętnego usługodawcy
9) postawa psychoterapeuty wynikająca z dużego mniemania o sobie; wybieranie sobie interesującego przypadku
10) postawa indywidualnego społecznika (skupianie się na zmianie jednostki, ale poprzez działania, które mają przysporzyć korzyści diagnoście)
11) postawa kolektywnego społecznika (organizacja życia jednostki)
12) postawa artysty (szukanie ciekawostek do zdiagnozowania)
13) postawa moralisty (walka o realizację wielkich idei) „Chce zrobić dobrze całemu światu”
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)