To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
BIAŁE ZŁOTO. GÓRNICY Z KOPALNI SOLI W HALLSTATT, 1846.
Wysoko w austriackich Alpach, tuż na południe od Salzburga, leży małe miasteczko Hallstatt. Do końca XIX wieku dostęp do tej oddalonej społeczności umożliwiała jedynie łódź, którą można było przepłynąć zimne wody górskiego jeziora. Lecz to miejsce nie zawsze było odcięte, prawie 2500 lat wcześniej było jednym z najważniejszych ośrodków handlowych w Europie. na położonych wysoko nad miasteczkiem pastwiskach znajduje się miejsce, które uczyniło Hallstatt jedną z najważniejszych nazw w prehistorii Europy.
Bogactwo Hallstatt zawsze opierało się na substancji niemal cennej jak złoto - soli. To drogocenny towar, niezbędny składnik w kuchni, a przede wszystkim jedna z głównych metod konserwowania żywności na zimowe miesiące. Chociaż sól można pozyskać - powoli i nie jest to tanie - ze słonych jezior, góry w Hallstatt są pełne tego minerału i przez tysiąclecia budowano na tym terenie kopalnie. Osiemnastowieczni górnicy wiedzieli o tym, ponieważ co pewien czas natrafiali a przedmioty należące do górników z dawnych czasów - narzędzia z drewna i kości, skórzane ubrania i lampy - które zgubiono dawno temu i zachowały się tam, gdzie upadły, w wilgotnych, słonych warunkach. W 1734 r. znaleziono pod warstwą kamienie zachowane ciało jednego z pradawnych górników. Został on pochowany na miejscowym cmentarzu.
Jednak górnicy nie dokonali odkrycia, które sprawiło, że zwrócono uwagę na Hallstatt. W 1846 r. młody inżynier Johann Ramsauer zebrał grupę robotników na wysoko położone łąki obok kopalń i kazał im kopać w poszukiwaniu żwiru do budowy dróg. Jednak po chwili jeden z ludzi wyciągnął z dołu coś innego - ludzką czaszkę. Kopiąc wokół znaleziska robotnicy zaczęli odkopywać inne dziwne przedmioty: miecze, sztylety, biżuterię, naczynia. Ramsauer zrozumiał, że odkopali starożytny cmentarz.
Zaintrygowany sporządził szkice grobów wraz z wymiarami, spakował rysunki z artefaktami i wysłał do pracodawców. Stamtąd trafiły do Cesarskiego Gabinetu Monet i Zabytków Starożytności w Wiedniu. Tymczasem do Ramsauera dotarła wiadomość, ze jego zlecenie uległo zmianie. Otrzymał on dofinansowanie od państwa i niewielką grupę robotników. Polecono mu kontynuować wykopaliska na łąkach w Hallstatt. Nie wiedział jeszcze wtedy, że spędzi tam 20 lat i znajdzie ponad 1000 grobów. Szczególne uznanie należy mu się za to, że z korzyścią dla archeologii wydobywał z ziemi kolejne znaleziska, z wielką cierpliwością mierzył je i szkicował. W czasach na długo przed fotografią barwną wykonywał akwarelowe wizerunki każdego przedmiotu, zanim wyjął go z ziemi. Do dziś znaleziono ponad 2500 grobów w Hallstatt, obejmujących okres przejściowy z epoki brązu do pierwszej połowy epoki żelaza. Zakres znalezisk był tak szeroki, że stanowisko to stało się typowe dla początku epoki żelaza, a okres ten nazywa się kulturą halsztacką.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)