Fragment notatki:
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
Bruksela, dnia 1.2.2006
COM(2006) 35 końcowy
BIAŁA KSIĘGA
W SPRAWIE EUROPEJSKIEJ POLITYKI KOMUNIKACYJNEJ
(przedstawiona przez Komisję)
PL
PL
Debatować na temat Europy, angażując jej mieszkańców
WSTĘP: „ZAMYKAJĄC LUKĘ KOMUNIKACYJNĄ”
W ciągu ostatniego dwudziestolecia Unia Europejska uległa transformacji. Przejęła szereg
zadań, które w różny sposób wpływają na życie obywateli. Jednak komunikacja między
Europą a jej obywatelami nie dotrzymywała kroku tej ewolucji.
Nie ma wątpliwości co do istnienia luki komunikacyjnej pomiędzy Unia Europejską, a jej
obywatelami. Badania opinii publicznej przeprowadzone w ostatnich latach przez
Eurobarometr wykazały, że wielu respondentów wie niewiele na temat Unii, a także uważają,
że ich udział w podejmowaniu decyzji jest niewielki. Komunikacja jest niezbędna dla
prawidłowego funkcjonowania demokracji. I odwrotnie. Demokracja może się pomyślnie
rozwijać jedynie, jeżeli obywatele zdają sobie sprawę z faktycznego stanu rzeczy i w pełni
uczestniczą w tym procesie.
Proces komunikacji można rozpatrywać jedynie w odniesieniu do jego treści. Obywatele
oczekują, że Europa przyniesie im dobrobyt oraz poczucie solidarności i bezpieczeństwa w
obliczu globalizacji. Dlatego też zasadnicze znaczenie dla wszelkiego rodzaju polityki
komunikacyjnej ma fakt dostarczenia przez UE efektywnego programu politycznego. Jednak
samo dostarczenie nie wystarczy.
W zeszłym roku Komisja przedstawiła plan działania zawierający szczegółowe zestawienie
poszczególnych środków dla poprawy komunikacji między UE, a jej obywatelami1.
Przewidują one na przykład wzmocnienie przedstawicielstw Komisji, poprawę wewnętrznej
koordynacji i planowania, pracę nad językiem i prezentacją, zwiększenie liczby punktów
dostępu dla obywateli.
Komisja rozpoczęła również realizację „Planu D na rzecz demokracji, dialogu i debaty”2,
która ma za zadanie zaangażowanie obywateli w szeroko zakrojoną dyskusję na temat Unii
Europejskiej – dlaczego istnieje, w jakim kierunku zmierza i jaką funkcję powinna spełniać?
Jednak powyższe inicjatywy Komisji odniosą sukces jedynie, jeżeli zostaną wsparte
dodatkowymi działaniami. Zasadnicze znaczenie ma tutaj podejście partnerskie. Sukces
będzie zależał od zaangażowania wszystkich kluczowych uczestników – innych instytucji i
organów UE; krajowych, regionalnych i lokalnych organów w państwach członkowskich;
europejskich partii politycznych; społeczeństwa obywatelskiego.
Głównym celem białej księgi jest przedstawienie propozycji progresywnych kierunków
działania oraz wezwanie głównych uczestników do wniesienia wkładu w poszukiwanie
odpowiedzi na pytanie, jak najlepiej współpracować, by zapełnić lukę komunikacyjną.
Rezultatem będzie dalekowzroczny program polityczny na rzecz lepszej komunikacji, który
przyczyni się do intensyfikacji debaty publicznej w Europie3.
1
2
3
PL
Plan działania: SEC(2005) 985 z 20.7.2005 r.
Plan D: COM(2005) 494 z 13.10.2005 r.
Przygotowując niniejszą białą księgę Komisja uwzględniła zalecenia Parlamentu Europejskiego zawarte
w rezolucji w sprawie wdrożenia strategii Unii Europejskiej informacyjnej i komunikacyjnej
(sprawozdanie Herrero, (2004/2238(INI)). Skorzystała również z cennego wkładu, jaki wniosło wiele
wydarzeń o charakterze publicznym, a także ze strony ekspertów i zainteresowanych stron. W dniu 8
2
PL
Program ten wykraczałby poza zakres planu działania Komisji. Zaangażuje on wszystkie
szczeble rządowe i organizacje w państwach członkowskich, a jego realizacja odbywać się
będzie w perspektywie długoterminowej.
Biała księga wzywa do ożywionej i otwartej dyskusji. Część I przedstawia wyobrażenia
Komisji na temat celów i zadań polityki komunikacyjnej UE. Część II określa kluczowe
obszary konsultacji i przyszłych działań.
Jak przebiegać będą konsultacje?
Przewidziane w białej księdze dziedziny, co do których Komisja gromadzi uwagi i
przedstawia sugestie umieszczone są w ramkach.
• Parlament, Radę oraz inne instytucje i organy UE zaprasza się do przedstawiania uwag co
do zawartych w białej księdze zagadnień w drodze zwykłej procedury instytucjonalnej.
Obywateli europejskich i zainteresowane strony zaprasza się do przedstawiania uwag na
specjalnie
w
tym
celu
utworzonej
stronie
http:/europa.eu.int/comm/communication_white_paper lub przesyłanie ich na adres
pocztowy: White Paper Consultation - European Commission -Directorate General
Communication - B-1049 Brussels - Belgium
• Komisja we współpracy z innymi instytucjami UE zorganizuje także szereg „forów
zainteresowanych stron”, do udziału w których zaprosi określone grupy interesu
(organizacje pozarządowe, organizacje biznesu i inne zainteresowane strony).
• Wiosną 2006 r. Eurobarometr przeprowadzi szereg badań, w celu zapewnienia jak
najdokładniejszych danych dla analizy.
Okres konsultacji potrwa sześć miesięcy. Pod koniec tego okresu Komisja podsumuje wyniki
i opracuje wnioski, by na ich podstawie zaproponować plany działania dla każdej z
opracowywanych dziedzin.
listopada 2005 r. Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny zorganizował forum na temat
„Pokonywania barier” ” (http://www.esc.eu.int/stakeholders_forum/index_en.asp). A w dniu 25
listopada Komitet Regionów przeprowadził dyskusję plenarną na temat najważniejszych przesłanek
białej księgi Komisji. Szczegółowe propozycje i sugestie zebrane w trakcie etapu przygotowawczego
zostaną ponownie sprawdzone w ramach kontynuacji procesu konsultacji na temat niniejszej białej
księgi.
PL
3
PL
CZĘŚĆ I
KOMUNIACJA W SŁUŻBIE OBYWATELI
1.
KOMUNIKACJA JAKO SAMODZIELNA POLITYKA
Problem ‘luki komunikacyjne” pomiędzy Unia Europejską, a jej obywatelami, nie jest nowy.
Stanowi przedmiot dyskusji w kręgach UE przynajmniej od czasu referendów, które
poprzedziły wejście w życie Traktatu z Maastricht w 1992 r.
W ostatnich latach wszystkie instytucje UE położyły wznowiony nacisk na działalność w
zakresie komunikacji. Panuje jednak powszechny pogląd, że należy uczynić więcej w tym
kierunku. Komunikacja w zbyt dużym stopniu jest „domeną Brukseli”. Koncentruje się ona
głównie na informowaniu ludzi o działalności UE: mniej uwagi poświęca się wysłuchiwaniu
ich poglądów. Mimo, iż mechanizm konsultacji stał się standardową praktyką, wymienione
kwestie ograniczają się do określonych inicjatyw politycznych i obywatele często odnoszą
wrażenie, że kanały informacyjne, dzięki którym mogą brać udział w debacie są ograniczone,
bądź brak do nich dostępu. Mimo zasadniczej i ciągłej poprawy komunikacja instytucjonalna
wyraźnie nie zapełnia w wystarczającym stopniu luki komunikacyjnej.
Komisja Europejska proponuje zatem całkowicie nowe podejście – zdecydowane przejście od
jednokierunkowej komunikacji do wzmocnionego dialogu, od komunikacji skupionej na
instytucjach do zorientowanej na obywatela, od usytuowanej w Brukseli do
zdecentralizowanej. Komunikacja powinna stać się samodzielną polityką w służbie obywateli.
Powinna się opierać na poważnym dialogu pomiędzy stroną podejmującą decyzje polityczne,
a obywatelami oraz ożywionej dyskusji między tymi ostatnimi. Ludzie ze wszystkich
środowisk powinni mieć prawo do rzetelnej i kompletnej informacji na temat Unii
Europejskiej i pewność, że ich poglądy i obawy zostaną wysłuchane i wzięte pod uwagę przez
instytucje UE. Państwa członkowskie odgrywają tu specjalną rolę, gdyż poparcie obywateli
dla projektu europejskiego jest przedmiotem ich wspólnego zainteresowania.
2.
WZMOCNIONA DEBATA I DIALOG - EUROPEJSKA SFERA PUBLICZNA
W dzisiejszej Europie obywatele dochodzą swoich praw politycznych na poziomie krajowym
i lokalnym. Ustanowiono prawa polityczne związane ze sferą europejską, takie jak prawo
uczestnictwa w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Jednak ludzie uzyskują informacje o
polityce i związanych z nią kwestiach, głównie dzięki krajowym systemom edukacji oraz
krajowym, regionalnym i lokalnym mediom. Rozpatrują oni manifesty partii politycznych
dotyczące kwestii krajowych, regionalnych i lokalnych oraz dyskutują te tematy głównie w
obrębie własnych wspólnot.
Krótko mówiąc „sfera publiczna”, w której toczy się europejskie życie polityczne odnosi się
głównie do poziomu krajowego. Jeżeli kwestie europejskie pojawiają się w ogóle na porządku
obrad, postrzegane są przez obywateli głównie z perspektywy krajowej. Media – częściowo
ze względu na barierę językową - mają głównie zasięg krajowy; istnieje niewiele forów, gdzie
Europejczycy z różnych państw członkowskich mogą się wzajemnie poznać i omawiać
kwestie będące przedmiotem wspólnego zainteresowania.
Ciągle jeszcze wiele decyzji politycznych, mających wpływ na codzienne życie ludzi w UE,
podejmowanych jest na poziomie europejskim. Ludzie odczuwają dystans dzielący ich od
PL
4
PL
tych decyzji, procesu ich podejmowania oraz instytucji UE. Istnieje poczucie odsunięcia od
„Brukseli”, które częściowo odzwierciedla ogólne rozczarowanie polityką. Jedną z przyczyn
takiego stanu rzeczy jest nieprawidłowy rozwój „europejskiej sfery publicznej”, w której
toczyć mogłaby się europejska debata. Mimo prawa wyboru członków Parlamentu
Europejskiego obywatele uważają często, że mają niewiele możliwości wypowiadania się w
kwestiach europejskich, a nie istnieje wyraźne forum, na którym mogliby dyskutować
wspólnie te tematy. Ogólnoeuropejska kultura polityczna – wraz z paneuropejskimi
ugrupowaniami i fundacjami politycznymi – ciągle znajduje się jeszcze na etapie rozwoju.
Europa musi również znaleźć swoje miejsce w istniejącej krajowej, regionalnej i lokalnej
„sferze publicznej”, a dyskusja publiczna w państwach członkowskich musi zostać
pogłębiona. Leży to przede wszystkim w zakresie odpowiedzialności organów publicznych w
państwach członkowskich. Zadaniem rządu jest konsultowanie i informowanie obywateli na
poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym na temat polityki publicznej – w tym polityk
europejskich i ich wpływu na życie codzienne – oraz tworzenie forów, na których taka debata
mogłaby się odbywać.
Istnieje również żywotny interes we włączaniu wymiaru europejskiego do debaty krajowej.
Obywatele odczuwają, że czegoś brakuje w debacie krajowej - nie uwzględnia się w niej
aspektów polityki publicznej, które mają dla nich bezpośrednie znaczenie. Bardziej
zdecydowane uznanie wymiaru europejskiego w krajowej wymianie politycznej może
przyczynić się tylko do podniesienia jej wiarygodności, przy czym obszary te nie stanowią dla
siebie konkurencji.
To dlatego krajowe organy publiczne, społeczeństwo obywatelskie oraz instytucje Unii
Europejskiej pracują wspólnie, by umocnić miejsce Europy w sferze publicznej.
CZĘŚĆ II
POSTĘPY W PRACY
Program działania
Komisja ustaliła pięć obszarów działania w partnerstwie z innymi instytucjami UE,
państwami członkowskimi i społeczeństwem obywatelskim. Ich zestawienie nie zostało
wyryte w kamieniu: będzie ono uzupełniane w miarę rozwoju społeczeństwa i technologii.
Wspomniane pięć obszarów uzupełniają wskaźniki dla potencjalnych działań, które
przedyskutowane zostaną podczas konsultacji.
1.
OKREŚLENIE WSPÓLNYCH ZASAD
Prawo do informacji i wolność słowa są centralnymi zasadami demokracji europejskiej.
Odniesienia do tych zasad znajdziemy w Traktacie o UE i Europejskiej Karcie Praw
Podstawowych4. Muszą one być punktem wyjścia w procesie określania wspólnych zasad i
wizji dla polityki komunikacyjnej UE.
4
PL
Artykuł 11 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej stanowi:
5
PL
Istnieją również inne ważne zasady stanowiące podstawę komunikacji:
• Włączenie społeczne.
Wszyscy obywatele powinni mieć dostęp do informacji
dotyczących kwestii zainteresowania publicznego we własnym języku. Oznacza to, że
informacje powinny być szeroko dostępne za pomocą różnych kanałów, łącznie ze
środkami masowego przekazu i nowymi technologiami, takimi jak Internet. Oznacza to
również, że ludzie z różnych środowisk we wszystkich państwach UE powinni uzyskać
pomoc w wykształceniu umiejętności niezbędnych do dotarcia do takich informacji i
korzystania z nich. Ma to szczególne znaczenie w wypadku mniejszości, obywateli
niepełnosprawnych oraz innych grup, które mogłyby być systematycznie wykluczane z
udziału w sferze publicznej.
• Różnorodność. Obywatele europejscy pochodzą z bardzo zróżnicowanych środowisk
społecznych i kulturowych oraz reprezentują szeroką paletę poglądów politycznych.
Polityka komunikacyjna UE musi uwzględniać pełen zakres poglądów w publicznej
debacie.
• Uczestnictwo.
Obywatele powinni mieć prawo wyrażania swoich opinii oraz prawo do
bycia wysłuchanym, a także możliwość prowadzenia dialogu z podejmującymi decyzje.
Zasada ta ma szczególne znaczenie na poziomie UE, gdzie występuje dodatkowe ryzyko
oddalenia instytucji od obywateli.
Określanie wspólnych zasad: w jaki sposób?
Wspólne zasady i normy, które miałyby kierować działalnością informacyjną i
komunikacyjną w kwestiach europejskich, mogłyby zostać zawarte w dokumencie ramowym
- na przykład europejskiej karcie lub kodeksie postępowania w zakresie komunikacji. Jego
zadaniem byłoby zaangażowanie wszystkich uczestników (instytucji UE, władz) krajowych,
regionalnych i lokalnych, organizacji pozarządowych) we wspólne przestrzeganie tych zasad i
zapewnienie, że takiej polityki komunikacyjnej, która UE służyłaby interesom obywateli.
Takie zobowiązanie podejmowane byłoby na zasadzie dobrowolności.
Komisja uruchomi specjalne forum internetowe obywateli w celu zgromadzenia uwag na
temat zalet, celów i zakresu tematycznego takiego dokumentu ramowego. Będzie ono działało
przez sześć miesięcy, a uzupełnią je spotkania z zainteresowanymi stronami. Zorganizowane
zostaną również dyskusje publiczne, a państwa członkowskie zostaną poproszone o
wspieranie dyskusji i konsultacji na szczeblu krajowym. Strona internetowa będzie regularnie
aktualizowana, tak by dostarczała informacji o wydarzeniach na poziomie europejskim,
krajowym i regionalnym.
Pod koniec okresu konsultacji Komisja zaprezentuje jej wyniki i rozważy formę, w jakiej
dokument ma zostać przedłożony: jako karta, kodeks postępowania czy inny instrument
prawny.
(1)
Każdy ma prawo do wolności wyrażania opinii. Prawo to obejmuje wolność posiadania
poglądów oraz otrzymywania i przekazywania informacji i idei bez ingerencji władz publicznych i bez
względu na granice państwowe.
(2)
Wolność i pluralizm mediów są respektowane.
PL
6
PL
2.
WZMOCNIENIE ROLI OBYWATELI
Skuteczna polityka komunikacyjna UE musi koncentrować się na potrzebach obywateli.
Powinna zatem skupiać się na dostarczeniu narzędzi i ułatwianiu – za pomocą forów
dyskusyjnych i kanałów komunikacji publicznej – dostępu do informacji dla możliwie
największej liczby osób oraz uwzględnianiu ich opinii.
W przyszłości praca w tej dziedzinie powinna skupiać się na trzech głównych celach:
• Poprawa edukacji obywatelskiej.
Edukacja obywatelska – za którą odpowiedzialne
są państwa członkowskie – odgrywa decydującą rolę w umożliwianiu ludziom
egzekwowania ich praw politycznych i obywatelskich oraz ich uaktywnianiu się w sferze
publicznej. Nie powinna ona ograniczać się do szkolnego nauczania na temat instytucji i
polityk UE. Powinna pomagać ludziom w różnym wieku w korzystaniu z narzędzi takich
jak Internet dla zdobycia informacji na temat polityki publicznej i w celu przyłączenia się
do debaty. Ma to szczególne znaczenie w wypadku mniejszości, obywateli
niepełnosprawnych lub innych grup, które w przeciwnym razie mogłyby odczuwać
wykluczenie z uczestnictwa w sferze publicznej.
Programy UE mogą bezpośrednio wspierać rozwój wymiaru europejskiego. Programy
takie jak Leonardo da Vinci, Socrates, Erasmus, Młodzież w działaniu itd. otwierają
możliwości kształcenia i szkolenia dla tysięcy studentów i młodych ludzi w całej Europie.
Programy w zakresie technologii informatycznych redukują nierówności w dostępie do
technologii cyfrowych i zwalczają wykluczenie społeczne.
• Umożliwianie kontaktu między obywatelami. Nowe fora dyskusji publicznej na tematy
europejskie mają zasadnicze znaczenie w budowaniu wzajemnego zaufania, poszanowania
i chęci podjęcia współpracy dla osiągnięcia wspólnych celów. Oczywiście technologie
komunikacyjne są ważne, jednak decydujące znaczenie mają bezpośrednie spotkania.
Istniejące obecnie inicjatywy, takie jak Plan D, Młodzież w działaniu i Kultura wykazały,
w jaki sposób UE może pomóc w tworzeniu nowych forów dla debat publicznych.
• Przyjęcie zaplanowanego programu Obywatele dla Europy otworzyłoby nową drogę dla
łączenia obywateli i zaoferowania im możliwości zwiększonego uczestnictwa w
zarządzaniu Europą. Program ma na celu również wsparcie ogólnoeuropejskich organizacji
społeczeństwa obywatelskiego w prowadzeniu ogólnokrajowych projektów propagujących
aktywne obywatelstwo i prowadzeniu publicznych debat na tematy europejskie.
Można byłoby także wzmocnić wysiłki w celu zbadania potencjału kilku istniejących i
zaplanowanych programów UE w zakresie łączenia i mobilizacji obywateli europejskich.
Komisja mogłaby podsumować osiągnięcia obecnych programów w celu ustalenia i
rozpowszechnienia najlepszych praktyk. Wiele można się nauczyć, na przykład, na
podstawie udanych doświadczeń zdobytych przez studentów, którzy wzięli udział w
programie Erasmus. Z biegiem czasu ustanowili oni spontanicznie sieć łączącą 150 000
studentów ze wszystkich państw członkowskich. Ich strona internetowa stanowi punkt
centralny w zakresie informacji o działaniach, organizacji spotkań i szeroko zakrojonych
debat na tematy europejskie.
• Umożliwianie kontaktu obywateli i instytucji publicznych.
Prawidłowo funkcjonująca
dwustronna komunikacja między obywatelami i instytucjami publicznymi ma zasadnicze
znaczenie dla demokracji. Należy nieustannie wzmacniać panującą obecnie tendencję
PL
7
PL
podnoszenia stopnia wrażliwości, otwartości instytucji UE i dostępu do nich. Zadanie to
należy jednak również do instytucji krajowych, regionalnych i lokalnych. Zamykanie luki
dzielącej Europę i jej obywateli oznacza tworzenie i podtrzymywanie związków obywateli
z organami publicznymi na wszystkich szczeblach – od lokalnego po europejski.
Instytucje UE podejmują znaczące wysiłki w tym kierunku. Parlament Europejski
opowiada się za propagowaniem przejrzystości, a Rada Europejska w Sewilli uzgodniła, że
Rada powinna obradować publicznie, gdy wspólnie z Parlamentem Europejskim uchwala
akty prawne UE. Plan działań Komisji Europejskiej mający na celu poprawę jakości
informacji na temat Europy5 z 2005 r. podkreśla wagę wysłuchiwania obywateli i
przedstawia w skrócie, co Komisja zamierza zrobić, by „zapewnić pod tym względem
porządek we własnym domu”. Komisja poczyniła już zasadnicze kroki w zakresie
konsultacji dotyczących głównych inicjatyw politycznych, a także wprowadziła minimalne
standardy przeprowadzania konsultacji. Przedstawiła ona także europejską inicjatywę
w zakresie przejrzystości6. Ponadto wznowiona uwagę poświęca się realizacji prawa
obywateli do komunikacji z instytucjami w ich własnym języku. Wielojęzyczność jest
integralnym aspektem związanym z legitymacją prawną, przejrzystością i demokracją
projektu europejskiego.
Jak dotrzeć do obywatela?
• Edukacja obywatelska leży w krajowej lub regionalnej sferze odpowiedzialności. Jednak
UE może pomóc w wymianie najlepszych praktyk i opracowywaniu wspólnych „narzędzi”
edukacyjnych, dla lepszego odzwierciedlenia aspektów europejskich. Państwa
członkowskie mogłyby zostać poproszone o opracowanie najlepszych sposobów
współpracy nauczycieli europejskich w tej dziedzinie, na przykład za pomocą sieci,
specjalnego programu funkcjonującego w obrębie istniejących struktur takich jak
Kolegium Europejskie lub nowych struktur, które umożliwiłyby wymianę innowacyjnych
pomysłów dotyczących edukacji obywatelskiej oraz zdobywanie nowych umiejętności.
• Innym ważnym projektem, którego opracowaniem zajęłyby się państwa członkowskie jest
przekształcanie bibliotek w połączone cyfrowo biblioteki europejskie, które mogłyby stać
się centrami informacji i kształcenia, zapewniając wszystkim obywatelom wolny dostęp do
technologii informacyjnych i odpowiednich informacji.
• Państwa członkowskie mogłyby podjąć wspólny wysiłek w celu stworzenia nowych forów
dla Europejczyków, otwartych dla obywateli ze wszystkich środowisk i w każdym wieku,
gdzie odbywałyby się związane z Europą wydarzenia kulturalne i polityczne.
• Instytucje i organy UE współpracowałyby w celu koordynacji, poprawy i rozszerzenia
zakresu programów wizyt.
• Instytucje UE powinny zbadać możliwości uzupełnienia stron internetowych UE forami
online – „wirtualnymi miejscami spotkań” – oraz likami do zewnętrznych źródeł
informacji.
5
6
PL
Plan działania: SEC(2005) 985 z 20.7.2005 r.
Europejska inicjatywa w zakresie przejrzystości SEC (2005)1300/6 z 9.11.2005 r.
8
PL
• Instytucje UE muszą kontynuować wysiłki w celu poprawy kontaktu z obywatelami.
Przyjęte przez Komisję minimalne standardy przeprowadzani konsultacji mogłyby zostać
poddane przeglądowi dla zapewnienia bardziej wyważonej reprezentacji grup interesu oraz
żywszych reakcji na wyniki konsultacji.
• Trzy główne instytucje mogłyby rozważyć możliwość zorganizowania wspólnych,
otwartych debat dla uzupełnienia debat parlamentarnych, przejmując przy tym pytania
zadawane przez przedstawicieli społeczeństwa lub dziennikarzy.
3.
PRACA Z MEDIAMI I POSŁUGIWANIE SIĘ NOWYMI TECHNOLOGIAMI
Media są kluczowymi uczestnikami na wszystkich płaszczyznach europejskiej polityki
komunikacyjnej.
W ostatnich latach wszystkie instytucje europejskie poczyniły znaczące postępy w zakresie
poprawy sposobów komunikacji z mediami. Ze względu na fakt, że w Brukseli
akredytowanych jest ponad tysiąc dziennikarzy, poświęcono więcej energii na zapewnienie,
by przedstawiciele prasy byli informowani o podejmowaniu kluczowych decyzji w
odpowiednim terminie. Europe by Satellite dostarcza mediom transmisji w formie wideo,
dźwięku i obrazu w imieniu trzech głównych instytucji UE. Parlament Europejski ma zamiar
stać się bardziej otwartym dla społeczeństwa dzięki telewizji internetowej. Europa jest
największą stroną internetową świata.
Jednak pomimo powyższych wysiłków oraz zawodowych kompetencji korespondentów
brukselskich, obsługa medialna zagadnień europejskich jest ciągle ograniczona i
niekompletna. Najważniejsze regularnie odbywające się wydarzenia, takie jak spotkania Rady
Europejskiej mają zapewnioną obsługę medialną w gazetach krajowych, lecz w okresach
pomiędzy tymi spotkaniami media nie poświęcają dużej uwagi sprawom UE. Gazety
regionalne i lokalne docierają do większej liczby czytelników, ale poświęcają w zasadzie
niewiele miejsca sprawom europejskim. Ze względu na fakt, że telewizja i radio zmieniły
wzorce programowe, skrócono jeszcze bardziej czas poświęcany informacjom politycznym i
kwestiom europejskim, a konkurencja o „czas antenowy” wzrosła.
Rewolucja informacyjna zwiększyła zasadniczo dostęp do informacji i otworzyła wrota do
świata mediów „interaktywnych”. Bezprecedensowo wysoka liczba osób może obecnie łatwo
się ze sobą kontaktować i uczestniczyć we wszelkiego rodzaju sieciach. Lecz ciągle jeszcze
pozostało dużo pracy, ukierunkowanej na pełne wykorzystanie potencjału technologii
informatycznych dla zamknięcia luki informacyjnej.
Działania powinny skupiać się na następujących celach:
• Nadanie Europie ludzkiej twarzy.
Unia Europejska postrzegana jest jako
„anonimowa”: nie posiada ona wyraźnej publicznej tożsamości. Obywatele potrzebują
pomocy, by wykształcić więź łączącą ich z Europą, a informacje polityczne wywierają
większy wpływ, jeżeli mieszczą się w ramach „osobistych zainteresowań”, co pozwala
obywatelom zrozumieć, dlaczego mają dla nich specjalne znaczenie. Instytucje UE oraz
wszystkie szczeble rządowe mogą w zwiększonym stopniu przyczynić się do "nadania
ludzkiej twarzy" informacjom, które przekazują.
PL
9
PL
• Wymiar krajowy, regionalny i lokalny. Obywatele europejscy muszą mieć stały dostęp
do podstawowych informacji, by dostrzec europejski wymiar bieżących wydarzeń. To
właśnie w tym zakresie media ogólnoeuropejskie i prasa specjalistyczna odgrywają istotną
rolę. Jednak kwestie europejskie muszą być dyskutowane również w kontekście krajowym
i lokalnym. Częściowo będzie to naturalnie wynikało ze zwiększonego zaangażowania ze
strony krajowych i lokalnych polityków oraz instytucji; potrzebne jest jednak również
proaktywne zaangażowanie instytucji UE, w celu ustalenia roli, jaką polityki europejskie
odgrywają w kontekście lokalnym.
• Wykorzystanie potencjału nowych technologii.
Technologie cyfrowe, takie jak
Internet mogą udostępnić nowe kanały komunikacji w kwestiach europejskich, nowe fora
dla debaty społecznej oraz nowe narzędzia demokracji ponadgranicznej. Jednak potrzebne
jest sprawne przywództwo polityczne, by Europa mogła w pełni wykorzystać potencjał
Internetu, aby zapewnić, że jego funkcjonowanie nie doprowadzi powstania nowych
podziałów społecznych. Już inicjatywa i2010 ma na celu zamknięcie luki między „tymi
którzy mają dostęp do Internetu i tymi, którzy są go pozbawieni” w społeczeństwie
informacyjnym – poruszając takie kwestie jak równość szans, umiejętności w zakresie ICT
i różnice w dostępie do Internetu między regionami europejskimi.
Jak skuteczniej zaangażować media w dostarczanie informacji na tematy europejskie?
• Europejska polityka komunikacyjna powinna zachęcać organy publiczne na poziomie
europejskim, krajowym i regionalnym do:
– dostarczania mediom informacji wysokiej jakości i materiałów dotyczących spraw
bieżących;
– bliższej współpracy z nadawcami i operatorami medialnymi;
– ustanawiania nowych powiązań z regionalnymi i lokalnymi systemami komunikacji;
– proaktywnego korzystania z nowych technologii.
• Instytucje UE powinny być lepiej wyposażone w narzędzia i zasoby komunikacyjne.
Oto dwa możliwe rozwiązania, które miałyby je zapewnić:
– unowocześnienie Europe By Satellite, kładąc nacisk na dostarczanie materiału
audiowizualnego wysokiej jakości, w sposób łatwy w użytkowaniu dla mediów i
odpowiedni dla obywateli oraz zbadanie potrzeby posiadania służby
międzyinstytucjonalnej, która funkcjonowałaby w oparciu o standardy zawodowe.
– Europejski program w zakresie szkolenia w komunikacji publicznej, w ramach którego
urzędnicy instytucji europejskich i krajowych przechodziliby szkolenie w dziedzinie
komunikacji i technologii medialnych.
• Instytucje UE oraz szeroki wachlarz przedstawicieli mediów powinny zbadać, w jaki
sposób najlepiej dostarczać mediom (ogólnoeuropejskim, krajowym i lokalnym)
odpowiedniego dla nich materiału, w celu dostosowania rodzaju informacji do potrzeb
różnych krajów i grup ludności.
• Oprócz istniejących inicjatyw mających na celu zapobieganie różnicom w dostępie do
technologii cyfrowych, można byłoby - tak jak zasugerowano w „Planie D” - zwrócić się
do europejskiego okrągłego stołu na rzecz demokracji, o opracowanie sprawozdania w
sprawie technologii informatycznych i demokracji w Europie.
PL
10
PL
4.
ZROZUMIEĆ EUROPEJSKĄ OPINIĘ PUBLICZNĄ
W nowoczesnych, społeczeństwach demokratycznych, twórcy polityki poświęcają wiele
uwagi analizowaniu opinii publicznej, stosując narzędzia takie jak badania opinii publicznej,
czy kontrola medialna. Znaczenie tych narzędzi wzrosło wraz z pojawieniem się tendencji
obywateli do wycofywania się z tradycyjnej polityki (przynależność partyjna, głosowanie w
wyborach itp.).
Europejska opinia publiczna ma złożony i zróżnicowany charakter, odzwierciedlając różne
krajowe perspektywy. Zrozumienie tego stanowi szczególne wyzwanie.
Komisja Europejska przoduje w opracowywaniu nowoczesnych narzędzi analizy europejskiej
opinii publicznej, takich jak badania Eurobarometru:
• Eurobarometr urósł do rangi głównej europejskiej bazy danych, przeprowadzając
regularnie badania opinii publicznej w państwach członkowskich i krajach kandydujących,
przeprowadzając każdorazowo rozmowy z tysiącami osób. Wszystkie badania poddawane
są niezależnej kontroli i udostępniane społeczeństwu i naukowcom
• dobrze rozwinęły się niezależne badania społeczne w kwestiach europejskich wspierane z
funduszy UE na rzecz badań; od 1994 r. przeprowadzono ponad 350 wielonarodowych
projektów. W oparciu o niezależne narzędzia analizy, dostarczyły one bogatych
spostrzeżeń co do sukcesów i braków charakteryzujących interakcje między europejskimi
twórcami polityki, a obywatelami.
• kontynuowane są starania w celu poprawy jakości prac i znaczenia Eurobarometru.
Obecnie przeprowadza się ponowną ocenę metodologii pod kątem zaspokojenia potrzeby
szerszego i pogłębionego zrozumienia europejskiej opinii publicznej.
Co jeszcze można zrobić dla oceny oczekiwań opinii publicznej?
Instytucje UE mogłyby ściślej współpracować przy projektowaniu i planowaniu badań
Eurobarometru i rozpowszechnianiu wyników. Każdemu sondażowi Eurobarometru
towarzyszyć mogłyby publiczne dyskusje między instytucjami UE, a organizacjami
społeczeństwa obywatelskiego. Pierwszy etap stanowić mógłby przeprowadzony wiosną 2006
r. szereg ankiet Eurobarometru i analiz jakościowych na temat komunikacji UE.
W celu poprawy przewidywania i zrozumienia trendów opinii publicznej w odniesieniu do
kwestii o decydującym znaczeniu dla przyszłości Europy, zbadać należy nowe możliwości
współpracy między instytucjami europejskimi a państwami członkowskimi. Istnieją tu dwie
możliwości:
• utworzenie nowej sieci krajowych ekspertów ds. badań opinii publicznej, która
wspierałaby wymianę najlepszych praktyk i rozwój synergii między naukowcami
wszystkich szczebli.
• Instytucje UE i państwa członkowskie mogłyby zmobilizować wspólnie zasoby w celu
utworzenia obserwatorium europejskiej opinii publicznej, które określałoby i dostarczało
dogłębnej analizy trendów opinii publicznej.
PL
11
PL
5.
PRACUJĄC WSPÓLNIE
Prawidłowo funkcjonująca europejska „sfera publiczna” nie może być kształtowana w
Brukseli. Może ona powstać jedynie, jeżeli wszyscy kluczowi uczestnicy popierają ten cel i
urzeczywistniają go na każdym szczeblu. Poziom krajowy stanowi pierwotny punkt wyjścia
dla każdej debaty politycznej, a rządy państw członkowskich i inni uczestnicy szczebla
krajowego ponoszą odpowiedzialność za użytkowanie kanałów narodowych dla zapewnienia
intensywnej debaty europejskiej.
Podejście partnerskie musi obejmować wszystkich kluczowych uczestników:
• Państwa członkowskie informując o Europie są w sposób długookresowy zobowiązane do
współpracy z instytucjami europejskimi i tworzenia krajowych powiązań z Brukselą.
Niektóre z państw członkowskich aktywnie wspierały publiczną debatę – na przykład na
temat projektu Konstytucji UE – jednak w tym zakresie można zrobić więcej7.
• Należy wzmocnić wysiłki dla zapewnienia, że równoległej pracy instytucji UE w celu
poprawy komunikacji. Instytucje UE oraz organy uczestniczące w pracach
międzyinstytucjonalnej grupy ds. informacji mogłyby wspierać decentralizację procesów
komunikacyjnych UE – „przechodząc na poziom lokalny” – i zachęcać państwa
członkowskie do większej aktywności w informowaniu obywateli o sprawach UE.
• Wiele polityk i programów europejskich jest realizowanych na poziomie regionalnym i
lokalnym. Zatem organy lokalne i regionalne powinny angażować się w dialog z
obywatelami i aktywnie włączać wspólnoty lokalne do udziału w zagadnieniach
europejskich. Istnieją już udane przykłady partnerstwa w działaniach. I tak Komisja
współpracuje ze szkockim organem wykonawczym nad konkretnym projektem w celu
„przybliżenia ludziom podejmowanych decyzji”, za pomocą szeregu dwukierunkowych
inicjatyw angażujących obywateli i instytucje.
• Partie polityczne mają duże znaczenie przy kształtowaniu opinii publicznej w kwestiach
europejskich, a także odgrywają one kluczową rolę w stymulowaniu debaty i wnoszeniu
wkładu w europejską sferę publiczną.
• Organizacje społeczeństwa obywatelskiego, łącznie z organizacjami zawodowymi i
sektorowymi, odgrywają także ważną rolę w podnoszeniu świadomości publicznej co do
zagadnień europejskich i debat politycznych oraz w zachęcaniu ludzi do aktywnego
udziału w tych debatach.
Jak funkcjonować będzie partnerstwo?
• Współpraca między szczeblami krajowym i europejskim mogłaby obejmować nowe
inicjatywy podejmowane na poziomie krajowym: publiczne i parlamentarne dyskusje na
temat rocznych priorytetów strategicznych Komisji; bezpośrednie dyskusje ministrów
krajowych z komisarzami europejskimi, transmitowane w mediach krajowych, itp.
Ze szczególnym naciskiem potraktować by można dziedziny, gdzie UE i państwa
członkowskie już prowadzą równoległe działania. Narzędzia współpracy mogłyby mieć
7
PL
W miarę możliwości wzorując się na Irlandzkim Forum Narodowym w kwestiach związanych z UE
12
PL
charakter finansowy, jak partnerstwo w zarządzaniu między Komisją a niemieckimi
organami, lub operacyjny – obejmując współpracę europejskich sieci i punktów
informacyjnych, takich jak nowa sieć Europe Direct.
• Należy ustanowić nowe, ustrukturyzowane formy współpracy między organami krajowymi
zajmującymi się komunikacją publiczną, w celu wymiany doświadczeń na temat
informowania o Europie oraz tworzenia wspólnych inicjatyw.
• Znalezienie sposobów wzmocnionej współpracy ma szczególne znaczenie w dziedzinie
stosunków zewnętrznych. Informowanie na temat roli UE w świecie stanowi zarówno
skuteczny sposób angażowania obywateli, jak i zwiększania poparcia i zrozumienia UE w
pozostałych częściach naszego globu. Należy zbadać kilka wzorców dla dalszej
współpracy w tej dziedzinie, łącznie z poprawą możliwości działania dyplomacji
publicznej.
• Instytucje UE powinny przyjąć podejście lepiej skoordynowane i bardziej ukierunkowane
na obywatela. W szczególności można by rozszerzyć zakres współpracy między Komisją a
Parlamentem Europejskim oraz zakres funkcjonujących obecnie porozumień w zakresie
działalności międzyinstytucjonalnej grupy ds. informacji. W tym celu należałoby
przeprowadzić ponowny przegląd inicjatyw w ramach pozycji budżetowych PRINCE8.
• Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów już wspierają
regionalną i lokalną dyskusję na tematy europejskie, angażując w nią społeczeństwo
obywatelskie. Ostatnio przyjęte protokoły dotyczące współpracy Komisji z tymi
komitetami otwierają drogę dla zwiększenia wspólnych wysiłków w tej dziedzinie.
• Partie polityczne mogłyby bardziej angażować swoich członków w zagadnienia polityki
europejskiej i przyczyniać się do debaty za pośrednictwem ponadnarodowych europejskich
ośrodków badawczych. Należy zachęcać je do rozwijania europejskich komponentów w
ramach ich programów politycznych.
• Organizacje społeczeństwa obywatelskiego odgrywają ważną rolę w europejskiej
debacie. Mogłaby ona zostać wzmocniona przez ukierunkowane projekty współpracy w
dziedzinie komunikacji publicznej.
6.
WNIOSEK
Unia Europejska jest projektem wspólnym dla wszystkich szczebli rządowych, wszystkich
rodzajów organizacji i ludzi z różnych środowisk. Obywatele mają prawo dostępu do
informacji na temat Europy i dotyczących jej konkretnych projektów, prawo wyrażania
swoich opinii w tej dziedzinie i prawo do tego, by ich opinie zostały wysłuchane.
Wyzwaniem dla komunikacji jest ułatwienie takiej wymiany, procesu kształcenia, dialogu.
By Europa mogła sprostać temu wyzwaniu wszystkie zainteresowane strony muszą uzgodnić
wspólne cele, a także narzędzia, które posłużą do ich osiągnięcia. Oznacza to konieczność
innowacyjnej współpracy.
8
PL
PRINCE ustanowiono w 1995 r. w celu przegrupowania zagadnień informacyjnych w ramach budżetu
UE. W 2006 r. finansowaniu podlega pięć tematów („Unia gospodarcza i walutowa”, „Przyszłość UE”,
„Sprawiedliwość, wolność i bezpieczeństwo”, „Rola UE w świecie” oraz „Rozszerzenie”).
13
PL
Niniejsza biała księga przedstawia wyzwania i określa jak im sprostać. Teraz potrzebne nam
są uwagi ze strony instytucji europejskich, państw członkowskich, rządów lokalnych i
regionalnych, organizacji pozarządowych, zainteresowanych stron i obywateli Europy, w
kwestii jak najlepiej łączyć i komunikować.
PL
14
PL
OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI
1.
TYTUŁ WNIOSKU:
BIAŁA KSIĘGA W SPRAWIE „EUROPEJSKIEJ POLITYKI
KOMUNIKACYJNEJ”
2.
STRUKTURA ABM/ABB (ZARZĄDZANIE/BUDŻET ZADANIOWY)
Dziedzina polityki:
16 – PRASA I KOMUNIKACJA
Działania powiązane:
16.03 –
Analiza tendencji opinii publicznej i opracowywanie ogólnych informacji
dla obywateli
16.04 –
Zintegrowane zarządzanie środkami komunikowania
3.
POZYCJE W BUDŻECIE
3.1.
Pozycje w budżecie (pozycje operacyjne i powiązane pozycje pomocy
technicznej i administracyjnej (dawniej pozycje B..A)), wraz z treścią:
16 03 01 – Badanie opinii publicznej oraz działania lokalne
16 03 02 – Działania komunikacyjne
16 04 03 – Narzędzia komunikowania
3.2.
Czas trwania działania i wpływu finansowego:
Opublikowanie Białej księgi w sprawie europejskiej polityki komunikacyjnej ma
rozpocząć proces konsultacji, który przewidywalnie obejmie okres sześciu miesięcy,
od lutego do czerwca-lipca 2006 r. Wpływ finansowy związany z białą księgą
ogranicza się zatem do działań koniecznych dla sprawnego przebiegu tych
konsultacji.
3.3.
Informacje budżetowe:
Pozycja w
budżecie
Rodzaj wydatków
Nowe
Wkład EFTA
Wkład
krajów
ubiegających
się o
członkostwo
Dział w
perspektywi
e finansowej
16 03 01
Zróżnicowan
e
NIE
NIE
NIE
Nr 3
16 03 02
PL
Nieobowiązk
owe
Nieobowiązk
owe
Zróżnicowan
e
NIE
NIE
NIE
Nr 3
15
PL
16 04 03
Nieobowiązk
owe
Zróżnicowan
e
NIE
NIE
NIE
4.
ZESTAWIENIE ZASOBÓW
4.1.
Zasoby finansowe
4.1.1.
Nr 3
Zestawienie środków na zobowiązania (CA) i środków na płatności (PA)
mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)
Rodzaj wydatków
Sekcja nr
2006
Kolejne lata
Razem
a
0,875
---
0,875
b
0,875
---
0,875
Środki na zobowiązania
a
0,875
---
0,875
Środki na płatności
b
0,875
---
0,875
0,405
---
0,405
Wydatki operacyjne
Środki na zobowiązania (CA)
8.1
Środki na płatności (PA)
KWOTA REFERENCYJNA OGÓŁEM
Wydatki administracyjne nieuwzględnione w kwocie referencyjnej
Wydatki na zasoby ludzkie i
powiązane wydatki (NDA)
8.2.5
d
Indykatywne koszty finansowe działania ogółem
OGÓŁEM CA, w tym koszty
zasobów ludzkich
a+d
1,280
---
1,280
OGÓŁEM PA, w tym koszty
zasobów ludzkich
b+d
1,280
---
1,280
4.1.2.
Zgodność z programowaniem finansowym
Wpływ finansowy niniejszego wniosku ogranicza się do roku budżetowego 2006.
Jest on dla tego budżetu zgodny z istniejącym programowaniem finansowym.
Koszt realizacji przewidzianych działań zostanie pokryty w ramach przesunięć
środków dostępnych w tytule 16.
4.2.
Zasoby ludzkie w przeliczeniu na pełne etaty (w tym urzędnicy, pracownicy
czasowi i personel zewnętrzny) – szczegółowe informacje w pkt 8.2.1.
Wymagania na dany rok
PL
2006
16
PL
Zasoby ludzkie ogółem
5.
5
OPIS I CELE
Zasadniczym celem Białej księgi w sprawie europejskiej polityki komunikacyjnej
jest rozpoczęcie szeroko zakrojonego procesu konsultacji na temat europejskiej
polityki komunikacyjnej oraz poszczególnych zawartych w księdze propozycji. Na
obecnym etapie propozycje te nie mają charakteru faktycznych wniosków
dotyczących działań, dlatego też nie uwzględniono ich w niniejszej ocenie skutków
finansowych.
Przewiduje się, że proces konsultacji potrwa 6 miesięcy, od lutego do czerwca-lipca
2006 r.
Dopiero po zakończeniu procesu konsultacji powyższe propozycje staną się
ewentualnie przedmiotem formalnych wniosków Komisji, którym towarzyszyć będą
odpowiednie oceny skutków finansowych.
5.1.
Realizacja koniecznych celów
Aby rozpocząć proces konsultacji, trzeba będzie stworzyć dwie strony internetowe,
jedną do celów konsultacji w zakresie europejskiej karty informacji i komunikacji,
drugą do celów konsultacji związanych z ogólną treścią białej księgi.
Oprócz przesunięć wewnętrznych między dyrekcjami generalnymi Komisji, trzeba
będzie stworzyć zespół zadaniowy w celu obserwacji, nadzorowania i wykorzystania
rezultatów procesu konsultacyjnego.
Między lutym a czerwcem-lipcem 2006 r. w Brukseli zorganizowanych zostanie pięć
konferencji z zainteresowanymi stronami (w miarę możliwości we współpracy z
innymi instytucjami), poświęconych omawianej tematyce.
Wiosną 2006 r. przeprowadzona zostanie specjalna seria badań „Eurobarometru” w
celu uzyskania możliwie najlepszych danych analitycznych.
5.2.
Wartość dodana z tytułu zaangażowania Wspólnoty i spójność wniosku z
innymi instrumentami finansowymi oraz możliwa synergia
Biała księga, której podstawę stanowią instytucjonalne uprawnienia instytucji,
przyjmuje za cel rozwinięcie wartości dodanej z tytułu zaangażowania Wspólnoty w
problematykę informowania o Europie (inicjatywa „Communicating Europe”).
Zgodnie z tym, co podkreśliła Rada Europejska w swoich konkluzjach z czerwca
2005 r., odpowiedzialność za „informowanie o Europie” ponoszą wspólnie instytucje
Wspólnoty, a w szczególności Komisja, oraz władze krajowe, a także regionalne i
lokalne, państw członkowskich. Szczególną rolą Komisji, podkreśloną przez Radę
Europejską, jest opracowywanie głównych kierunków działań oraz koordynowanie
działań podejmowanych przez ogół partnerów.
PL
17
PL
5.3.
Cele, spodziewane wyniki oraz wskaźniki związane z wnioskiem w kontekście
zarządzania opartego na zadaniach (ABM)
Celem białej księgi, jest ostateczne opracowanie konkretnych wniosków w zakresie
pięciu wyznaczonych obszarów prac. W tym celu, oprócz stworzenia dwóch stron
internetowych oraz wykorzystania badań Eurobarometru, proces konsultacji zostanie
wzmocniony dzięki organizacji pięciu konferencji, które odbędą się w Brukseli, z
udziałem instytucjonalnych i pozainstytucjonalnych (zorganizowane formy
społeczeństwa obywatelskiego) partnerów Komisji w dziedzinie komunikacji.
Jako wskaźniki sprawnego przebiegu konsultacji posłużyć mogą dane dotyczące
udziału partnerów w wyżej wymienionych konferencjach oraz liczbę uwag
przesłanych za pośrednictwem dwóch wspomnianych stron internetowych.
Po zakończeniu procesu konsultacji (lipiec 2006 r.) dla każdego wyznaczonego
obszaru prac powołane zostaną odpowiednie mieszane grupy robocze (Komisja –
partnerzy) w celu opracowania konkretnych wniosków dotyczących działań.
5.4.
Metoda realizacji
Zarządzanie scentralizowane, prowadzone bezpośrednio przez Komisję
6.
MONITOROWANIE I OCENA
6.1.
System monitorowania
Po zakończeniu procesu konsultacji przeprowadzony zostanie monitoring w celu
sprawdzenia, w jakim stopniu wyniki konsultacji pozwalają na wypracowanie
porozumienia w zakresie realizacji ogółu propozycji zawartych w białej księdze.
6.2.
Ocena
6.2.1.
Ocena ex-ante
Biorąc pod uwagę charakter wniosku, należy zaznaczyć, że ustanowiona została
„ocena wpływu”. Natomiast jeśli chodzi o działania przewidziane w ramach procesu
konsultacji, wpisują się one w zakres działań, którymi tradycyjnie zarządza DG
COMM.
6.2.2.
Działania podjęte w wyniku oceny pośredniej/ex-post
W celu przedstawienia wyników konsultacji sporządzone zostanie sprawozdanie.
6.2.3.
Warunki i częstotliwość przyszłych ocen
Oceny będą sporządzane w odniesieniu do wniosków dotyczących działań, które
będą realizowane w rezultacie procesu konsultacji, i będą zależeć od liczby i
charakteru tych wniosków.
PL
18
PL
7.
ŚRODKI ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH
Jeśli chodzi o działania przewidywane w związku z przebiegiem procesu konsultacji,
wdrożone zostaną przepisy rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do
budżetu, a w szczególności do środków kontroli.
8.
SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE DOTYCZĄCE ZASOBÓW
8.1.
Cele wniosku z uwzględnieniem ich kosztu finansowego
Kwoty wymienione w poniższej tabeli odpowiadają potrzebom koniecznym dla
realizacji działań opisanych w pkt. 5.1.
Środki na zobowiązania w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)
Średni
koszt
Rodzaj realizacji
2006
RAZEM
Liczba
realizacji
Koszt
całkowi
ty
Liczba
realizacji
Koszt
całkowi
ty
KONSULTACJE
- Eurobarometr
(16 03 01)
Badania
0,300
2
0,600
2
0,600
- Konferencje
(16 03 02)
Organizacja konferencji
0,025
5
0,125
5
0,125
- Strony
internetowe (16
04 03)
Uruchomienie i
administrowanie stronami
internetowymi
0,075
2
0,150
2
0,150
KOSZT OGÓŁEM
8.2.
Wydatki administracyjne
8.2.1.
0,875
Liczba i rodzaj pracowników
Poniższa tabela zawiera dane dotyczące personelu niezbędnego dla utworzenia
czasowego zespołu zadaniowego, którego zadaniem będzie zapewnianie
monitorowania procesu konsultacji, analiza oraz przetwarzanie otrzymanych uwag w
celu przygotowania konkretnych wniosków dotyczących działań w zakresie pięciu
wyznaczonych obszarów prac. W skład zespołu zadaniowego wejdą urzędnicy
przypisani do DG COMM. Dwa stanowiska zostaną obsadzone dzięki przesunięciom
personelu uzgodnionym przez DG COMM (przede wszystkim przesunięcia już
zrealizowanych w ramach wewnętrznej reorganizacji i uwzględnione w nowym
schemacie organizacyjnym). Pozostałe trzy stanowiska zostaną utworzone z puli
stanowisk przyznanych DG COMM w ramach przydziału zasobów na 2006 r.
przeznaczonych na wzmocnienie reprezentacji, a wykorzystanych na działania
związane z białą księgą.
PL
19
PL
Personel, któremu powierzono zarządzanie
działaniami przy użyciu istniejących zasobów
(liczba stanowisk/pełnych etatów)
Rodzaj stanowiska
2006
Urzędnicy lub pracownicy czasowi (16
01 01)
A*/AD
5
5
RAZEM
8.2.2.
Opis zadań związanych z działaniem
Urzędnicy stopnia A, oddelegowani do DG COMM, utworzą grupę zadaniową,
której zadaniem będzie zarządzanie procesem konsultacji oraz sformułowanie
wniosków dotyczących konkretnych działań na podstawie uwag zebranych w
kontekście białej księgi.
8.2.3.
Źródła zasobów ludzkich (stosunek pracy)
Stanowiska obecnie przypisane do zarządzania programem, które zostaną
utrzymane lub przekształcone.
Stanowiska
wstępnie
przyznane
w
ramach
rocznej
politycznej/wstępnego projektu budżetu (APS/PDB) na rok
strategii
Stanowiska, o które zostanie złożony wniosek w ramach następnej procedury
APS/PDB
X
Przesunięcia stanowisk w ramach istniejących zasobów DG COMM(2
stanowiska) + przesunięcia 3 stanowisk w ramach zasobów na 2006 r.
Stanowiska wymagane na rok n, które nie zostały przewidziane w APS/PDB w
danym roku.
8.2.4.
Inne wydatki administracyjne uwzględnione w kwocie referencyjnej
(XX 01 04/05 – Wydatki na administracje i zarządzanie)
Nie dotyczy.
8.2.5.
Koszt finansowy zasobów ludzkich i powiązane koszty nieuwzględnione w kwocie
referencyjnej
mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)
2006
Rodzaj zasobów ludzkich
Urzędnicy i pracownicy czasowi (16 01 01)
Koszt zasobów ludzkich i koszty powiązane
(NIEUWZGLĘDNIONE w kwocie referencyjnej)
ogółem
PL
0,405
0,405
20
PL
Kalkulacja – urzędnicy i pracownicy czasowi
5 urzędników od kwietnia do grudnia 2006 r. (z uwzględnieniem okresu selekcji):
5 urzędników x 108 000 EUR/rok przez 9 miesięcy = 405 000 EUR
8.2.6.
Inne wydatki administracyjne nieuwzględnione w kwocie referencyjnej
mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)
2006
p.m.
16 01 02 11 05 – systemy informatyczne
2. Inne wydatki na zarządzanie ogółem (16 01 02 11)
RAZEM
p.m.
p.m.
p.m.
p.m.
p.m.
3. Inne wydatki o charakterze administracyjnym
Ogółem wydatki administracyjne inne niż wydatki na zasoby
ludzkie i powiązane koszty (nieuwzględnione w kwocie
referencyjnej)
PL
21
PL
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)