Wykład 2 . Bezpieczeństwo rynku usług finansowych System finansowy można postrzegać przez pryzmat „sektora usług finansowych" , który składa się z firm świadczących usługi finansowe . Wśród typowych firm świadczących usługi finansowe, które można bardziej tradycyjnie nazwać pośrednikami finansowymi, znajdują się banki, spółdzielnie kredytowe, zakłady ubezpieczeń, fundusze inwestycyjne, fundusze emerytalne, firmy inwestycyjne, fundusze hedgingowe, firmy venture capital, a także pośrednicy kredytowi, doradcy finansowi i agencje finansowe. Część tych instytucji występuje w roli pośrednika kreującego daną usługę, część zaś jedynie w charakterze pośrednika sprzedającego daną usługę. Z perspektywy Unii Europejskiej trzy główne sektory, które objęto zharmonizowanymi regulacjami, to: bankowość, ubezpieczenia oraz inwestycje i papiery wartościowe.
Spółdzielnie kredytowe mogą mieć charakter otwarty bądź zamknięty. Przykładem spółdzielni otwartej są funkcjonujące w Polsce banki spółdzielcze, a przykładem spółdzielni zamkniętej - spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe (SKOK). SKOK nie podlega w Polsce nadzorowi finansowemu.
Przez pojęcie firmy inwestycyjnej rozumie się podmiot pośredniczący w zakupie instrumentów finansowych i/lub zarządzający aktywami klienta na zlecenie. Określenie to będzie stosowane zamiennie z określeniem podmioty maklerskie.
Mianem pośrednika kredytowego określa się firmę, która pośredniczy pomiędzy bankiem a klientem w określeniu warunków transakcji i zawarciu umowy kredytowej. Firma taka może współpracować z jednym bankiem bądź z wieloma. W przypadku współpracy z więcej niż jednym bankiem można mówić o brokerach kredytowych. W Polsce instytucje te nie podlegają nadzorowi finansowemu.
Jako doradcę finansowego (bądź firmę doradztwa finansowego) określa się instytucję, która pośredniczy w lokowaniu środków klienta w jednostkach funduszy inwestycyjnych, na lokatach bankowych, w produktach ubezpieczeniowych i innych, pomagając jednocześnie wybrać strukturę aktywów. Podobnie jak w przypadku pośredników kredytowych, można tu mówić o brokerach. Niektóre instytucje zajmują się jednocześnie pośrednictwem kredytowym. Instytucje zajmujące się taką działalnością w Polsce nie podlegają nadzorowi finansowemu.
Agencją finansową jest instytucja, która pośredniczy w opłacaniu rachunków, np. w kasach supermarketów. Jej działalność obejmuje płatności klientów masowych. W Polsce instytucje te nie podlegają nadzorowi finansowemu.
Bezpieczeństwo rynku usług finansowych Rynek usług finansowych jest częścią rynkowego systemu finansowego, który obejmuje: instrumenty finansowe, rynki finansowe, instytucje finansowe i zasady, na jakich działają wyżej wymienione ogniwa. Należy wskazać, że usługi finansowe mają w większości charakter zindywidualizowany, dotyczą rynku pieniężnego i kapitałowego, mogą być krajowe i międzynarodowe, a także mogą dotyczyć transakcji zarówno kasowych, jak i terminowych.
(…)
… się z inwestowaniem bądź pozyskiwaniem środków pieniężnych, a także z zapewnieniem odpowiedniego przepływu środków pieniężnych pomiędzy uczestnikami rynku. Może nią być np. depozyt, kredyt, umowa ubezpieczenia, jednostka funduszu inwestycyjnego, polecenie przelewu bądź produkt zintegrowany. Usługa ta może być sprzedawana klientom zarówno przez instytucję kreującą dany produkt (np. firmę zarządzającą funduszem…
… tej funkcji skupiają się w gestii specjalnych instytucji, tworzących sieć bezpieczeństwa finansowego. W większości krajów sieć bezpieczeństwa finansowego tworzą:
bank centralny - w funkcji pożyczkodawcy ostatniej instancji,
instytucje nadzoru nad sektorem finansowym,
systemy gwarantowania depozytów.
rząd, który jest dysponentem publicznych funduszy w przypadku potrzeby nadzwyczajnego wsparcia finansowego (jednak zaangażowanie rządu nie przyjmuje postaci sformalizowanej).
Bank centralny w roli LoLR jako element sieci bezpieczeństwa finansowego
Pierwszym elementem sieci bezpieczeństwa finansowego jest bank centralny pełniący funkcję pożyczkodawcy ostatniej instancji (lender of last resort - LoLR). Funkcja ta polega na udzielaniu bankom doświadczającym kłopotów finansowych finansowego wsparcia. Potrzeba istnienia pożyczkodawcy ostatniej instancji tłumaczona jest tym, że banki jako instytucje zaufania publicznego, narażone są w przypadku utraty zaufania na masowe wycofywanie depozytów (bank run), co może skutkować rozprzestrzenianiem się problemu na inne banki. Aby zmniejszyć to ryzyko konieczne było właśnie stworzenie systemu udzielania pożyczek płynnościowych bankom, które utraciły płynność. Pomoc taka jest dla banków…
… depozytów z jednego banku może na zasadzie efektu domina przenieść się na inne banki, powodując zagrożenie systemowe. Deponenci są mniej skłonni do masowego wycofywania depozytów, jeśli wiedzą, że ich oszczędności są prawnie gwarantowane.
Warto zaznaczyć, że alternatywą dla systemów gwarancyjnych określanych jako systemy explicit, czyli posiadających z góry określone procedury działania, jest brak…
… w przypadku lokaty z funduszem
Lokata z funduszem to produkt złożony z 2 części: depozytu oraz jednostek funduszu inwestycyjnego. Określona część złożonych w banku środków jest lokowana w jednostki uczestnictwa (od 50 do 75%). Im większa część jest ulokowana w funduszu, tym większe ryzyko podmiotu nabywającego taki produkt.
Klient, decydując się na otwarcie lokaty z funduszem, podejmuje ryzyko nierównej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)