Behawioryzm - omówienie (sem. I)

M. Barabas, Teoretyczne podstawy wychowania, BEHAWIORYZM Behawioryzm: przedstawiciele : skinner, pawłow, thorndike, tolman pojęcie wychowania: skrajny behawioryzm-bezpośrednie oddziaływania wychowawcy na wychowanka polegające na jawnym kierowaniu jego rozwojem bez uwzględniania jego aktywności i samodzielności. umiarkowany behawioryzm-manipulowanie wzmocnieniami pozytywnymi i negatywnymi w celu zmiany zachowania wychowanków oraz ich modyfikacji; w znacznej częsci preferuje się wzmocnienia pozytywne. cele wychowania: -badanie zewnętrznych zachowań człowieka. -dążenie do zmiany tego zachowania, -kształtowanie człowieka kolektywnego a jednocześnie uległego i podporządkowanego totalitarnej władzy. ideał wychowania: ukształtowanie człowieka podatnego na wzmocnienia pozytywne i negatywne, manipulowanego przez zewnętrzne środowisko nauczyciel : -stosuje wzmocnienia pozyt i negat. -jest dykatatorem, narzuca swój tok myślenia -podaje metody i sposoby rozwiązywania problemów -uczniowe traktowani są jako bierni słuchacze -jest autorytetem i chce nim być;centralna postać -brak kontaktu emocjonalnego z uczniami. środowisko: zbiór bodzców, które sterują zachowaniem człowieka metody wychowania: -wprowadzenie wzmocnien pozyt i negat. -inżynieria behawiorystyczna;technologia zachowania: desynsybilacja, technologia awersyjna sposoby poznawania człowieka: -obserwacja (np w laboratoriach) -eksperyment pedagogiczny portret człowieka : zewnątrzsterowny, jednowymiarowy, kierowany przez środowisko zewnętrzne, sterowany wzmocnieniami, uległy, marionetka ... zobacz całą notatkę