To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ANTROPOLOGIA FILOZOFICZNA MAXA SCHELERA (1874 - 1928)
- przedstawienie filozofii współczesnej jako antropologii, odwołuje się do fenomenologii Husserla.
Scheler - zaniepokojony sytuacją człowieka. Jesteśmy pierwszą epoką w której człowiek staje się problematyczny - nie wie kim jest. Problem człowieka się zautonomizował. Człowiek czuje się pozbawiony ugruntowania. Musimy tworzyć siebie sami. Zanika współcześnie wiara w to, że przyrodnicze wyjaśnienie człowieka zbiegnie się z filozoficznym (czy psychicznym).
Antropologia filozoficzna stwierdza, że każda odpowiedź w tej sprawie jest niezadowalająca. Antagonizm różnych idei filozoficznych. Scheler twierdzi, że na przykładzie człowieka można studiować naturę wszechświata. Antropologia filozoficzna wnosi tę odpowiedź, co do różnych typów filozofowania. Przesłanka antropologii filozoficznej - człowiek jest centralnym problemem filozofii, jest reakcją na idealizm i realizm. Celem antropologii filozoficznej jest ujęcie człowieka całościowo (do tej pory np. problem ciała nigdy nie był rozważany przez filozofię). Antropologia zakłada, że istnieje jakaś struktura człowieka. Sytuuje człowieka w hierarchii istot żywych. Spotkała się z dużym odzewem, szczególnie w Niemczech. Jako sprzeciw wobec filozoficznych abstrakcji. Współpraca nauki z filozofią była obietnicą stworzenia koncepcji człowieka.
Antropologia filozoficzna - to podstawowa nauka o istocie i istotowej budowie człowieka (przez istotę - związek z fenomenologią). Do tej pory uprawiana była antropologia przyrodnicza, teleologiczna, ale nie filozoficzna. 4 znaczenia:
1. To, co dany myśliciel powiedział o człowieku (np. antropologia Platona).
2. Dyscyplina filozoficzna, jedna z wielu.
3. (znaczenie Schelera) - dyscyplina fundamentalna.
4. Globalna tematyka filozofii (Freiierbach).
5 podstawowych przekonań antropologii (wg Shelera):
1. Antropologowie są przekonani, że jest to dyscyplina opisująca całą rzeczywistość.
2. Człowiek jest nie tylko poznający (jak u Kanta), ale i żyjący.
3. Ujęcie człowieka w samodzielności od innych sfer bytu.
4. Bada się konkretnego człowieka (jako jednostkę).
5. Chęć wykorzystania poznania naukowego.
Antropologia oddziaływała bardzo na teologię chrześcijańską.
Program antropologii filozoficznej - znaleźć istotę człowieka. Nie można z góry zakładać, że człowiek wyłonił się ze sfery zwierząt. Należy spoglądać na człowieka ze zdziwieniem, z dystansem.
Antynomia antropologii filozoficznej - trudno zbudować antropologię filozoficzną o rdzennie filozoficznym punkcie wyjścia i jednocześnie uwzględniać empirię. Niektórzy zbliżali się w tym do egzystencjalizmu.
(…)
…, które jest tylko działaniem teoretycznym (sprzeciw wobec prymatu rozumu teoretycznego nad praktycznym). Akty moralne są potrzebne, aby duch porzucił byt. Konieczną jest miłość duchowej osoby do bytu i samoopanowanie. To, czy człowiek dojdzie do poznania zależy od jego wzlotu.
Konsekwencje:
Próba powrotu do filozofii analitycznej, powrót do kontemplacji, wiedzy ejdetycznej (ale jak oceniać rezultaty wzglądu ejdetycznego…
… ważnym znaczeniu, która rozwiązywałaby kwestie metafizyczne, ale nie środkami religijnymi. Scheler wiąże fenomenologię z Kantem i scholastyką: odróżnienie egzystencji od esencji. Przejmuje od Husserla termin „ogląd istoty”. Dokonuje się on za pomocą aktu wglądu w istotę. Istota to to, czym jest fenomen po ujęciu w nawias determinacji „tu - teraz”. Wiedza o istotach: aprioryczna, ale nie wrodzona…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)