To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Antagonizm jonów
Antagonizm jonów- zjawisko osłabienia określonych właściwości fizjologicznych pewnych jonów przez obecność innych. Roztwory pojedynczych soli wpływają zwykle szkodliwie na rośliny, dodatek innej soli może zmniejszyć toksyczne działanie soli pojedynczej. Roztwór zawierający różne sole w takiej proporcji , przy której nie jest on toksyczny, nazywamy roztworem zrównoważonym. Jony potasowe zwiększają hydratację i przepuszczalność cytoplazmy. Wprowadzenie jonów Ca2+ do środowiska, wypiera z cytoplazmy część jonów K+ i przywraca właściwą równowagę. Podobny antagonizm występuje między parami Na+ i Mg2+ ; NH4+ i Ca2+. Do zjawisk antagonistycznych można zaliczyć wpływ wywierany przez jeden jon na pobieranie innych jonów, np. zwiększona ilość potasu obniża zawartość wapnia w liściach, nadmiar wapnia zmniejsza zdolność wykrywania magnezu. Jony Al3+ hamują pobieranie Cu2+.
Obieg azotu w przyrodzie.
Duża ilość azotu znajduje się w atmosferze ziemskiej w postaci wolnej N2 , jest ona jednak niedostępna dla zwierząt i większości roślin. Zdolność wiązania azotu cząsteczkowego mają niektóre bakterie żyjące w glebie wolno albo w symbiozie z roślinami motylkowatymi. Również zakłady przemysłowe wiążą w procesach technologicznych wielkie ilości azotu, który w postaci nawozów znajduje powszechne zastosowanie w rolnictwie . Azot roślin, głównie w postaci białek i aminokwasów, jest wykorzystywany przez zwierzęta roślinożerne. Azot wszystkich żywych organizmów, zarówno roślinnych jak i zwierzęcych zostaje po ich śmierci przekształcony przez reducentów ( bakterie gnilne) na amoniak. Jest on albo pobierany przez rośliny, albo pobierany przez rośliny, albo ulega utlenieniu przy udziale bakterii nitryfikacyjnych na azotany i w tej dopiero postaci jest pobierany przez rośliny. Część azotanów rozkładają do wolnego azotu bakterie denitryfikacyjne i w ten sposób zamyka się cykl krążenia azotu.
Gospodarka azotowa roślin - przyswajalne formy azotu nieorganicznego, przemiany w organiźmie.
Rośliny nie mogą bezpośrednio korzystać z azotu atmosferycznego, chociaż jego zawartość w powietrzu sięga około 78%. Głównymi formami dostępnymi dla roślin są NO3- i NH4+.Z energetycznego punktu widzenia jony NH4+ są korzystniejszym źródłem azotu, ponieważ azotan wymaga kosztownej energetycznie redukcji przed wbudowaniem do amoniaku.
Źródła azotu:
Organiczne: białka, kwasy nukleinowe, próchnica, mocznik, aminy, amidy, aminokwasy;
Nieorganiczne: sole amonowe i azotanowe;
Azot atmosferyczny (cząsteczkowy).
Asymilacyjna redukcja azotanów:
Pobrane jony amonowe są bezpośrednio wykorzystywane do syntezy związków organicznych, natomiast jony azotanowe po wniknięciu do rośliny ulegają najpierw redukcji do amoniaku. Jest to redukcja NO
(…)
… tj. pirogronian.
Amoniak może być także wykorzystywany bezpośrednio do syntezy glutaminy. Przyłączenie amoniaku do glutaminy zachodzi przy udziale syntetazy glutaminianowej: Glutaminian + NH3 + ATP -> glutamina + ADP + P
Transaminacja - polega na przeniesieniu grupy aminowej z aminokwasu na określony ketokwas. Stwierdzono, że grupy aminowe przynajmniej takich aminokwasów jak waliny, leucyny, izoleucyny, fenyloalaniny, tyrozyny, asparaginianu, alaniny i seryny, pochodzą bezpośrednio z grupy aminowej glutaminianu. Oznaczałoby to, że glutaminian pełni funkcje pośrednika pomiędzy azotem nieorganicznym a azotem zawartym w aminokwasach. Enzymem uczestniczącym w procesie transamincji jest aminotransferaza asparaginianowa, katalizuje głównie reakcję:
Glutaminian + szczawiooctan -> α - ketoglutaran + asparaginian
Inna aminotransferaza, otrzymywana z siewek fasoli, katalizuje transaminację aminokwasów aromatycznych z wytworzeniem pirogronianu.
Dawcą grup aminowych w procesach transaminacji może być także glutamina, która ponadto jest dawcą azotu w syntezie innych związków azotowych. …
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)