Angielski system zagospodarowania przestrzennego

Nasza ocena:

3
Pobrań: 42
Wyświetleń: 630
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Angielski system zagospodarowania przestrzennego - strona 1 Angielski system zagospodarowania przestrzennego - strona 2 Angielski system zagospodarowania przestrzennego - strona 3

Fragment notatki:

Angielski system zagospodarowania przestrzennego
Ogólny zarys:
- poziom rządowy ( parlament, rząd, premier)
- poziom regionalny ( słabo zarysowany, bardziej powołany dla realizacji polityki regionalnej)
- poziom lokalny:
hrabstwa ( trochę większe od naszych powiatów)
dystrykty jednostki unitarne ( łączą kompetencje hrabstw i dystryktów, chyba lokalizowane na terenach silnie zurbanizowanych)
Źródła prawa przestrzennego:
- ustawa o planowaniu miast i obszarów wiejskich
- akty wykonawcze
Instytucja pozwolenia planistycznego. Wymagana jest ona dla zabudowy terenu oraz zmian sposobu jego użytkowania. Wydawane przez władze samorządowe najniższego szczebla: dystrykty oraz jednostki samorządowe wykonujące zadania zarówno dystryktów , jak i jednostki wyższego szczebla - hrabstwa.
Pozwolenie planistyczne. Nie są nimi objęte: przeróbki, remonty, nie zmieniające zewnętrznego wyglądu budynku, choć mogą one wymagać pozwolenia budowlanego. Nie musza być zgodne z planami, Są rozpatrywane w pełni merytorycznie, gdyż pan nie ma charakteru w pełni wiążącego. Jest to system „ prowadzony przez plan” a nie „ oparty na planie”.
Rodzaje planów:
HRABSTWA- plan strukturalny ( strategie przestrzenne dla obszarów hrabstw)
DYSTRYKTY- lokalne plany zagospodarowania
Jednostka unitarna sporządza jednolite plany ( obejmują zakresem oba plany powyższe)
Na wyższych szczeblach nie przewidziano tworzenia dokumentów stricte przestrzennych , a jedynie krajowe i regionalne wytyczne planistyczne. Poza Londynem , takie wytyczne regionalne są dokumentem rządowym ( w zawiązku z nieistnieniem samorządowych władz regionalnych)
Reforma w 2004 roku, zmieniła układ dokumentów planistycznych, zniosła plany strukturalne, wprowadziła regionalne strategie przestrzenne. Zastępuje jednolity lokalny plan zagospodarowania zestawem dokumentów planistycznych tzw. lokalnymi ramami zagospodarowanie przestrzennego. Zmiany te nie dotykają zasadniczych kompetencji i obowiązków władz lokalnych najniższego szczebla.
Obowiązkiem dystryktu jest sporządzenie- planu zagospodarowania dla całego obszaru jednostki samorządowej ( ogólna strategia i polityka rozwoju przestrzennego, konkretne propozycje rozwoju przestrzennego- dla wskazanych aspektów lub obszarów wyróżnionych), a także ustalenie obszarów chronionych przyrodniczo tzw. Green belts a także obszarów chronionych urbanistycznie.
Władzą planistyczną w systemie angielskim jest także minister. on wydaje dokumenty planowania o charakterze krajowym i regionalnym. Ma prawo ingerencji w planowanie zagospodarowania przestrzennego oraz kontroli zagospodarowania na poziomie lokalnym- w trybie nadzorczym , władczym po przez możliwość wydawania pozwoleń planistycznych oraz aktów równoważnych z nimi, skutkujących tzw. domniemanym pozwoleniem.


(…)

…, inwestor może z dużym stopniem pewności stwierdzić na podstawie planu co i gdzie może zostać zbudowane, a w angielskim inwestor ma znaczny stopień pewność, ze jego zamiar zostanie w pełni oceniony merytorycznie
- w obu hierarchie dokumentów planistycznych
Szczegółowe aspekty porównania systemów planistycznych:
prawo własności a prawo zabudowy
władztwo planistyczne
integracja planowania przestrzennego
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz