To tylko jedna z 9 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Krytyka neoklasycznej teorii przedsiębiorstwa
koncepcji celów maksymalizacji zysku, wielkości krańcowych, optymalizacji i racjonalności.
Pojęcie przedsiębiorstwa jako koalicji wg modelu behawiorystycznego (H.A. Simon, J.G. March, R.M. Cyest)
Potencjalne cele przedsiębiorstwa, tzw. gradacja celów
Koncepcja wyboru zadowalającego minimum (wystarczającego)
Sens ekonomiczny luzu organizacyjnego
Koncepcja „homo satisfacendus” wh H. Simona
Pojęcie przedsiębiorstwa wg modelu menedżerskiego
Maksymalizacja menedżerskiej funkcji użyteczności
Alternatywne cele produkcji a wielkość produkcji
Wpływ teorii behawioralnej przedsiębiorstwa na koncepcje: ograniczonej racjonalności, efektywności i nieefektywności oraz ewolucyjną teorię firmy.
Literatura obowiązkowa:
B. Klimczak: Mikroekonomia 1998, 288-301
Z. Wiszniewski: Mikroekonomia współczesna 1997, 169-187
Literatura uzupełniająca:
Ekonomista:
Eugeniusz Sitek: Strategia rozwoju w ujęciu zasobowej teorii firmy. 1997, nr 5-6, 757-764
Witold Kwaśnicki: Ewolucyjny model rozwoju - perspektywy badawcze i dydaktyczne. 2000, nr 4, 541-549
KRYTYKA NEOKLASYCZNEJ TEORII PRZEDSIĘBIORSTWA
krytyka koncepcji celów
Neoklasyczna teoria przedsiębiorstwa działającego na rynku służy do wyjaśnienia, jak funkcjonuje rynek, tj. jak kształtują się ceny i podaż przy danym popycie.
Model przedsiębiorstwa neoklasycznego został opisany za pomocą funkcji produkcji i funkcji kosztów na podstawie następujących założeń:
Osobą decydującą o tym: co? ile? jak produkować? jest właściciel przedsiębiorstwa, który równocześnie nim zarządza. Jest to założenie o jedności własności i zarządzania.
Właściciel/menedżer przedsiębiorstwa reprezentuje typ homo oeconomicus, tj. człowieka dążącego racjonalnie do maksymalizacji własnych korzyści w związku z prowadzoną działalnością. Ze względów formalnych przyjmuje się, że celem przedsiębiorstwa jest maksymalizacja zysku ekonomicznego.
Wiedza i informacje potrzebne do podejmowania decyzji są pewne. Przedsiębiorca zna popyt na swój produkt i swoje koszty, potrafi również uczyć się na błędach, a więc włącza swoje doświadczenie o zachowaniach nabywców i konku
(…)
… wzrost przedsiębiorstw jest to wzrost produkcji i sprzedaży oraz kapitału przedsiębiorstw w długim okresie.
Przyjęcie przez Marrisa, że celem przedsiębiorstwa jest zrównoważony wzrost, stanowi podstawę do wnioskowania, że menedżerowie prowadzą ostrożną politykę inwestycyjną i rozważną politykę finansową. Wymaga to przeciwstawienia interesów właścicieli własnym interesom. Ostrożna polityka inwestycyjna…
…. Dość powszechnie twierdzi się np., że w realnym świecie przedsiębiorcy nie prowadzą kalkulacji przy użyciu wielkości krańcowych, a jeśli nawet to czynią, to jedynie w specyficznych, wyjątkowych sytuacjach. Ze względu na niepełną informację i inne czynniki reguła zrównywania utargu krańcowego z kosztem krańcowym nie znajduje zastosowania w praktyce. Krytycy teorii tradycyjnej powołują się często na niektóre…
… - przedsiębiorstwa zmieniają ceny dopiero wtedy, gdy następują znaczące zmiany kosztów przeciętnych. Ich zdaniem, przedsiębiorcy mają zazwyczaj raczej mgliste pojęcie o tym, jak wygląda krzywa popytu na ich produkty. Mogą jedynie obliczyć, ile wynosi przybliżony przeciętny koszt wytworzenia tych produktów przy normalnym (typowym) stopniu wykorzystania zdolności wytwórczych. Zamiast zrównywać utarg krańcowy…
… się dostosować, a więc przede wszystkim czołowi kierownicy (menedżerowie), najmniejsze zaś członkowie koalicji związani z nią najluźniej, np. konsumenci.
koncepcja homo satisfacientus według H. Simona
Źródłem tej teorii jest behawioryzm, który twierdzi, że świadomość człowieka, a więc także cele i intencje, są niedostępne poznaniu naukowemu. O człowieku wiemy tylko tyle, że zachowuje się w określony sposób, tj…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)