Akty kierownictwa wewnętrznego n ie regulują bezpośrednio sfery praw i obowiązków obywateli, nie mogą stanowić podstawy decyzji wobec osób fizycznych i prawnych. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie jest aktem prawnym obowiązującym mieszkańców i podmioty gospodarcze, a więc nie może być podstawą do wydania żadnej decyzji administracyjnej dotyczących zagospodarowania ani innych decyzji dotyczących zagospodarowania terenu, natomiast uznawany jest za akt kierownictwa wewnętrznego, wiążący swymi postanowieniami radę i wójta, burmistrza, którzy przez jego uchwalenie zobowiązują się do uwzględnienia jego zapisów przy sporządzeniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, które muszą zachować zgodność ze studium. Akt prawa miejscowego - Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego stanowi podstawę planowania przestrzennego w gminie. Jest aktem prawa miejscowego oznacza to, że ma charakter prawa powszechnie obowiązującego na obszarze gminy dla którego został sporządzony (w ramach danej jednostki terytorialnej) może być podstawą do wydania decyzji administracyjnej. Sporządzenie planu zasadniczo nie jest obligatoryjne. Dowolna jest wielkość obszaru dla którego ma być sporządzony plan. Obowiązkowo sporządza się go, jeżeli tak stanowią przepisy odrębne np. dla parku narodowego, a także dla obszarów rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m 2 , obszarów wymagających przeprowadzenia scaleń i podziału nieruchomości oraz obszarów przestrzeni publicznej.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)