Administracyjne stosunki prawa pracy - omówienie

Administracyjne stosunki prawa pracy
Wszystkim kryteriom stosunku pracy, określonym w art.22 k.p., odpowiadają stosunki prawne, w jakich pozostają ze swymi formacjami bądź urzędami żołnierze zawodowi, policjanci oraz funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, Służby Celnej. Praca w tych instytucjach, określana jako służba, jest podejmowana dobrowolnie i w celu zarobkowym. Wykonywana jest wyłącznie osobiście i w warunkach organizacyjnego podporządkowania podmiotowi zatrudniającemu. Podstawą nawiązania tych stosunków jest akt mianowania dokonywany za zgodą mianowanego. Mimo tych podobieństw do stosunku pracy, stosunki służbowe członków tych formacji mundurowych nie są uznawane za stosunki pracy i nie podlegają przepisom prawa pracy. Istnieją bardzo istotne różnice wyrażające się w tym, że obowiązki żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy są wykonywane w warunkach pełnej zależności od zwierzchników, daleko silniejszej od podporządkowania pracowniczego. Instrumentem realizacji tej zależności, nazywanej często dyspozycyjnością, jest rozkaz, wiążący znacznie mocniej i pod surowszymi rygorami niż polecenie przełożonego w stosunku pracy. Dla podkreślenia tej różnicy wykonywanie tych obowiązków nazywa się służbą. Ponadto w warunkach stanów nadzwyczajnych, stosunki służbowe zawodowych żołnierzy i funkcjonariuszy mundurowych nabierają cech przymusowości. Z tych wszystkich powodów są one traktowane jako stosunki o charakterze publicznoprawnym (administracyjnym), podlegające odrębnym pragmatykom służbowym, przynależnym do prawa administracyjnego.
Niezmiernie istotną grupą stosunków, które zalicza się do przedmiotu prawa pracy, są stosunki organizatorskie, związane z prowadzeniem przez państwo i inne podmioty polityki w dziedzinie zatrudnienia i nadzoru nad warunkami pracy. Szczególnie ważna jest działalność urzędów pracy wchodząca w zakres tzw. pośrednictwa pracy. Stosunki organizatorskie różnią się istotnie od stosunków pracy, które mają charakter zobowiązaniowy. Uczestnikami stosunków występujących w trakcie administrowania pracą są podmioty nie pozostające wobec siebie w pozycji wierzyciel - dłużnik. Działalność organizatorska w dziedzinie zatrudnienia i spraw socjalnych wykonywana jest za pomocą metod administracyjno-prawnych. Główną rolę odgrywają organy wyposażone w określone kompetencje władcze (moc wydawania wiążących decyzji, nakazów, stosowania sankcji karno-administracyjnych…). Stosunki zachodzące pomiędzy organami wykonującymi administrację pracy w podanym znaczeniu a podmiotami, do których adresowane są żądania wspomnianych organów, określa się nazwą administracyjnych stosunków prawa pracy.
... zobacz całą notatkę