To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ADMINISTRACJA NA ZIEMIACH POLSKICH W OKRESIE OKUPACJI 1.09.1939 r. - atak III Rzeszy na Polskę
17.09.1939 r. - atak ZSRR na Polskę
W końcu września 1939 r. ustalił się przebieg linii demarkacyjnej Rzeczypospolitej i jej podział między agresorów. Chociaż terytorium państwa polskiego znalazło się pod obcą okupacją, ono samo nie upadło. Władze polskie zdołały opuścić obszar okupowanego państwa i - zgodnie z regułami zawartymi w konstytucji kwietniowej - zostały ustalone nowe władze na uchodźtwie. Na terytorium okupowanym rozwijał się ponadto ruch oporu. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego państwo polskie trwało więc nadal.
W wyniku umowy paryskiej między prezydentem Władysławem Raczkiewiczem i premierem Władysławem Sikorskim ograniczeniu uległa władza prezydenta na rzecz premiera (art. 13 umowy wyliczał jego prerogatywy). Ponadto Sikorski został mianowany naczelnym wodzem. Prezydent na początku listopada rozwiązał Sejm i Senat, co stwarzało mu pełną możliwość wykonywania władzy ustawodawczej (wydawanie dekretów z mocą ustawy). Natomiast na początku grudnia 1939 r. powołał Radę Narodową Rzeczypospolitej Polskiej , która miała być namiastką parlamentu oraz doradczym organem prezydenta. Rada w swojej praktyce zmierzała do tego, aby kontrolować rząd. Ponadto miała opracować zasady przyszłego ustroju Polski po zakończeniu wojny.
Skład Rady:
powoływany przez prezydenta na wniosek premiera,
wchodzili przedstawiciele 4 głównych partii politycznych:
Stronnictwa Narodowego,
Stronnictwa Ludowego,
Polskiej Partii Socjalistycznej,
Stronnictwa Pracy.
Pominięto osoby należące przed wybuchem wojny do obozu sanacyjnego,
liczyła początkowo tylko 15 osób. Później prezydent dokonał dalszych nominacji - skład Rady wzrósł do 22 osób,
intencją była reprezentacyjność Rady - w jej skład weszły również osoby bezpartyjne, przedstawiciele mniejszości narodowej, osoby o wysokiej moralności,
na czele Rady stał Ignacy Paderewski; zastępcą był Stanisław Mikołajczyk. Po śmierci Paderewskiego przewodniczącym został Stanisław Grabski ze Stronnictwa Narodowego,
różne losy Rady:
wrzesień 1941 r. - Raczkiewicz rozwiązał Radę,
3.02.1942 r. - nowy skład Rady i rozszerzenie go,
nie liczenie się za bardzo z Radą w londyńskim okresie istnienia rządu,
marzec 1945 r. - ostateczne rozwiązanie Rady.
RZĄD Działał na początku w Paryżu. Skupiał się na polityce zagranicznej i koncentrował się na tworzeniu i rozwijaniu polskich sił zbrojnych (tych, które powstawały i walczyły poza terytorium państwa polskiego u boku wojsk sprzymierzonych). Inne działania rządowe były dostosowane do faktu, że rząd był na emigracji - liczba ministrów uległa ograniczeniu. Ponadto istniała spora liczba ministrów bez teki, którzy reprezentowali różne opcje polityczne.
(…)
… osób).
Na początku lipca 1944 r. postał Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (PKWN). Natomiast 3.05.1944 r. Delegat Rządu powołał Krajową Radę Ministrów. Kiedy 1.08.1944 r. wybuchło powstanie warszawskie KRM, która była ekspozyturą rządu na uchodźtwie, zaczęła działać jawnie. Po upadku powstania skład Rady został aresztowany przez władze radzieckie. …
… się z 13 ministrów, w tym 11 resortowych. Wpływ na obsadę stanowisk miały również władze brytyjskie. Pozycja Mikołajczyka jako premiera była bardzo silna - panował on niepodzielnie nad polityką swojego rządu.
POLSKIE PAŃSTWO PODZIEMNE
Jest to określenie nadane państwu polskiemu w czasach okupacji.
Polskie państwo podziemne powstawało etapami - początki sięgają już pierwszych dni okupacji. Powstaniu struktur podziemnych towarzyszyła nie tylko walka wojskowa, ale też spory polityczne jak działać w chwili bieżącej oraz w przyszłości. Pojawił się poza tym problem dotyczący tego, który czynnik powinien mieć przewagę - czynnik emigracyjny czy czynnik krajowy. Ponadto na struktury polskiego państwa podziemnego oddziaływały służby wojskowe oraz partie polityczne działające w podziemiu. PODZIEMNE ORGANY…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)