To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZASADY KONSTRUKCJI SYSTEMU PRAWA: ZUPEŁNOŚĆ SYSTEMU PRAWA I LUKI W PRAWIE
Pojęcie zupełności systemu prawa odnosić można do sfery stosowania prawa i do sfery wykładni. Zupełność systemu prawa w sferze stosowania prawa oznacza, że dla każdego stanu faktycznego podmiot stosujący prawo musi znaleźć normę. W sferze wykładni oznacza, że dla każdego stanu faktycznego przepisy przewidują pozytywne lub negatywne skutki prawne. Skutki pozytywne można zdefiniować jako wynikające z normy bezpośredniej uprawnienia lub obowiązki. Brak skutków pozytywnych określa się mianem skutków negatywnych. Organ dokonujący wykładni musi w takiej sytuacji doprowadzić do określenia skutków pozytywnych, tj. musi stworzyć normę pośrednią dla danej sytuacji.
System zupełny powinien być wolny od luk. Istnieją jednak sytuacje, których ustawodawca nie przewidział, i dla którym nie ma normy prawnej, mamy wówczas do czynienia z luką prawną.
Rodzaje luk:
Luka extra legem - mamy z nią do czynienia, gdy stan faktyczny nie jest regulowany bezpośrednio przez żadną normę. Luka contra legem - mamy z nią do czynienia gdy norma bezpośrednia istnieje, ale podmiot stosujący prawo ujemnie ocenia pozytywne konsekwencje zawarte w normie.
Luka intra legem - mamy z nią do czynienia gdy regulacja jest zbyt mało konkretna, przepis prawa jest niejasny, mało precyzyjny.
Luka techniczna - mamy z nią do czynienia gdy bezpośrednia norma istnieje, obowiązuje, ale brakuje jakiegoś elementu, bez którego wydanie rozstrzygnięcia jest niemożliwe.
Swoista luka w prawie - dotyczy sytuacji gdy brak jest normy, która zgodnie z inna normą obowiązującą powinna była zostać ustanowiona. Normy pośrednie tworzone w celu uzupełnienia luk extra legem, powstają w wyniku zastosowania reguł, tzw. wnioskowań.
A./ Wnioskowanie per analogiam - przez analogię, to wnioskowanie na podstawie podobieństwa stanów faktycznych:
Analogia z ustawy. Występuje gdy do jakiegoś stanu faktycznego nieuregulowanego normą bezpośrednią stosuje się normy prawne odnoszące się bezpośrednio do innego stanu (ważne jest podobieństwo obu stanów faktycznych). Z podobieństwa obydwu stanów wnioskuje się o podobieństwie skutków prawnych.
Analogia z prawa. Wnioskowanie to stosujemy gdy dany stan faktyczny, który ma być rozstrzygnięty, nie jest podobny do żadnego uregulowanego problemu. W tym przypadku norma pośrednia będzie konstruowana na podstawie ogólnych zasad prawnych.
B./Wnioskowanie a contario - z przeciwieństwa. Prowadzi do wniosków odwrotnych w porównaniu z wnioskowanie z analogii. Jeśli pewien stan rzeczy spełnia określone przesłanki to pociąga za sobą określone konsekwencje prawne, Jeśli natomiast dany stan rzeczy nie spełnia takich przesłanek, to takich konsekwencji nie pociąga za sobą.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)