To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZUPEŁNOŚĆ SYSTEMU PRAWA. RODZAJE ZUPEŁNOŚCI
System prawa powinien być traktowany jako zupełny - wolny od luk w prawie.
Zupełność
- należy do zasadniczych cech prawa traktowanego jako system
- może być rozumiana jako dyrektywa skierowana zarówno do organów stanowiących prawo, jak i organów stosujących prawo
W sferze stanowienia prawa: oznacza dyrektywę skierowaną do prawodawcy, w myśl której prawo winno być stanowione w taki sposób, aby w systemie prawa nie występowały luki w prawie
- mogą to być jednak luki różnego rodzaju
- szczególnie ważne jest wydawanie, w określonym w ustawie czasie, aktów wykonawczych, które są konieczne do stosowania ustaw
- „swoista luka w prawie” - brak aktów wykonawczych do ustawy, które to akty miały być wydane, a wydane nie zostały, uniemożliwia stosowanie niektórych przepisów ustawy. W sferze stosowania prawa: nakaz rozstrzygania przez organ stosujący prawo każdej należycie wniesionej sprawy, która wymaga rozstrzygnięcia na gruncie obowiązującego prawa.
- podmiot stosujący prawo ma obowiązek znaleźć normę prawną pozwalającą na rozstrzygnięcia każdej sprawy, która winna być rozstrzygnięta na gruncie systemu prawa
- organ stosujący prawo nie może odmówić rozstrzygnięcia danej sprawy, zasłaniając się brakiem normy prawnej. Zupełność kwalifikacyjna - system prawa jest zupełny w takim sensie, że na podstawie norm prawnych konstruowanych bezpośrednio na gruncie przepisów prawa należących do danego systemu prawa, można określić pozytywne lub negatywne skutki prawne, które należy wiązać z danym stanem faktycznym
Skutki pozytywne - obowiązki lub uprawnienia określone w normie prawnej bezpośredniej
Skutki negatywne - gdy nie znajdujemy obowiązującej normy prawnej bezpośredniej, która wiązałaby z danym stanem faktycznym określone obowiązki lub uprawnienia. Brak skutków pozytywnych. To dyrektywa do organu stosującego prawo. Jeżeli stwierdzi on brak w systemie prawnym normy bezpośredniej dla tego stanu faktycznego, to powinien doprowadzić jednak do sformułowania skutków pozytywnych. Czyni to wprowadzając normę pośrednią - jest dedukowana z norm bezpośrednich przy pomocy ogólnie przyjętych reguł wnioskowań prawniczych. Jest normą indywidualną i konkretną. Zupełność obowiązywania - system jest zupełny w tym sensie, jeżeli o każdym jego elemencie możemy powiedzieć czy taka norma prawna obowiązuje, czy nie obowiązuje. System prawa jest zupełny, jeżeli o każdym jego elemencie da się w sposób rozstrzygający powiedzieć czy należy bądź nie należy do danego systemu prawa.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)