"Edward Jones i Keith Davis, kontynuując pracę Heidera zastanawiali się dlaczego tak się dzieje. Chcieli odpowiedzieć na pytanie jakie czynniki mają wpływ na to, iż odbiera się zachowanie jednostki jako wynikające z jej cech osobowościowych bądź spowodowane okolicznościami zewnętrznymi. Ich teoria to dwuetapowy model atrybucji. W etapie 1, po wystąpieniu krzywdzącego zachowania, ocenia się je jako zamierzone lub nie. "
"Różnice w ocenie odpowiedzialności osoby postępującej niewłaściwie mogą być przyczyną najbardziej destrukcyjnych i pełnych gniewu konfliktów. Można wymienić cztery możliwe kombinacje ocen odpowiedzialności krzywdziciela dokonanych przez niego samego oraz osobę pokrzywdzoną. Kombinacje te zostały przedstawione na Rysunku numer 2.
W pierwszym przypadku obie strony zgadzają się, że krzywdzący nie jest odpowiedzialny za swoje zachowanie. Nie nastąpi wtedy eskalacja konfliktu, gdyż skrzywdzony najprawdopodobniej wybaczy niewłaściwe zachowanie."
Złość i odwet w konflikcie: znaczenie atrybucji
Aleksandra Chodzyńska
Joanna Krzesiwo
Alicja Migacz
Spis treści
Wstęp………………………………………………………………….….3
Atrybucja: tłumaczenie zachowania przyczyn innych osób……………..4
Emocjonalne i behawioralne konsekwencje atrybucji..………………….7
Wnioski dotyczące dynamiki konfliktów………………………………...9
Wnioski dotyczące zarządzania konfliktami oraz opracowywania metod interwencji……………………………………………………………….14
Bibliografia…………………………………………………………...…17
Wstęp
Konflikt jest to: „(…) wypowiedziana walka pomiędzy co najmniej dwiema wzajemnie zależnymi stornami, które spostrzegają niezgodność celów, brak wspólnych korzyści i uznają, że druga strona stwarza przeszkody w osiągnięciu celu” [Adler, 2007, s. 371]. Najważniejszą jego cechą jest to, iż jest on oparty na interakcji. Może przybierać wiele różnych form, co wiąże się z różnymi problemami jakie powoduje oraz różnymi sposobami rozwiązywania go. Jakie czynniki decydują jednak o tym, że konflikt rzeczywiście wystąpi? Teoria atrybucji mówi, że wpływ mogą mieć przekonania osób uwikłanych w konflikt dotyczące powodów postępowania drugiej osoby oraz to, jak interpretuje się całą sytuację. „Interpretacje i poglądy stron stanowią więc w konflikcie element kluczowy” [Stewart, 2005, s. 468]. Na to, jak odbiera się konflikt, wpływ ma wiele czynników: stopień zaangażowania w relację, satysfakcja w relacji, wcześniejsze doświadczenia, założenia dotyczące ludzkich zachowań, oczekiwania oraz wiedza o innych ludziach [Adler, 2007, s.76-77]. Teoria atrybucji odnosi się do sposobu w jaki formułujemy wnioski i przypisujemy im różne intencje uwzględniając wcześniej wymienione czynniki oraz podkreśla wagę emocji, będących skutkiem odbieranych przyczyn zachowania drugiej osoby. Atrybucja jest więc procesem wyciągania wniosków na temat przyczyn czyjegoś zachowania, który ma służyć właściwej, przystosowawczej reakcji.
Atrybucja: tłumaczenie zachowania przyczyn innych osób
Fritz Heider, uznawany za pierwszego teoretyka, który zajmował się badaniem atrybucji uważał, że ludzie, próbując zrozumieć zachowanie innych rozstrzygają, czy wynika ono z usposobienia danej osoby i jej dyspozycji (atrybucja wewnętrzna), czy też z okoliczności zewnętrznych czyli z sytuacji, w jakiej ona się znalazła (atrybucja zewnętrzna). Założył, że zachowanie jest łączną konsekwencją czynników atrybucji wewnętrznej i atrybucji zewnętrznej. Oddziałują one na działania ludzi dodając się do siebie. Im większa każda z nich, tym większa szansa na pojawienie się okreś
(…)
… porozumiewania się, Dom wydawniczy Rebis, Poznań 2007, s. 76-77, 367-404
Deutsch M., Coleman T., Rozwiązywanie konfliktów: teoria i praktyka, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2005, s. 236-251
Frosterling F., Atrybucja. Teorie badania i zastosowanie, Wyd. GWP, Gdańsk 2005, s. 207
Stewart J., Mosty zamiast murów, Podręcznik komunikacji interpersonalnej, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2005, s. 462-473…
… do członków społeczności do której się należy i osób będących poza nią. Tym pierwszym przypisuje się zewnętrzne okoliczności jako przyczynę zachowań, a u osób niebędących członkami grupy przypisuje się wewnętrzne przyczyny. Inne błędy, które mogą wystąpić to egotyzm atrybucyjny, który działa w służbie motywu autowaloryzacji, mającego na celu obronę i podwyższenie poczucia własnej wartości. Jest to tendencja do wyjaśniania własnych zachowań w pochlebny dla siebie sposób. Pozytywne zachowania tłumaczy się czynnikami wewnętrznymi, podczas gdy negatywne działania jest się bardziej skłonnym tłumaczyć czynnikami zewnętrznymi. Można wyróżnić także formę egotyzmu atrybucyjnego polegającą na przecenianiu własnego wkładu w jakiś wynik osiągnięty wspólnie z innymi ludźmi. Jest to spowodowane większą łatwością przypominania…
… się i przeprosić, przeprosiny skutecznie obniżają poziom złości
Wyjaśnić przyczynę zachowania; nie powinno się zakładać, że druga strona jest świadoma czynników jakie nas denerwujących
Badania nad treningiem zmiany atrybucji składają się zwykle z 3 etapów: 1. Diagnoza 2. Trening 3. Ewaluacja. Pierwsze stadium polega na ocenie rakacji „niepożądanych”, wybiera się te jednostki , które przejawiają negatywny styl…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)