To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zastosowanie etyki dyskursu Appel Etyka klasyczna = etyka normatywna
Refleksja nad regułą dyskursu ujawnia ich dwustopniowy charakter.
Appel wskazuje na formalno-proceduralne ostateczne uzasadnienie reguł dyskursu z jednej strony, a z drugiej wskazuje na uzasadnienie konsensualno-komunikacyjne, osiąganych norm, które są już treściowo określone, które to drugie normy są zawsze określone co do kulturowo-komunikacyjnie określonej wspólnoty kulturowej. Normy drugiego stopnia są odróżniane od samych materialnych norm wskazywanych przez praktyczne dyskursy. To o ich uzasadnienie na tym drugim poziomie chodzi. Normy drugiego stopnia dotyczą normatywnej aproksymacji uniwersalnych norm do pewnych społecznie i kulturowo określonych światów życia.
Dwustopniowa etyka Appla ma dwie części:
Ma za zadanie transcendentalno-praktycznie? Umożliwić generowanie uniwersalnych zasad dyskursu D
Ma na celu uzasadnienie odniesienia konsensualno-komunikacyjnego osiąganych norm roszczących sobie pretensje do uniwersalnej ważności, do historycznie określonych kontekstów kulturowych.
Etyka dyskursu stanowi punkt wyjścia do nauki etyki odpowiedzialności.
Nie można uchylać się od odpowiedzialności przez pasożytnictwo. Różnice poglądowe, religijne nie dają asumptu do porzucenia postawy odpowiedzialności. Nie można z góry zakładać, że porozumienie jest skazane na upadek.
Niwelacja pewnych normatywnych różnic na łonie faktyczności służyć może zwiększeniem w globalnej skali formalnych i nieformalnych dialogów, konferencji, polityki międzynarodowej w sferze polityki, edukacji, kultury itd. → dobrze przeprowadzony dyskurs zmienia światopogląd.
Demokratycznie konstytucyjne państwo powinno mobilizować obywateli do coraz lepszego realizowania społecznych i ekonomicznych warunków, które umożliwiają porozumienie na drodze dyskursu.
Wszystkie jednostki powinny uczestniczyć w dyskursach odbywających się w instytucjach państwa, dotyczących ważnych dla danego obywatela spraw.
Świadom przełomów dokonujących się na arenie XX wieku chce za pomocą teorii dyskursu dokonać takiego samozrozumienia. Habermas Rekonstrukcja procesów powstawania prawowitości z legalności.
Analizuje historyczne zmiany świadomości, która w postnowoczesnych czasach zrywa z konwencjonalnością na rzecz czynnika rozumowego jakkolwiek słabo motywującego do działania.
Zasada demokracji - wynik skrzyżowania zasady dyskursu i formy prawnej
Zasada dyskursu - do wykazania jak możliwe jest prawowite prawo = aprobowane przez wszystkich adresatów i jego legitymatorów, zarazem ma charakter zmodyfikowany według wcześniejszych rozważań. W zastosowaniu do źródeł stanowienia w pełni demokratycznego społeczeństwa, czyli takiego, w którym autonomia moralna pojedynczych osób będzie stała w parze z autonomiczną suwerennością w tej sytuacji zasada dyskursu → naprzód jest obojętna według moralności i prawa.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)