Prawo a moralność - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 273
Wyświetleń: 1764
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Prawo a moralność - wykład - strona 1 Prawo a moralność - wykład - strona 2 Prawo a moralność - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Prawo a moralność
Rodzaje moralności Współczesna filozofia przyjmuje podział na 4 kategorie moralności
moralność autonomiczna /etyka sumienia/
etyka systemów religijnych i światopoglądowych
etyka społeczna
moralność ogólnoludzka
moralność autonomiczna /etyka sumienia/
wychodzi od idei dobra jako wartości i uważa je za godne realizacji. Działaniem moralnym jest takie zachowania, które jest skierowane na dobro ze względu na nie samo
czy człowiek może poznać to dobro i czy w konkretnym przypadku istnieje obowiązek zachowań odpowiadających temu dobru
z doświadczenia danego człowiekowi, odkrywa on w sobie głos sumienia - jako wołanie moralnej powinności. Sumienie nie tylko pozwala rozróżnić dobro i zło, ale wywołuje poczucie samozobowiązania do realizacji dobra. Jest ono realne i silne.
w sumieniu jednostki odnajdujemy więc centrum autonomicznej moralności - zobowiązujące do pełnienia dobra, a zarazem oceniające zachowanie względem owego dobra - sumienie działa jako prawodawca i sędzia
człowiek nie jest tu związany żadną normą zew. - to co winien czynić mówi mu jego sumienie
etyka sumienia nie jest więc w swej treści ograniczona żadnymi warunkami - jej naczelną zasadą jest - postępuj wg własnego sumienia nie można więc na jej podstawie zbudować etyki obowiązującej całą ludzkość
etyka systemów religijnych i światopoglądowych
tu etyka ma swe źródło w nauczaniu założyciela
chce swym zasięgiem ogarnąć nie tylko wyznawców ale i całą ludzkość dochodzi tu do połączenia autonomicznego i heterononiczego aspektu norm w jedną całość - tzn. zwolennicy danej nauki przyjmują jej moralne zobowiązania i czynią je swoimi własnymi
we współczesnych społeczeństwach istnieje obok siebie wiele takich systemów etycznych, co utrudnia ocenę procesów życia społecznego etyka społeczna
to porządek norm społecznych i zachowań moralnych jakich dana społeczność żąda od swych członków
oznacza to, że w danej społeczności musi istnieć jakaś podstawa wspólnych poglądów moralnych grupa przyjmując daną etykę, a więc i system wartości - staje się moralna wspólnota wartości
etyka ta reguluje tylko życie społeczne a nie wchodzi w obszar relacji człowieka do Boga lub siebie samego
prawodawca tej etyki jest społeczeństwo i ono jest też jej organem kontrolnym
na moralność społeczną składają się obyczaje, zwyczaje, tradycje danej grupy
moralność ogólnoludzka
jest to ogół zasad moralnych odnoszących się do wszystkich ludzi,


(…)

… z etyką sumienia, gdyż sumienie będąc źródłem powinności dla człowieka wzywa go do zachowania tego, co rozpoznaje jako dobre i słuszne Prawo pozytywne a moralność autonomiczna - Thomasius - są to 2 różne sfery oddzielone - prawo zajmuje się zew. stroną czynu, a moralność wew. stroną
Kant - człowiek jest jednością i nie da się przeprowadzić takich podziałów, dlatego wprowadził dwa przeciwne pojęcia…
… tego co słuszne
może też dochodzić do konfliktu, gdy prawo coś nakazuje, a jest to w sprzeczności z sumieniem
etyka systemów religijnych i światopoglądowych a prawo pozytywne
są różnice ale i wzajemne powiązania
etyka ta zawiera pewne wskazówki względem życia społecznego - tworzą one swoisty porządek norm, który może współistnieć z porządkiem prawnym
etyka ta jednak odwołuje się do wiary i przekonań osobistych…
… dźwigać. Prawo winno być zorientowane na etykę przy tworzeniu i stosowaniu norm np. w prawie karnym resocjalizacja jest niemożliwa bez odwołania się do etyki. Ponadto w prawie cywilnym często występuje klauzula „dobrych obyczajów” i „dobrej wiary” - pojęcia z sfery moralności
moralność ogólnoludzka a prawo
zasady tej moralności wspólne wszystkim ludziom, by mogły być skuteczne potrzebują regulacji…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz