Zasady regulujące kwestię zakresu terytorialnego norm sankcjonujących. Zasada terytorialna - art. 5 KK - stosuje się ustawę karną polską jeżeli czyn zabroniony został popełniony na terytorium RP, na polskim statku wodnym lub polskim statku powietrznym (jak w polskim autobusie to już nie).
Terytorium RP to pojęcie normatywne regulowane w ustawie o granicach RP. Jest to obszar zamknięty w tych granicach, do tego dochodzi jeszcze kawałek morza do 12 mil, słup powietrza, część wewnętrzna ziemi.
Pojawia się problem, bo istnieje sformułowanie, że ambasady są eksterytorialne - ale jest to pojęcie bardziej politologiczne niż prawne, nie ma żadnej eksterytorialności ambasady, ambasada to jest fragment terytorium RP. Eksterytorialność to jest pojęcie, które pokazuje możliwości prowadzenia postępowania, możliwości wkraczania tam organów władzy publicznej, ale niewątpliwie teren ambasady to jest coś co leży na terytorium RP. Uważa się jakkolwiek nie jest to wprost w art. 5 wymienione, że okręty, tudzież samoloty wojskowe mimo, że nie znajdują się w strefie powietrznej państwa polskiego traktuje się tak jak terytorium państwa polskiego - to czysta wykładnia rozszerzająca art. 5, bo tego w art. 5 nie ma.
Ale tam gdzie w przepisach szczególnych, jak a art. 136 pojawi się terytorium państwa polskiego to pod tym pojęciem nie rozumie się polskiego statku powietrznego lub wodnego, bo art. 5 osobno wymienia te trzy kategorie miejsc - terytorium RP oraz polski statek powietrzny, oraz polski statek wodny. Jakby to było to samo to nie trzeba by było w art. 5 osobno wymieniać tych kategorii.
Jest jeszcze jedno rozszerzenie - w definicjach ustawowych, mianowicie w art. 115 par. 15 uważa się za statek wodny platformę stojącą na dnie morza choćby nie mieściła się granicach RP wyznaczonych tym pasem 12 milowym.
Jest też ograniczenie a mianowicie z umowy międzynarodowej może wynikać, że chociaż czyn zabroniony popełniony jest na terytorium państwa polskiego, polskim statku powietrznym lub wodnym to i tak nie będzie się stosowało ustawy karnej polskiej. Taki przypadek przewiduje umowa akcesyjna Polski do NATO - do przestępstw popełnionych przez żołnierzy przebywających na terytorium państwa polskiego w formacji NATO nie będzie miała zastosowania ustawa karna polska. (Kiedyś historycznie identyczny wyjątek był przewidziany dla żołnierzy radzieckich, którzy stacjonowali na terytorium państwa polskiego).
To jest zasada terytorialności - jest wszystko jedno kim jest sprawca, i jakie przestępstwo popełnił, jak tylko to się zdarzyło na terytorium RP to stosuje się ustawę karną polską.
Wróćmy do definicji miejsca popełnienia czynu zabronionego: art. 5 - ustawę karną polską stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium RP. Miejscem popełnienia czynu zabronionego jest terytorium RP, czyli jeżeli choćby jeden z członów tej alternatywy (miejsca popełnienia przestępstwa) realizuje się na terytorium państwa polskiego, polskim statku powietrznym lub wodnym zastosowanie ma zasada terytorialności. Czyli sprawca mógł działać w Niemczech, skutek miał nastąpić w Rosji, ale ponieważ ta przesyłka, w której był narkotyk znaleziona została w Polsce ma zastosowanie w takim przypadku ustawa karna polska i polskie przepisy dotyczące przestępstw związanych z przewozem nielegalnych narkotyków.
(…)
… wprowadzenia ich do ustawodawstwa krajowego jest jakaś umowa międzynarodowa (może chodzić o narkotyki, o pranie brudnych pieniędzy, o pornografię - wszędzie tam jest konwencja, które zobowiązuje nas do ścigania określonych przestępstw i wtedy nas nie interesuje miejsce popełnienia tych przestępstw). Nazywana jest też ta zasad zasadą represji wszechświatowej.
W przypadku przestępstw popełnionych za granicą…
…, jeżeli nie było wykluczona jest możliwość zastosowania polskiej ustawy karnej.
Reguła warunku podwójnej karalności zna również wyjątki:
pierwszy taki wyjątek, to gdy przestępstwo zostało popełnione w miejscu nie podlegającym żadnej władzy państwowej (które nie jest terytorium żadnego państwa suwerennego),
po drugie nie ma zastosowania w przypadku polskiego funkcjonariusza publicznego, który za granicą popełnił przestępstwo…
… lub funkcjonariuszom publicznym,
przestępstwa przeciwko istotnym polskim interesom gospodarczym (nie każdym),
przestępstwa fałszywych zeznań złożonych wobec urzędu polskiego
I ta bezwzględność polega na tym, że odpowiedzialność karna dotyczy zarówno obywatela polskiego jak i cudzoziemca za popełnienie tych przestępstw i nie ma znaczenia przy tych przestępstwach warunek podwójnej karalności - na tym polega…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)