To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zasady projektowania więźby dachowej
Dach jest zbyt skomplikowaną i ważną częścią budynku, aby można było sobie pozwolić na oddanie go w ręce nie-fachowców. Jednak „wtajemniczeni” wiedza, że jego budowanie nie jest trudne - trzeba tylko znać (i przestrzegać) kilka zasad prawidłowej konstrukcji i wykonania dachu, aby ustrzec się często spotykanych błędów. Błędy takie mogą ujawnić się dopiero pewnym czasie, kiedy zakres szkód przez nie spowodowany jest już znaczny. Dach należy do najważniejszych elementów każdego budynku. Chroni i osłania, a także nadaje budynkowi indywidualny charakter. Jednak nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, co w funkcjonowaniu dachu spadzistego zmieniło się w momencie wprowadzenia termoizolacji bezpośrednio pod pokrycie. Dlatego pragniemy przypomnieć kilka zasad prawidłowej konstrukcji dachu, w połączeniu z nowymi funkcjami poddasza użytkowego.
Konstrukcja i jej elementy
Aby łatwiej było nam poruszać w tematyce dachowej, najpierw przypomnienie fachowych nazw kilku elementów. Najczęściej dach ma drewnianą konstrukcję nośną, zwaną więźbą dachową - jest to układ ukośnie ułożonych belek zwanych krokwiami. Łączą się one ze sobą w najwyższym punkcie zwanym kalenicą. Mogą być podparte poziomymi belkami - te nazywamy jętkami lub płatwiami. W miejscu połączenia z ścianami, najczęściej leżą poziome belki, równoległe do ściany - murłaty. Odległości pomiędzy krokwiami ustala architekt lub projektant, najczęściej jest to od 70 cm do 100 cm. Związane jest to z dopuszczalnym ugięciem krokwi pod maksymalnym obciążeniem oraz z typem konstrukcji nośnej. Im większy rozstaw krokwi, tym większa powierzchnia dachu obciąża daną krokiew. Dlatego bez przeprowadzenia obliczeń wytrzymałościowych w konkretnym przypadku układu statycznego nie można podać konkretnych wymiarów krokwi do zastosowania na dachu. A to jest już zadanie dla projektanta- konstruktora.
Ocieplenie i wysokość krokwi
Aby zapobiec ucieczce ciepła z poddasza stosuje się termoizolację. Można ją układać między krokwiami, nad krokwiami lub też podwieszać je pod konstrukcją dachu. Ze względu na oszczędność miejsca i zredukowanie wysokości przekroju dachu najczęściej wybiera się pierwszy wariant. W tym przypadku wysokość krokwi wyznacza grubość zastosowanego ocieplenia - a nie jak się powszechnie - sądzi ciężar pokrycia. Szerokość krokwi jest związana ze stabilnością przekroju na wyboczenie, co ogranicza stosowanie zbyt wąskich i wysokich krokwi. Obciążenia, które mają wpływ na wielkość przekroju krokwi, to suma obciążeń zmiennych (m.in. napór wiatru i ciężar śniegu) oraz stałych (ciężar własny więźby, ocieplenia i wykończenia wewnętrznego i ciężar pokrycia). Tak więc różnice w ciężarze samego pokrycia nie mają tutaj istotnego znaczenia.
(…)
… jako całość), dochodzącej w zimie do 30-40°C oraz przy dużych dobowych różnicach temperatur szczególnie w sezonie jesienno-wiosennym, w pewnym miejscu przekroju występuje temperatura punktu rosy - w której skrapla się zawarta w powietrzu para wodna. Jeżeli woda ta nie zostanie odprowadzona z powrotem do atmosfery, może spowodować duże szkody w połaci dachowej. Ilość wykroplonej pod pokryciem dachowym wody jest zależna od pojemności czy bezwładności cieplnej materiału zastosowanego na dachu. Najintensywniej kondensacja występuje przy pokryciach o małej masie i dobrej przewodności ciepła, np. metalowych. Zadaniem dobrze skonstruowanego dachu jest odprowadzenie tego kondensatu poprzez kanały wentylacyjne w połaci do atmosfery. Kanały wentylacyjne, czyli dystans pomiędzy pokryciem dachowym a powierzchnią folii…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)