Zasady procedury cywilnej PRL Kodeks postępowania cywilnego z 1930 r. opierał się na zasadach:
Dyspozycyjności - swoboda stron w rozporządzaniu swoimi roszczeniami
Kontradyktoryjności
Równości stron
Ustności oraz bezpośredniości - Swobodnej oceny dowodów
Instancyjności
Ustroje totalitarne likwidowały takie zasady, które mogły by ograniczać wszechwładzę państwa w stosunku do obywatela. W systemie takim jednostka traciła swoją prywatność i ochronę.
W PRL przekształcenie zasad procedury cywilnej, które nastąpiło wraz z nowelizacją kpc z 1950 r. miało na celu odejście od procesu służącego ochronie interesów prywatnoprawnych w kierunku stworzenia narzędzia służącego realizacji założeń ustroju socjalistycznego.
Zasada rozporządzalności uległa drastycznemu ograniczeniu. Za wzorem radzieckim wprowadzono zasadę prawdy obiektywnej i tej zasadzie podporządkowywano proces.
Zlikwidowana została zasada, że sąd nie ma prawa orzekać ponad to, co było przedmiotem pozwu. Wprowadzono możliwość wtrącania się prokuratora do spraw cywilnych.
Ograniczono zasadę kontradyktoryjności - kopiowano radziecką koncepcję sporności, która nakładała na sąd i strony obowiązek dochodzenia prawdy obiektywnej. Wprowadzono dwuinstancyjność postępowania, gdzie II instancja nie miała już charakteru merytorycznego, a kontrolny.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)