To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZASADY PRAWA PRACY Kodeks pracy rozróżnia podstawowe zasady prawa pracy i inne zasady. Podstawowe zostały uregulowane w rozdziale 2 KP.
W prawie pracy podobnie jak w innych gałęziach prawa jego zasady mogą być rozumiane :
a) normatywnie - w tym rozumieniu zasady to normy prawne o podstawowym znaczeniu, o dużej doniosłości dla innych przepisów. Charakteryzuje je duży stopień generalizacji - ważne przepisy prawa.
b) dyrektywnie - o zasadach w tym znaczeniu możemy mówić kiedy są one wskazówkami legislacyjnymi lub wskazówkami dla organów stosujących prawo.
c) opisowo - mówimy o zasadach formułowanych przez naukę prawa. a) Normatywne znaczenie zasad prawa: Kodeks pracy statuuje przede wszystkim: Prawa a) - g) a) zasadę wolności pracy - to także zasada konstytucyjna. Wolność ta została określona dwojako: * jako swoboda nawiązania stosunku pracy; * jako wolność wyboru rodzaju pracy. W pierwszym przypadku prawo pracy nie zna wyjątków, w drugim - wyjątki określające np. wymogi kwalifikacyjne.
b) zasada określająca p rawo pracownika do minimalnego wynagrodzenia określonego przez państwo (zasada konstytucyjna). Prawo gwarantuje minimalne wynagrodzenie - to norma konstytucyjna.
c) zasada polityki państwa zmierzającego do pełnego, produktywnego zatrudnienia - zasada o charakterze dyrektywnym. Nakazuje organom państwowym aby prowadziły politykę prowadzącą do pełnego, produktywnego zatrudnienia.
d) zasada poszanowania dóbr osobistych pracownika . Dobrami są przede wszystkim godność pracownika. Dobra są chronione przede wszystkim w prawie cywilnym, kodeks pracy reguluje sprawy takie jak: mobbing pracowniczy, który jest rodzajem naruszenia dóbr osobistych pracownika.
e) zasada równego traktowania pracowników (zasada równości) - również konstytucyjna. Równe traktowanie to - równe prawa z tytułu jednakowego wykonania takich samych obowiązków. Naruszenie zasady prowadzi do dyskryminacji.
f) zasada zakazu dyskryminacji . Kodeks pracy rozróżnia:
* dyskryminacje bezpośrednią - gdy pracownik z jednej lub kilku przyczyn jest lub mógłby być traktowany w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niż inni. Kodeks pracy w sposób przykładowy określa te przyczyny - ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię itp.
* dyskryminacja pośrednia - gdy na skutek pozornie neutralnego zestawienia, zastosowanego kryterium lub podjętego działania występują dysproporcje na niekorzyść wszystkich lub znacznej liczby pracowników, jeżeli dysproporcje nie mogą być uzasadnione obiektywnymi powodami. Dyskryminacja ta dotyczy całej grupy pracowników, dyskryminujący stosuje inne metody. Zastosowane postanowienie, kryterium lub podjęte działanie jest pozornie poprawne ale w rzeczywistości zmierza do faworyzowania określonej grupy i dyskryminowania pozostałych.
(…)
…, a więc daje możliwość różnicowania, jednakże winno to być uzasadnione takimi powodami jak: kwalifikacje, wiek, niepełnosprawność i inne względy.
Dyskryminacja: (pośrednia i bezpośrednia j.w.) może polegać na odmowie nawiązania stosunku pracy, jego rozwiązaniu, niekorzystnym ukształtowaniu warunków pracy, pominięcie w typowaniu lub udziału w szkoleniu. Ciężar dowodu, że w grę nie wchodziła dyskryminacja spoczywa na pracodawcy ( inaczej niż art. 6 KC). Z tytułu dyskryminacji pracownikowi należy się odszkodowanie w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie. Molestowanie: to szczególny rodzaj dyskryminacji. To zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności albo poniżenie lub upokorzenie pracownika. Szczególnym przypadkiem molestowania jest molestowanie seksualne - to każde…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)