Zasady polityki społecznej:
Ogólne dyrektywy i normy działania jakimi powinny kierować się podmioty polityki społecznej w realizacji podstawowego celu, jakim jest zaspokojenie potrzeb.
Niektóre zasady polityki społecznej są tożsame z wartościami. Zasada przezorności- oznacza, że bezpieczeństwo socjalne jednostki nie może być tylko efektem świadczeń ze strony społeczeństwa, ale wynikać powinno także z odpowiedzialności człowieka na przyszłość własną i rodziny jego zdolności do rezygnacji z części bieżących korzyści na rzecz zaspokojenia przyszłych potrzeb oraz do prowadzenia takiego trybu życia, który minimalizuje ryzyko wystąpienia zagrożeń.
Zasada solidarności społecznej- najczęściej rozumiana jako przenoszenie konsekwencji ryzyk socjalnych z jednostek na społeczeństwo, niekiedy utożsamiana z solidaryzmem społecznym, oznaczającym wyższość wspólnych interesów członków społeczeństwa nad interesami poszczególnych klas lub warstw.
Zasada pomocniczości (subsydiarności)- oznacza przyjęcie określonego porządku w jakim różne instytucje społeczne dostarczają jednostce wsparcie, gdy samodzielnie- wykorzystując zasoby dostępne poprzez rynek- nie jest ona w stanie zaspokoić swoich potrzeb, w pierwszej kolejności pomoc powinna pochodzić od rodziny, w następnej - od społeczności lokalnej, a na końcu od państwa. Zasada partycypacji (uczestnictwa)- wyraża się w takiej organizacji życia społecznego, by poszczególni ludzie mieli możliwość pełnej realizacji swoich ról społecznych, zaś poszczególne grupy mogły zajmować równoprawne z innymi miejsce w społeczeństwie, oznaczająca prawo do bycia członkiem grup społecznych i zbiorowości oraz aktywnego w nich działania.
Zasada samorządności- stanowi realizację takich wartości jak wolność i podmiotowość człowieka; realizowana jest poprzez taką organizację życia społecznego, by jednostki i grupy miały zagwarantowane prawo do aktywnego udziału w istniejących już instytucjach społecznych i tworzenia nowych instytucji, w celu skuteczniejszego zaspokojenia potrzeb realizowania interesów. Zasada dobra wspólnego- przejawia się w takich działaniach władz publicznych, które uwzględniają korzyści i interesy wszystkich obywateli i polegają na poszukiwaniu kompromisów tam, gdzie interesy te są sprzeczne.
Zasada wielosektorowości- polega na równoczesnym funkcjonowaniu publicznych pomiotów polityki społecznej organizacji pozarządowych i instytucji rynkowych, które dostarczają środków i usług służących zaspokojeniu potrzeb społeczeństwa. Ministerstwo Zdrowia Reforma NFZ. Decentralizacja. Do końca 1998r- system budżetowy finansowania świadczeń zdrowotnych. 1.01.1999r.- system ubezpieczeniowy finansowania świadczeń zdrowotnych. Powołanie dodatkowego (oprócz ZUS-u) podmiotu- Kasy Chorych- (17 Kas Chorych). Finansowanie świadczeń zdrowotnych, zawieranie kontraktów, refundacja leków. Próba decentralizacji pewnych decyzji na poszczególnych niższych szczeblach.
(…)
… pewnych decyzji na poszczególnych niższych szczeblach. 1.04.2003r. likwidacja Kasy Chorych na rzecz NFZ- Narodowego Funduszu Zdrowia- centralizacja. 1.10.2004r. zaczęły obowiązywać przepisy ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. PROMESA- konieczność współpracy Kas Chorych- wymiana środków w przypadku zamieszkiwania w innym województwie niż meldunek. Do końca…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)