To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zasady kształcenia/zasady projektowania dydaktycznego:
Pojęcie zasada kształcenia/zasada dydaktyczna/zasada projektowania
dydaktycznego/zasada nauczania (stanowisko Hessena, Sośnickiego);
Zasady nauczania- to ogólne normy postępowania dydaktycznego, ogólne wytyczne
dotyczące planowania, realizacji, analizy, procesu nauczania formułowane na podstawie
naukowego poznania praktyki dydaktyczno-wychowawczej.
1. Zasady kształcenia- Nawroczyński
2. Norma wytyczająca nauczycielowi metodę pracy dydaktycznej
3. K. Sośnicki- zasady to najogólniejsze prawidła, których nauczyciel powinien przestrzegać
we wszystkich swoich zabiegach dydaktycznych
-W różnych systemach są różne zasady
Według Sośnickiego zasady mogą odnosić się np. do celów nauczania
Zasada wszechstronnego rozwoju ucznia- odnosząca się do treści nauczania
Cele
Z
Treści np. zasada integracji
Środki dydaktyczne np. poglądowości
Zasady – mogą być rozumiane jako twierdzenia o charakterze normatywnym które wynikają
z występujących w procesie kształcenia prawidłowości przyczynowo-skutkowych
Zasady nauczania w ujęciu różnych autorów;
Zasady organizacji pracy według K. Lecha
1. Zasada humanizacji pracy- każda praca ucznia powinna stawać się jego osobistym
zadaniem, budzić jego zainteresowanie, aktywność intelektualną oraz stworzyć
perspektywy sukcesu
2. Zasada kooperacji i harmonii w pracy- czyli zespołowego wykonywania zadań,
racjonalnej organizacji pracy w zespole uznawania zadań wspólnych za własne i
odpowiedzialności każdego za całość pracy
3. Zasada ekonomii w pracy- czyli celowość pracy, jej wydajność (optymalnego stosunku
wyników do układów)
Zasady nauczania według Z. Mysłakowskiego „Nowa szkoła” nr 6’ 56r.
1. Poglądowości
2. Zasada świadomego i aktywnego udziału uczniów w procesie uczenia się
3. Trwałości zdobytych przez uczniów wiadomości
4. Systematyczności logicznej kolejności w nauczaniu
5. Dostępności czyli dostosowanie nauki do możliwości uczniów
Zasady nauczania według Cz. Kupisiewicza
1. Poglądowości
2. Przystępności
3. Świadomego aktywnego udziału uczniów w procesie nauczania-uczenia się
4. Systematyczności
5. Trwałości zdobywanej wiedzy
6. Operatywności
7. Wiązania teorii z praktyką
Zasady nauczania według W. Okonia
Okoń wyróżnia następujące zasady kształcenia:
1. zasada systemowości
2. zasada poglądowości
3. zasada samodzielności
4. zasada związku teorii z praktyką
5. zasada efektywności
6. zasada przystępności
7. zasada indywidualizacji i uspołecznienia
ZASADA SYSTEMOWOŚCI – dotyczy porządkowania wiedzy w głowie uczniów. Wzięła
początek z zasady systematyczności. W procesie dydaktycznym ważne jest zwracanie uwagi
uczniów na świat jako całość. Poznając różne strony świata za pośrednictwem różnych
przedmiotów. Uczniowie muszą mieć na uwadze całość, swoistą jedność świata. Zasada ta
odnosi się też do przebiegu kształcenia.
ZASADA POGLĄDOWOŚCI – czyli respektowanie drogi między konkretem a abstrakcją.
Inaczej zwana zasadą konkretności lub bezpośredniości. Jest to zespół norm, które wywodzą
się z prawidłowości procesu kształcenia, dotyczących poznawania rzeczywistości na
podstawie obserwacji, myślenia i praktyki – na drodze od abstrakcji do konkretu i od
konkretu do abstrakcji.
ZASADA SAMODZIELNOŚCI – czyli ograniczonej zależności ucznia od nauczyciela. Dążenie
do samodzielności jest naturalną cechą dzieciństwa i młodości. Nauczyciel kształtuje u
dzieci myślenie samodzielne wtedy gdy:
a. wdraża ich do formułowania problemu
b. uczy samodzielnego rozwiązywania problemu
c. przyzwyczaja młodzież do sprawdzania uzyskanych odpowiedzi
Zasada samodzielności zawiera w sobie postulat aktywności i świadomości. Opierając się na
prawidłowości procesów kształcenia, zgodnie z którą wyższy stopień samodzielności
gwarantuje wyższe i wszechstronniejsze kompetencje uczniów, domaga się respektowania
wszelkich przejawów naturalnej skłonności dzieci i młodzieży do samodzielnego działania,
jak też świadomego stwarzania warunków optymalnych dla rozwoju samodzielności w
działaniu i myśleniu uczniów.
ZASADA ZWIĄZKU TEORII Z PRAKTYKĄ – zasada ta zwraca uwagę na obszar działań
dydaktycznych między teorią i praktyką, zapobiega odrywaniu się teorii od praktyki i
odwrotnie, a jednocześnie pełni podstawową funkcję wychowania zalecając łączenie teorii z
praktyką, a zwłaszcza praktykę produkcyjną, nawiązując do losów człowieka, który swemu
poznaniu i działaniu praktycznemu zawdzięcza wszystko.
ZASADA EFEKTYWNOŚCI – czyli związku między celami a wynikami kształcenia. Dotyczy
ona funkcjonowania i optymalizacji wielu czynników biorących bezpośredni udział (lub
pośredni) w procesie dydaktycznym:
a. udział pośredni – zdolności, inteligencja uczniów, wykształcenie, kultura
pedagogiczna nauczycieli, środowisko rówieśnicze,
b. udział bezpośredni – metody pracy nauczyciela i uczniów, ilość czasu zadaniowego,
wiadomości i sprawności uczniów.
Obszar na jakim funkcjonuje ta zasada zawiera się między celami kształcenia a
osiągnięciami szkolnymi.
ZASADA PRZYSTĘPNOŚCI – czyli pokonywania trudności uczniów, poznawania i
przekształcania rzeczywistości. Zwana też zasadą stopniowania trudności. Ważna jest tu
potrzeba poszukiwania takich sposobów nawiązywania przez nauczyciela kontaktu z każdym
uczniem, jak również doboru takich metod, pracy i środków, aby w stopniu maksymalnym
uruchomić te siły i możliwości ogółu uczniów, jakie odpowiadają danej fazie ich rozwoju
umysłowego, społeczno-moralnego i fizycznego. Ważna jest przy tym znajomość wszystkich
uczniów w klasie, różnic w ich postępach szkolnych, w ich temperamencie i tempie uczenia
się.
ZASADA INDYWIDUALIZACJI I USPOŁECZNIENIA – czyli związek interesów jednostek i
zbiorowości. Uspołecznianie uczniów dokonuje się w szkole pod wpływam ogółu działań
zmierzających do uczynienia z ucznia pełnowartościowej istoty społecznej poprzez danie mu
szans zdobycia takiej wiedzy o świecie i takich kwalifikacji ogólnych i zawodowych, jak
również takich systemów i wartości oraz stopnia rozwoju osobowości aby mógł stać się
pełnowartościowym członkiem społeczeństwa.
U Okonia występuje trójwymiarowość zasad:
1. Zasada jest to twierdzenie oparte na prawie naukowym (rządzące się jakimś prawem)
2. Norma postępowania uznanego za obowiązujące
3. Zasada to teza wywiedziona z jakiejś dyscypliny
Zasady dydaktyczne według K. Kruszewskiego.
Zasady dotyczące:
1. Doboru i układu wiadomości stanowiących materiał nauczania
2. Motywacji uczniów
3. Czynności uczenia się
4. Zharmonizowanych systemów dydaktycznych
5. Stosunków społecznych w klasie
6. Czynności nauczania
7. Warunków zewnętrznych
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)