Hegel: Zasady filozofii prawa: postrzegał prawo w ogólnym znaczeniu /reicht/;
Prawo dla hegla jest organizacją wolności, jako takie stanowi byt wszelkiej wolności, ujętej w pojęciach;
od woli subiektywnej poszczególnych jednostek określoność objawia się w formie obowiązku - wyznaczone przez państwo. Mówi, że w wymiarze obiektywnym obowiązki treściowo są identyczne z uprawnieniami obywateli. Dopiero w postępie rozwojowym, ukonkretyzowaniu się idei prawa, prawo i obowiązek zaczynają mieć różne momenty;
opisywał, że następuje zróżnicowanie treści w postępie idei prawa: inna treść uprawnień przysługująca rodzinie: inna jest treść uprawnień przysługująca synowi od obowiązku, które ma wobec niego ojciec i obowiązku syna wobec ojca /idzie w myśl arystotelesa policonzoon - jakie obowiązki ma wspólnota wobec jednostki, a jakie jednostki wobec wspólnoty/.
Hegel m.in. twierdzi, że prawo i obowiązek różnią się od relacji prawa i moralności - obowiązek istnieje w jednostce /wolnym podmiocie, subiektywnej woli Ja/ - uprawnienie; moralność ma słabsze uzasadnienie aksjologiczne niż prawo - to co moralne jest wyznaczone przez przekonania, zamiary - kwestia formułowania subiektywnego obowiązku. Moralności przysługuje przypadkowość i niedoskonałość /moralny punkt widzenia jest ujęciem jednostronnym/;
Podkreśla znaczenie etyczności: stanowi jedność prawa i moralności /silniej aksjologicznie niż sama moralność/;
prawo i moralność osiąga absolutną jedność - zespolenie aspektów moralnych i społecznych;
porządek obyczajowości i prawa warunkują się równocześnie ontologicznie i aksjologicznie;
brak praw = brak obowiązków /i na odwrót/;
Konkluduje, że wszystkie cele społeczeństwa i państwa są ugruntowane ontologicznie w prywatności jednostek osobowych, czyli uprawnień do ochrony swojej wolności, majątku, życia oraz obowiązku ochrony życia. Państwo traktuje jako jedyny warunek osiągania przez jednostki szczegółowych dóbr; celem państwa jest szczęście obywateli - jeżeli państwo nie potrafi spełniać celów jednostek, to jest słabe i niedoskonałe;
Absolutne prawo jednostki jest wartością będącą uprawnieniem osobowym jak i obowiązkiem posiadania tej wartości /forma afirmacji - bycia osobą, a nie tylko jednostką → personalizm, komunitaryzm/;
Państwo powstaje jako pełna jedność ogółowości i szczegółowości - obowiązkiem państwa jest dążyć by wszystkie partykularne pragnienia jednostek były ogólne - zapewnić konstytucyjną jedność państwa /państwo nie może zaniedbywać interesów obywateli/;
Byt państwa - utrzymanie, bierze się z obowiązku względem poszczególnych obywateli /ochrona dóbr, własności/ - jednostka staje się członkiem państwa jeśli ma to zagwarantowane.
(…)
… wobec państwa są jednocześnie ich uprawnieniami.
Myśl hegla jest ugruntowana w filozofii ducha;
Duch obiektywny:
prawo
moralność
etyczność
pojęcie etyczności jest magnum opus hegla - jest to sedno filozofii politycznej hegla. Etyczność również odbywa się w ramach triady:
rodzina - traktuje jako przedmiot wprowadzenia /tło dla instytucji i relacji międzyludzkich/;
społeczeństwo obywatelskie - traktuje…
…, abstrakcyjne pojęcie wykształcają się w procesie historycznej formacji ludzkości, czego efektem jest samowiedza /samoświadomość/;
Dla filozofii politycznej najważniejszą z kategorii u hegla jest własność:
ujmuje ją jako osobowość, twierdzi, że własność prywatna stanowi podstawę dla organizacji, stosunków społeczenych, formułowania się porządku społeczengo.
Własność nie ogranicza się do instrumentalnych relacji międzyludzkich. Własność łączy z ideą uznania;
Imperatyw osobowości: przekracza imperatyw kategoryczny Kanta: należy być osobą poprzez inne osoby;
Samowiedza uzyskiwana przez konfrontacje z innymi - osobowość własna, wewnętrzność nasza, oparta jest na innych, czyli to co w nas jest wewnątrz czerpiemy z zewnątrz.
Hegel dokonuje krytyki myśli Kanta odnośnie imperatywu kategorycznego: analizuje…
…, ze musi być zapewniona harmonia pomiędzy subiektywnymi działaniami, a obiektywnymi wynikami naszego działania - imperatyw kategoryczny wg niego tego nie zapewnia.
Państwo jest dla Hegla dla jednostki stanowi punkt samookreślenia tożsamości i kształtowanie jej, samowiedzy, odbywa się również w postaci triady:
własność - punkt wyjścia dla zapośredniczenia, które powoduje u człowieka uświadomienie wolności, czego końcowym…
… mają na celu potrzeby indywidualne zaspokoić.
Więzi społeczen w rozumieniu heglowskim są luźne, albo ich nawet nie ma.
Obywatelska wolność to samookreślenie własnych interesów, wyborów i prywatnych celów;
Państwo polityczne stanowi negatyw dla społeczeństwa obywatelskiego: dominuje ogólność - wolność: samookreślenie jednostki dążącej do celów o charakterze publicznym;
Dla Hegla politykiem nie jest osoba…
… na suwerenności ludu. Za rozsądny ustrój uznał ograniczoną monarchię.
/Hegel uważał, że każdy naród ma własny ustrój zgodny z jego rozwojem i odpowiada stopniowi jego samowiedzy/.
Wg hegla nie ma ścisłych reguł, które pozwoliłyby narzucić odgórnie jakąś formę ustroju, konsekwencją jest to, ze uznaje że prawa polityczne nie są stałe, ale podlegają rozwojowi /zmienia się pojęcie wolności, zatem i prawa…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)