To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zasady działania tarczy
Tarcza jest urządzeniem przystosowanym do cyklicznego procesu budowy obiektu podziemnego. Podstawowy cykl metody tarczowej składa się z następujących etapów:
• przygotowania wyrobiska, obejmującego urabianie górotworu, załadunek urobku i jego transport poza przednią część tarczy (rys. 10.19 - etap I),
• przesunięcie tarczy do przodu na długość pierścienia obudowy stałej za pomocą wysuwających się tłoków pras hydraulicznych opartych na powierzchni czołowej obwodu tej obudowy (etap II),
• powrotny ruch tłoków do pozycji wyjściowej w celu zmontowania następnego pierścienia obudowy (etap III),
• zmontowany pierścień obudowy stanie się oparciem dla wysuwanych części dźwigników następnego cyklu przemieszczenia tarczy.
Sposób przygotowania wyrobiska zależy od rodzaju górotworu i stopnia, poziomu mechanizacji robót drążeniowych. Przy prostej technologii urabiania górotworu, na przykład strzelaniem lub ręcznym kopaniem, nóż tarczy służy jako osłona prowadzonych robót wiertniczych bądź ręcznego usuwania urobku. Jest on wtedy wyposażony w ruchome lub stałe pomosty udostępniające urabianą ścianę czołową wyrobiska (rys. 10.20a). Mogą też być urządzenia umożliwiające zabezpieczenie Stropu wyrobiska, a także ściany czołowej na czas do przesunięcia tarczy do przodu.
W przypadku bardzo słabego górotworu nóż tarczy może być pogrążony w caliźnie ściany czołowej wyrobiska, rozdzielając ją na kilka poziomów. Wówczas niestabilny ośrodek sypki może utworzyć naturalne skarpy nie naruszając cią^ości zabezpieczenia wyrobiska (rys. 10.20b). W miarę jak będziemy usuwać górotwór tarcza będzie się przesuwać do przodu, zachowując stan równowagi ściany czołowej wyrobiska. W gruncie nawodnionym, upłynnionym czoło noża tarczy osłania się sferyczną przeponą, która odcina wpływanie pulpy do wnętrza tarczy. W czasie przesuwania tarczy do przodu upłynniony grunt ulega przemieszczeniu na boki, dzięki czemu jest dodatkowo zagęszczony, wzmocniony w otoczeniu wyrobiska. W razie zbyt dużego oporu, gdy tarcza ulega zaklinowaniu, w przeponie otwierane są specjalne okna, otwory, przez które część płynnej masy dostaje się do wnętrza tarczy, zmniejszając opór. W zależności od ilości usuniętej pulpy odpowiednio pomniejsza się wielkość oporu i tarcza może ponownie przesuwać się do przodu. System jest więc całkowicie bezpieczny i możliwy do sterowania (rys. I0.20c).
W tarczach zmechanizowanych w nożu umieszcza się urządzenia do urabiania górotworu, jego załadunku na środki transportu i zabezpieczenia ściany czołowej. Konstrukcje urządzeń są bardzo zróżnicowane ze względu na rodzaj górotworu, metody jego urabiania, wielkość zabioru itd. Jednym z przykładów tarczy zmechanizowanej może być tarcza typu leningradzkiego przystosowana do budowy tuneli metra w warunkach zwięzłych iłów sylurskich (rys.
(…)
… go do pojemnika. Dozowany w pojemniku urobek był zsypywany na taśmociąg umieszczony w wale centralnym dysku głównego i transportowany w kierunku gotowej części tunelu. Oprócz ruchów obrotowych dyski mogły się przemieszczać w osi podłużnej do przodu i do tyłu, co pozwoliło na drążenie wyrobiska niezależnie od położenia tarczy. Dyski przesuwające się do przodu w czasie drążenia wyrobiska, po jego wykonaniu…
… elementem wyposażenia tej tarczy był dysk główny zamykający powierzchnię czołową noża. Osadzony na centralnym, wydrążonym wewnątrz wale był on uzbrojony od strony górotworu w urządzenia skrawające, a od strony tarczy w naczynia, zbieraki umieszczone równomiernie na obwodzie dysku. Urządzeniami urabiającymi górotwór były dłuta skrawające osadzone na obwodzie dysku głównego i czterech dyskach pomocniczych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)