To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zasada resortowości w administracji Nowy resortowy system organizacyjny przyjął się w większości państw europejskich już w XVIII wieku
Wykonywanie administracji państwa podzielono pomiędzy niezależne od siebie struktury organizacyjne zwane resortami
Początkowo na ich czele stawiano organy kolegialne a od XIX w jednoosobowo działających ministrów
Początkowo wyodrębniono niewiele resortów (skarbowość, wojskowość), postępująca od XIX w rozbudowa struktur resortowych , przejawiająca się tworzeniem nowych organów obok już istniejących prowadziła do nadmiernego skomplikowania i zawiłości w obrębie aparatu centralnego, dublowania wieku czynności a w rezultacie do sporów kompetencyjnych. Przeciwdziałać temu miało koordynowanie działań różnych resortów na szczeblu centralnym (np. za pośrednictwem kolegialnej rady ministrów)
Założona pierwotnie równość wszystkich resortów nie przetrwała długo bo dominującą rolę zaczął odgrywać resort skarbu i resort spraw wewnętrznych
4. Zasada centralizacji i decentralizacji w administracji Chodzi tu o stosunki zachodzące między samymi organami administracji, w tym o stosunki łączące organy centralne lub wyższe jednostki organizacyjne administracji państwowej z organami niższego szczebla. Zasada centralizacji - oznacza skupienie decyzji w organach centralnych i naczelnych, podporządkowanie organów niższego stopnia organom nadrzędnym a także zakłada brak samodzielności organów niższego stopnia i ścisłe ich uzależnienie od struktur nadrzędnych, które kierują ich pracą
Na pojęcie centralizacji składają się zależności:
służbowa - związana z upoważnieniem do wydawania poleceń służbowych
osobowa - związana z decydowaniem o przyjęciu do służby i dysponowaniem osobą pełniącą funkcję w organie administracyjnym
Zasada centralizacji stosowana głównie była w absolutnych państwach policyjnych Zasada decentralizacji - oznacza brak podległości organów niższego stopnia organom wyższym i rozłożenie uprawnień decyzyjnych pomiędzy władze centralne i lokalne (terytorialne). Przyjmuje się tu domniemanie samodzielności i niezależności podmiotów.
W XIX w. podstawową formę decentralizacji stanowił samorząd, którego istotą było powierzenie zarządu sprawami publicznymi samym zainteresowanym, czyli zrzeszeniu obywateli.
Decentralizacja prawna - organ wyższego szczebla nie ma możliwości bezpośredniej ingerencji w decyzje organu niższego gdyż organ niższy nie jest podległy ani służbowo ani osobowo organowi wyższemu
Decentralizacja faktyczna - organ wyższego szczebla przyjmuje zasadę unikania wnikania w decyzje organu niższego, albo nie zajmuje stanowiska bo jest niefachowy
(…)
… na powiązania pomiędzy organami administracji a zwłaszcza na zakres podporządkowania organów niższego szczebla organom nadrzędnym najwcześniej wykształconą zasadą organizacyjną była zasada hierarchicznego podporządkowania.
W czasach nowożytnych stosowano te zasadę najpełniej w monarchiach absolutnych. Panujący albo upoważnieni przez niego urzędnicy centralni decydowali o obsadzie stanowisk, awansach, karach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)